Gwiazdy typu widmowego S

typ gwiazd w klasyfikacji widmowej

Gwiazdy typu widmowego S, gwiazdy cyrkonowegwiazdy zaliczane do typu widmowego S, pośredniego między typem widmowym M a gwiazdami węglowymi[1].

W Aquilae to gwiazda typu widmowego S i miryda, mająca bliską towarzyszkę widoczną na tym zdjęciu z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a.

Emitują promieniowanie o długości fali odpowiadającej kolorowi ciemnoczerwonemu, a temperatura ich powierzchni nie przekracza 3000 K. Takie gwiazdy obserwowane są niezwykle rzadko. Ich nazwa bierze się od widocznych w widmie promieniowania znacznych ilości tlenku cyrkonu (ZrO)[1] produkowanego w trakcie tzw. procesu s. Poza nim, widoczne są również tlenek tytanu i tlenek węgla.

Prawie wszystkie znane gwiazdy tego typu są olbrzymami lub nadolbrzymami.

Do gwiazd typu S należą: S Ursae Majoris, HR 1105, T Camelopardalis, U Cassiopeiae.

Przypisy edytuj

  1. a b P.C. Keenan. Classification of the S-Type Stars. „Astrophysical Journal”. 120, s. 484, 1954. Bibcode1954ApJ...120..484K.