Gugur Bunga (także Gugur Bunga di Taman Bakti) – indonezyjska pieśń patriotyczna napisana w 1945 roku przez Ismaila Marzukiego[1]. Została stworzona na cześć żołnierzy poległych podczas indonezyjskiej rewolucji narodowej i opowiada o uczuciach towarzyszących śmierci żołnierza. Zawarte w tekście wyrażenie gugur satu, tumbuh seribu upowszechniło się jako utarta fraza w języku indonezyjskim[2][3].

Gugur Bunga
Wydany

1945

Twórca

Ismail Marzuki

Tekst pieśni edytuj

Betapa hatiku takkan pilu
Telah gugur pahlawanku
Betapa hatiku takkan sedih
Hamba ditinggal sendiri
Siapakah kini plipur lara
Nan setia dan perwira
Siapakah kini pahlawan hati
Pembela bangsa sejati
Telah gugur pahlawanku
Tunai sudah janji bakti
Gugur satu tumbuh seribu
Tanah air jaya sakti
Gugur bungaku di taman bakti[4]
Di haribaan pertiwi
Harum semerbak menambahkan sari
Tanah air jaya sakti[5]

Przypisy edytuj

  1. Ismail 2007 ↓, s. 174.
  2. Apostol 2020 ↓, hasło „Gugur”.
  3. Torchia 2007 ↓, s. 109–110.
  4. Muchlis i Azmy 1992 ↓, s. 117.
  5. Ismail 2007 ↓, s. 47.

Bibliografia edytuj