Krętakowate

(Przekierowano z Gyrinidae)

Krętakowate (Gyrinidae) – rodzina wodnych chrząszczy z podrzędu drapieżnych, wchodząca w skład kladu Hydradephaga. Przystosowane do życia na powierzchni wody, gdzie pływają, tworząc po torze kolistym lub spiralnym. Obejmują około 900 gatunków. Rozprzestrzenione na całym świecie.

Krętakowate
Gyrinidae[1]
Latreille, 1810
Ilustracja
Krętak pospolity (Gyrinus natator)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

(bez rangi) Hydradephaga
Rodzina

krętakowate

Morfologia edytuj

 
Boczny widok przodu ciała; 1: górna część oka, 2: czułek, 3: ciemię, 4: przedplecze, 5: nadustek, 6 szczęka, 7: głaszczek wargowy, 8: warga dolna, 9: dolna część oka, 10: przedpiersie, 11: panewka biodra
 
Tylne odnóże

Chrząszcze średniej wielkości. Gatunki europejskie nie przekraczają centymetra długości[2]. Rodzina ta posiada kilka cech apomorficznych wyróżniających ją na tle wszystkich chrząszczy, w tym: podzielone oczy złożone, krótkie czułki o asymetrycznym i kubkowatym trzonku, zbitej, prawie trójkątnej nóżce i krótkim biczyku oraz środkowe i tylne odnóża w podobny sposób zmodyfikowane do pływania[3].

Ciało w obrysie owalne, o grzbietowej części wypukłej, a brzusznej nieco z tyłu wyniesionej. Głowa szeroka i krótka. Oczy złożone podzielone poprzecznym wyrostkiem na dwie części, z których jedna znajduje się na grzbietowej, a druga na brzusznej stronie głowy, przez co chrząszcz wygląda na czterookiego. Górna para służy do obserwowania tego co nad, a dolna tego co pod powierzchnią wody. Przedplecze trapezowate, znacznie szersze niż długie, ku przodowi zwężone. Śródplecze i zaplecze krótkie i zespolone ze sobą. Pokrywy odsłaniające przynajmniej częściowo analny sternit. Przedpiersie krótkie, z niewielkim wyrostkiem. Śródpiersie i zapiersie romboidalne i zespolone ze sobą. Na epistrernitach i epimerytach śródtułowia oraz episternitach zatułowia obecne głębokie wklęśnięcie dla odnóży przednich. Od zapiersia odchodzą boczne skrzydełka odgraniczające biodra środkowych i tylnych par odnóży. Epimeryty zatułowia uwstecznione, bywają wciągnięte w szew metapleuralny. Odnóża przednie normalnie rozwinięte, chwytne, środkowe i tylne zaś pławne, spłaszczone, o wielu częściach zredukowanych, pokryte długimi włoskami. Odwłok 8-segmentowy, przy czym I sternit niewidoczny. Dymorfizm płciowy uwidoczniony w postaci rozszerzonych w przylgi członów stóp przednich odnóży samców[2].

 
Larwa krętakowatych

Larwy również przystosowane do życia w wodzie. Wyposażone są w 10 par skrzelotchawek rozlokowanych po bokach odwłoka[2]. Ich muskulaturę jest charakterystyczna dla rodziny[3].

Biologia i ekologia edytuj

 
Krętakowate w środowisko naturalnym

Krętakowate są drapieżnikami, przystosowanymi do życia na powierzchni wód słodkich i słonbawych, a więc wchodzącymi w skład ich pleustonu. Żyją zarówno w wodach stojących jak i bieżących. Po powierzchni poruszają się szybko, zataczając koła i spirale. Niekiedy zatrzymują się na wystających kamieniach lub pływających liściach. Mimo że dobrze nurkują, to, żeby woda nie wypierała ich na powierzchnię, muszą się czegoś przytrzymywać. Zwykle występują w zgrupowaniach, często wielogatunkowych, co ułatwia im wypatrywanie ofiar. Żywią się żywymi i martwymi owadami uwięzionymi na powierzchni wody[2][4].

Imagines żyją długo i zimują. Cykl rozwojowy larw trwa od 25 do 48 dni[2].

Rozprzestrzenienie edytuj

 
Spanglerogyrus albiventris, jedyny gatunek Spanglerogyrinae

Rodzina rozsiedlona kosmopolitycznie, znana ze wszystkich kontynentów z wyjątkiem Antarktydy. Najwięcej gatunków opisano z Azji Południowo-Wschodniej oraz Afryki[3]. W Polsce stwierdzono 13 gatunków[5] z tej rodziny. w tym 4 występują pospolicie, m.in. krętak pospolity (Gyrinus natator), a występowanie jednego – Gyrinus colymbus – na terenie kraju wymaga potwierdzenia.

Systematyka edytuj

Dawniej zaliczano tu 3 podrodziny: Gyrininae, Enhydrinae i Orectochilinae[2]. Po wyróżnieniu Spanglerogyrinae, taksony te obniżone zostały do rangi plemion w obrębie Gyrininae[6]. W 2012 roku do osobnej podrodziny przeniesiono rodzaj Heterogyrus. W związku z tym wyróżnia się obecnie 3 podrodziny krętakowatych, z których dwie pierwsze są monotypowe, a ostatnia liczy około 900 opisanych gatunków[3]:

Przypisy edytuj

  1. Gyrinidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f Edward Tranda: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze – Coleoptera: z. 8 Krętakowate – Gyrynidae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1969.
  3. a b c d Kelly B. Miller, Johannes Bergsten. Phylogeny and classification of whirligig beetles (Coleoptera: Gyrinidae): relaxed-clock model outperforms parsimony and time-free Bayesian analyses. „Systematic Entomology”. 37, s. 706–746, 2012. 
  4. Josef R. Winkler: Mały atlas chrząszczy. Wyd. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1977, s. 70.
  5. Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. I. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2004. ISBN 83-88147-04-8.
  6. Patrice Bouchard i inni, Family-group names in Coleoptera (Insecta), „ZooKeys”, 88, 2011, s. 1-972, DOI10.3897/zookeys.88.807.