Grzegorz Glass (ur. 5 maja 1869 w Petersburgu, zm. 11 kwietnia 1929 w Warszawie) – polski prawnik, nowelista, publicysta, tłumacz literatury pięknej.

Grzegorz Glass
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1869
Petersburg

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 1929
Warszawa

Zawód, zajęcie

pisarz, publicysta, prawnik

Grób Grzegorza Glassa na Cmentarzu Powązkowskim

Grzegorz Glass pochodził ze spolonizowanej rodziny żydowskiej. Ukończył prawo na rosyjskim Uniwersytecie Warszawskim. Przez większość życia pracował jako adwokat, był obrońcą w procesach politycznych. Związany był z lewicą socjalistyczną. Współpracował jako publicysta z „Głosem” i „Czerwonym Sztandarem”. Z powodów politycznych często zmieniał miejsce pobytu (Warszawa, Lwów, Kraków, Moskwa, Belgia, Francja).

Tworzył w epoce Młodej Polski. Pisał nowele i inne utwory o charakterze satyryczno-publicystycznym, m.in.:

  • Błyski[1](1908)
  • Wizerunek człowieka w r. 1906 w Polsce poczciwego[2] (1908)
  • W dzień sławy. Poema satyryczne[3] (1910)
  • Gromada i człowiek[4] (1912)

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 226-3-26)[5].

Przypisy edytuj

  1. Grzegorz Glass, Błyski, wyd. 1908 [online], polona.pl [dostęp 2018-06-22].
  2. Wizerunek człowieka w r. 1906 w Polsce poczciwego : pamiętnik Wiesława Wrony z rpsu podał do druku Grzegorz Glass, wyd. 1908 [online], polona.pl [dostęp 2018-06-22].
  3. Grzegorz Glass, W dzień sławy : poema satyryczne, wyd. 1910 [online], polona.pl [dostęp 2018-06-22].
  4. Grzegorz Glass, Gromada i człowiek, wyd. 1912 [online], polona.pl [dostęp 2018-06-22].
  5. Cmentarz Stare Powązki: GRZEGORZ GLASS, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-07-27].

Bibliografia edytuj

  • Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 428, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.

Linki zewnętrzne edytuj