Grotowice (powiat tomaszowski)
Grotowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Rzeczyca, nad Pilicą.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
181[2] |
| Strefa numeracyjna |
44 |
| Kod pocztowy |
97-220[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ETM |
| SIMC |
0551438[4] |
Położenie na mapie gminy Rzeczyca  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego  | |
 51°35′07″N 20°20′57″E/51,585278 20,349167[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Nazwa pochodzi od nazwiska rodziny Grotowskich, którzy byli właścicielami wsi od XVI w. W XIX i na pocz. XX w. dziedzicami wsi była rodzina Zdziarskich herbu Gozdawa (urodziła się tu m.in. Maria Zaleska ze Zdziarskich). Ostatnią prawowitą właścicielką Grotowic była Anna Zdziarska córka Kazimierza i Kamili z Arkuszewskich. W Grotowicach odbywały się jedne z pierwszych w Polsce (1912, 1914) tajne obozy szkoleniowe harcerzy 16 WDH im. Zawiszy Czarnego działającej przy Szkole Realnej im. Staszica w Warszawie. W harcerstwie działali uczniowie tej szkoły – Stanisław i Zbigniew Zdziarscy. Dwór w Grotowicach został całkowicie zniszczony przez użytkujące go po II wojnie Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Oddział w Katowicach. Stary, malowniczy park jest bardzo zaniedbany – z trudem można odtworzyć resztki założenia. Nie ma już śladów po korcie tenisowym, na którym sto lat temu grywała rodzina i przyjaciele bawiący na wakacjach. Pięknie zagospodarowany majątek, chwalony wierszem przez poetę Zygmunta Lubicz Zaleskiego męża Marii Zdziarskiej wygląda dziś smutno, zaniedbanie i biednie. Ta zmiana jest jednym z wielu przykładów barbarzyńskiego zniszczenia kultury wsi polskiej w czasach PRL.
Znajduje się tu m.in. kapliczka z 1607 r. z herbami Ciołek i Rawicz, ufundowana przez Mateusza Grotowskiego na pamiątkę bitwy pod Guzowem z 6 lipca 1607, oraz zabytkowy park z przełomu XVIII i XIX w.
Zabytki edytuj
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[5] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- zespół dworski, koniec XVIII w.:
- dwór, nr rej.: 14/504-XI-27 z 21.01.1950 (nie istnieje?)
- park, nr rej.: 239/P.XI.9 z 21.01.1950 oraz 352 z 27.12.1967
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 39280
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 346 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ TERYT
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].