Gustav Ludwig Hertz

fizyk niemiecki, noblista

Gustav Ludwig Hertz (ur. 22 lipca 1887 w Hamburgu, zm. 30 października 1975 w Berlinie wschodnim[1]) – niemiecki fizyk (pochodzenia żydowskiego, po dziadku), laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1925 (wraz z Jamesem Franckiem) za odkrycie praw rządzących zderzeniem elektronu z atomem[2][3].

Gustav Ludwig Hertz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1887
Hamburg

Data i miejsce śmierci

30 października 1975
Berlin

Zawód, zajęcie

fizyk

Życiorys edytuj

Ukończył Johanneum Gymnasium w Hamburgu (1906), a następnie studiował na Uniwersytecie w Getyndze i Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. W roku 1911 uzyskał doktorat z fizyki w Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie, gdzie w latach 1913–1914 i 1917–1920 był wykładowcą fizyki. W roku 1925 objął stanowisko profesora fizyki na Uniwersytecie w Halle, a w latach 1928–1935 kierował Instytutem Fizyki na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie[3].

W okresie II wojny światowej (1935–1945) pełnił funkcję dyrektora laboratorium badawczego Siemens & Halske. W 1945 roku został wywieziony przez Sowietów do ZSRR[4]. Po wojnie kierował w latach 1945–1954 Institut G (Suchumi, Gruzińska SRR), a następnie był profesorem fizyki na Uniwersytecie Lipskim (1954–1961)[3].

Został pochowany na cmentarzu Ohlsdorf[3].

Był bratankiem Heinricha Hertza i ojcem Carla Hellmutha Hertza.

Wyróżnienia[3] edytuj

Przypisy edytuj

  1. Hertz Gustav Ludwig, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-12].
  2. Gustav Hertz – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1925 > James Franck, Gustav Hertz [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-03-29]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1926, The Results of the Electron-Impact Tests in the Light of Bohr’s Theory of Atoms.
  3. a b c d e Gustav Hertz. [w:] Notable Names Database (NNDB). [on-line]. [dostęp 2014-03-29]. (ang.).
  4. Jan Kochańczyk, Zabawy z bronią atomową, s. 50.

Linki zewnętrzne edytuj