Grumman G-21 Goose
Grumman G-21 Goose – amerykańska łódź latająca z okresu II wojny światowej
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej, podwozie główne – kołowe, wciągane w locie |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
29 maja 1937 |
| Lata produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 silniki gwiazdowe, 9-cylindrowy Pratt & Whitney R-985 Wasp Junior |
| Moc |
445 KM (330 kW) (każdy) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
14,90 m |
| Długość |
11,70 m |
| Wysokość |
3,70 m |
| Powierzchnia nośna |
34,80 m² |
| Masa | |
| Własna |
2460 kg |
| Startowa |
3600 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
320 km/h |
| Prędkość przelotowa |
305 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
5,5 m/s |
| Pułap |
6400 m |
| Zasięg |
1030 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| tylko wersje wojskowe 2 karabiny maszynowe Browning M2 kal. 12,7 mm 2 bomby głębinowe o wadze 120 kg (każda) | |
| Liczba miejsc | |
| 6 (wersje nieuzbrojone) | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone, Argentyna, Boliwia, Brazylia, Francja, Holandia, Japonia, Kanada, Kuba, Paragwaj, Peru, Portugalia, Szwecja, Wielka Brytania | |
| Rzuty | |
| |
Historia edytuj
Pomysł na budowę lekkiego wodnosamolotu typu amfibia zrodził się wśród bogatych biznesmenów z Nowego Jorku, którzy zwrócili się do wytwórni Grumman Aircraft Engineering Corporation specjalizującej się w budowie wodnosamolotów o budowę lekkiego wodnosamolotu, którym mogliby latać ze swoich rezydencji na Long Island do biur na Manhattanie i który mógłby startować zarówno z powierzchni wody jak i z powierzchni ziemi[1].
W 1936 roku w wytwórni opracowano nowy wodnosamolot oznaczony jako Grumman G-21. Samolot ten w założeniu był samolotem dyspozycyjnym i przeznaczonym dla prywatnych użytkowników. W dniu 29 maja 1937 roku dokonano jego oblotu. W czasie prób samolot potwierdził założenia jakie przyjęto przy jego opracowaniu.
Zaraz też zamówiono dla osób prywatnych serię 12 samolotów tego typu i rozpoczęto ich produkcję. Pierwszy samolot seryjny był już gotowy 3 lipca 1937 r.
Już po rozpoczęciu produkcji seryjnej samolotem Grumman G-21 zainteresowały się również linie lotnicze, a także lotnictwo wojskowe. W związku z tym powstały kolejne wersje samolotu, różniące się od prototypu mocniejszymi silnikami oraz wyposażeniem. Powstały również wersje wojskowe uzbrojone w karabiny maszynowe oraz w bomby głębinowe. Gdy zainteresowało się nim lotnictwo brytyjskie otrzymał on dodatkowe oznaczenie Goose (pol. Gęś), pod którym to oznaczeniem używano go w RAF-ie.
Samoloty Grumman G-21 Goose produkowany był w latach 1937 – 1945 i w tym okresie łącznie wyprodukowano około 350 samolotów wszystkich wersji[2]
Wersje samolotów Grumman G-21 Goose:
- G-21 – prototyp i pierwsza seria produkcyjna
- G-21A (oznaczenie wojskowe OA-9) – wersja z mocniejszym silnikiem, przejęta przez lotnictwo wojskowe
- JRF-1 i JRF-4 – wersje dla marynarki wojennej
- JRF-2 i JRF-3 – wersje dla Straży Ochrony Wybrzeża
- JRF-5 (oznaczenie brytyjskie Goose-I) i JRF-6 (oznaczenie brytyjskie Goose-IIA) – wersje przeznaczone dla lotnictwa RAF.
Użycie edytuj
Wodnosamolot Grumman G-21 Goose początkowo był przeznaczony dla lotnictwa cywilnego i miał to być samolot dyspozycyjny. Takie też przeznaczenie miały pierwsze wyprodukowane samoloty.
W późniejszym okresie samoloty te zostały częściowo przejęte przez lotnictwo Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych oraz Straż Ochrony Wybrzeża. A następnie trafiły tam specjalne produkowane dla lotnictwa wojskowego samoloty.
Samoloty tego typu zostały zakupione także przez lotnictwa innych państw, gdzie były w okresie II wojny światowej używany w lotnictwie wojskowym, do celów komunikacyjnych, lotów zwiadowczych i ratowniczych.
Po zakończeniu II wojny światowej część z tych samolotów zakupiło lotnictwo cywilne oraz użytkownicy prywatni. Samoloty tego typu używano w lotnictwie cywilnym do połowy lat osiemdziesiątych XX wieku.
Opis konstrukcji edytuj
Samolot Grumman G-21 Goose to wodnosamolot w układzie latającej łodzi, górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej.
Kadłub o podłożu dwuredanowym, konstrukcji skorpuowej. Z przodu kadłuba pod płatami mieściła się dwumiejscowa kabina załogi, a za nią kabina główna mieszcząca miejsca dla 6 osób. Podwozie główne kołowe wciągane w locie w boki kadłuba, a kółko ogonowe w kadłub.
Napęd stanowił dwa silniki gwiazdowe umieszczone w gondolach na skrzydłach samolotu po obu stronach kadłuba.
Przypisy edytuj
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 152.
- ↑ Różne źródła podają liczbę od 345 do 365 wyprodukowanych samolotów
Bibliografia edytuj
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.