Gustav „Gustl” Berauer (ur. 5 listopada 1912 w Petzer, zm. 18 maja 1986 w Schliersee) – niemiecki dwuboista klasyczny i biegacz narciarski, mistrz świata w kombinacji.

Gustav Berauer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1912
Petzer

Data i miejsce śmierci

18 maja 1986
Schliersee

Reprezentacja

 Czechosłowacja
 III Rzesza

Dorobek medalowy
Reprezentacja  III Rzesza
Mistrzostwa świata
złoto Zakopane 1939 kombinacja norweska

Kariera edytuj

Urodził się w miejscowości Pec pod Sněžkou (wówczas Petzer), która znajdowała się wtedy na terytorium Austro-Węgier. W 1918 r. tereny te weszły w skład Czechosłowacji, w której barwach Berauer startował do 1938 r. Na igrzyskach olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen w 1936 roku zajął 21. miejsce w biegu na 18 km techniką klasyczną, a w sztafecie był piąty. Na tych samych igrzyskach wystąpił także w kombinacji, kończąc rywalizację na czternastym miejscu. Rok później, podczas mistrzostw świata w Chamonix zajął piąte miejsce zarówno w kombinacji, jak i w sztafecie 4 × 10 km. Ostatni raz w barwach Czechosłowacji wystąpi na mistrzostwach świata w Lahti w 1938 roku, gdzie zajął 95. miejsce w biegu na 18 km, a w kombinacji był piętnasty.

Po włączeniu Kraju Sudetów do Trzeciej Rzeszy Berauer jako etniczny Niemiec reprezentował III Rzeszę, po raz pierwszy na mistrzostwach świata w Zakopanem w 1939 roku. Osiągnął tam największy sukces swojej kariery, zdobywając złoty medal w kombinacji. Wyprzedził bezpośrednio reprezentanta Szwecji Gustafa Adolfa Sellina oraz Norwega Magnara Fosseide. W Zakopanem zajął ponadto 28. miejsce w biegu na 18 km stylem klasycznym. Zwyciężył także w zawodach kombinacji norweskiej podczas mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo dwa lata później, jednakże podczas spotkania we francuskim mieście Pau, FIS zadecydowała, że wyniki z tych mistrzostw zostaną anulowane, gdyż liczba zawodników była zbyt mała.

Podczas II wojny światowej służył w stopniu feldwebla w oddziale strzelców alpejskich (niem. Gebirgsjäger). Z powodu odniesionych ran nie mógł kontynuować kariery po wojnie. W latach 1963–1975 był przewodniczącym komitetu kombinacji norweskiej w Międzynarodowej Federacji Narciarskiej.

Osiągnięcia w kombinacji edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca Reprezentacja
14. 13 lutego 1936   Garmisch-Partenkirchen Indywidualnie 430,30 pkt 51,2 pkt   Oddbjørn Hagen   TCH

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca Reprezentacja
5. 12 lutego 1937   Chamonix Indywidualnie 441,10 pkt 41,81 pkt   Sigurd Røen   TCH
15. 27 lutego 1938   Lahti Indywidualnie 432,60 pkt 42,30 pkt   Olaf Hoffsbakken   TCH
1.  15 lutego 1939   Zakopane Indywidualnie 429,60 pkt   GER

Osiągnięcia w biegach edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca Reprezentacja
5. 10 lutego 1936   Garmisch-Partenkirchen Sztafeta 4 × 10 km[1] 2:41:33 +10:23   Finlandia   TCH
21. 12 lutego 1936   Garmisch-Partenkirchen 18 km stylem klasycznym 1:14:38 +8:26   Erik August Larsson   TCH

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca Reprezentacja
5. 18 lutego 1937   Chamonix Sztafeta 4 × 10 km[2] 3:06.07 ?   Norwegia   TCH
95. 25 lutego 1938   Lahti 18 km stylem klasycznym 1:09:37 +8:25   Pauli Pitkänen   TCH
27. 15 lutego 1939   Zakopane 18 km stylem klasycznym 1:05:30 +7:13   Jussi Kurikkala   GER

Przypisy edytuj

  1. Skład drużyny: Cyril Musil, Gustav Berauer, Lukáš Mihalák, František Šimůnek
  2. Skład drużyny: Cyril Musil, Gustav Berauer, Rudolf Vrána, František Šimůnek

Linki zewnętrzne edytuj