Gustav Lokotar (ur. 12 października 1899 w Kalvi, zm. 12 października 1969 w Tallinnie) – estoński strzelec, wielokrotny medalista mistrzostw świata. Jeden z najbardziej utytułowanych estońskich strzelców.

Gustav Lokotar
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 października 1899
Kalvi

Data i miejsce śmierci

12 października 1969
Tallinn

Obywatelstwo

Estonia

Kształcił się w szkołach w obecnej gminie Viru-Nigula (ostatnią ukończył w 1921 roku). Treningi strzeleckie rozpoczął w 1931 roku pod okiem Johannesa Siira, pierwszego dla Estonii zdobywcy medalu strzeleckich mistrzostw świata. W latach 1934–1939 był członkiem estońskiej reprezentacji w strzelectwie[1].

Jest siedemnastokrotnym medalistą mistrzostw świata. W dorobku ma 11 złotych, dwa srebrne i cztery brązowe medale. Był najlepszym zawodnikiem mistrzostw świata w roku 1937[2].

Lokotar zdobył 17 tytułów mistrza Estonii (sześć indywidualnie i jedenaście drużynowo)[3]. Dwudziestokrotnie poprawiał indywidualne rekordy Estonii, a osiemnastokrotnie poprawiał rekordy drużynowe[1].

W latach 1941–1966 pracował jako kierowca autobusu[1].

Osiągnięcia edytuj

Medale na mistrzostwach świata edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[2]

Mistrzostwa Konkurencja Wynik Miejsce
Rzym 1935 Karabin dowolny leżąc, 50 m, drużynowo 1964 punkty (druż.)   1
Rzym 1935 Karabin dowolny klęcząc, 50 m 389 punktów   1
Rzym 1935 Karabin dowolny klęcząc, 50 m, drużynowo 1897 punktów (druż.) 1
Helsinki 1937 Karabin wojskowy, trzy pozycje, 300 m, drużynowo 2570 punktów (druż.) 3
Helsinki 1937 Karabin wojskowy klęcząc, 300 m, drużynowo 869 punktów (druż.) 2
Helsinki 1937 Karabin wojskowy stojąc, 300 m, drużynowo 804 punkty (druż.) 2
Helsinki 1937 Karabin dowolny, trzy pozycje, 300 m 1113 punktów 3
Helsinki 1937 Karabin dowolny, trzy pozycje, 300 m, drużynowo 5526 punktów (druż.)   1
Helsinki 1937 Karabin dowolny leżąc, 300 m, drużynowo 1918 punktów (druż.) 1
Helsinki 1937 Karabin dowolny klęcząc, 300 m, drużynowo 1856 punktów (druż.) 1
Helsinki 1937 Karabin dowolny stojąc, 300 m, drużynowo 1752 punkty (druż.)   1
Helsinki 1937 Karabin dowolny, trzy pozycje, 50 m 1145 punktów 3
Helsinki 1937 Karabin dowolny leżąc, 50 m, drużynowo 1951 punktów (druż.) 3
Helsinki 1937 Karabin dowolny klęcząc, 50 m, drużynowo 1897 punktów (druż.) 1
Helsinki 1937 Karabin dowolny stojąc, 50 m, drużynowo 1852 punkty (druż.)   1
Lucerna 1939 Karabin dowolny, trzy pozycje, 300 m, drużynowo 5433 punkty (druż.) 1
Lucerna 1939 Karabin dowolny klęcząc, 50 m, drużynowo 1944 punkty (druż.)   1

Złote medale mistrzostw Estonii edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[3]

Mistrzostwa Konkurencja Wynik Miejsce
Tallinn 1933 Karabin wojskowy klęcząc, 300 m 176 punktów 1
Tallinn 1937 Karabin dowolny, trzy pozycje, 300 m 1117 punktów 1
Tallinn 1937 Karabin dowolny leżąc, 300 m 390 punktów 1
Tallinn 1937 Karabin dowolny klęcząc, 300 m 375 punktów 1
Tallinn 1938 Pistolet wielkokalibrowy/rewolwer, 25 m, drużynowo 72/555 (druż.) 1
Tallinn 1938 Karabin dowolny klęcząc, 50 m, 396 punktów 1
Tallinn 1938 Pistolet wielkokalibrowy/rewolwer, 25 m, drużynowo (30 strzałów) 1373 punkty (druż.) 1
Tallinn 1938 Karabin wojskowy, 500 m, 600 m i 700 m, drużynowo 1252 punkty (druż.) 1
Tallinn 1938 Karabin wojskowy, trzy pozycje, 300 m, drużynowo 2590 punktów (druż.) 1
Tallinn 1938 Karabin wojskowy, trzy pozycje, 300 m, drużynowo 2552 punkty (druż.) 1
Tallinn 1938 Karabin dowolny, trzy pozycje, 300 m, drużynowo 5558 punktów (druż.) 1
Tallinn 1938 Karabin dowolny, trzy pozycje, 300 m, drużynowo 3351 punktów (druż.) 1
Tallinn 1939 Karabin dowolny stojąc, 300 m 356 punktów 1
Tallinn 1939 Karabin dowolny, trzy pozycje, 300 m, drużynowo 5547 punktów (druż.) 1
Tallinn 1939 Karabin dowolny, trzy pozycje, 300 m, drużynowo 3340 punktów (druż.) 1
Tallinn 1939 Karabin dowolny, trzy pozycje, 50 m, drużynowo 5716 punktów 1
Tallinn 1939 Karabin dowolny, trzy pozycje, 50 m, drużynowo 3419 punktów 1

Przypisy edytuj

  1. a b c LOKOTAR, GUSTAV. esbl.ee. [dostęp 2015-04-17]. (est.).
  2. a b ISSF WORLD CHAMPIONSHIPS 1897 - 2005 MEDALLISTS. issf-shooting.org. s. 38-48. [dostęp 2015-04-17]. (ang.).
  3. a b Gustav Lokotar. sport24.ee. [dostęp 2015-04-17]. (est.).