Guzowatość bródkowa
Guzowatość bródkowa (łac. protuberantia mentalis) – w anatomii człowieka wyniosłość kostna znajdująca się na przednim odcinku żuchwy w miejscu połączenia trzonów żuchwy[1][2].
Stanowi podłoże kostne bródki (mentum, genium[3][4]), wypukłości w najbardziej dolnej i przedniej części twarzy, na którą składają się także mięśnie bródkowe, podściółka tłuszczowo-włóknista i skóra[3][5].
Bródka jest cechą wybitnie ludzką, niewystępującą u innych gatunków. Brak bródki (bródka ujemna) stanowi u człowieka rzadką osobniczą odmianę[6][3].
Przypisy edytuj
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 313.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 378.
- ↑ a b c Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 137, ISBN 83-200-1923-0.
- ↑ Zygmunt Urbanowicz, Współczesne mianownictwo anatomiczne, Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2002, s. 57, ISBN 83-88063-91-X.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 763.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 384.
Bibliografia edytuj
- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.
