Grupa Lorenzena

Grupa Lorenzena (duń. Lorenzengruppen) – kolaboracyjna grupa zbrojna złożona z Duńczyków pod koniec II wojny światowej.

Historia

Grupa powstała w grudniu 1944 r. z inicjatywy Niemców jako odpowiedź na nasilającą się działalność duńskiego ruchu oporu. Była podporządkowana Korpusowi HIPO jako sekcja 9c. Nazwa pochodziła od nazwiska założyciela Jørgena Lorenzena, agenta niemieckiej tajnej policji. Członkowie grupy dokonali serii zabójstw i aresztowali ok. 600–800 bojowników ruchu oporu lub osób z nim związanych. Wobec części z nich stosowali podczas śledztw tortury. W końcowych dniach wojny większość grupy ukryła się 4 maja 1945 r. we wsiach Asserbo i Nordsjælland w Północnej Zelandii. Mieli zamiar zbiec poza granice Danii. Tam jednak wytropili ich partyzanci wsparci opancerzonym samochodem. Doszło do ostrzelania kryjówki kolaborantów, w wyniku której 2 z nich zginęło, 5 zostało ciężko rannych, 11 lekko rannych, a 1 popełnił samobójstwo. Ci, którzy przeżyli, zostali aresztowani i uwięzieni. Po procesie 10 członków Grupy Lorenzena skazano na karę śmierci przez rozstrzelanie, ale potem wobec 6 z nich zamieniono ją na dożywocie. Przywódca J. Lorenzen został rozstrzelany 10 maja 1949 r.

Skład osobowy

Jørgen Lorentzen
Anna Østergaard Lorentzen
Holger Buhl Andersen
Peder Barkholt
Elo Drackner
Otto Gustav Enge
Holger Vagner Hansen
Karl Hansen
Karl-Heinz Kent Heinsbak
John Ernst Hemmingsen
Palle Jensen
Kurt Johansen
Georg Jørgensen
Mathias Peter Kristensen
Niels Christian Löjmann
Rupert Georg Nielsen
Helge Pedersen
Knud Peder Lomholdt-Pedersen
Tage Petersen
William Petersen
Enrico Rand
Erik Rasmussen
Kristian Kjærsgaard Rasmussen
Anker Svendsen
Carl Christian Thorsen

Linki zewnętrzne

Działania i skład osobowy Grupy Lorenzena (jęz. duński)