HMS C7

brytyjski okręt podwodny typu C

HMS C7 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1905–1907 w Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 15 lutego 1907 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 23 maja 1907 roku.

HMS C7
Ilustracja
okręt klasy C
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

9 grudnia 1905

Wodowanie

15 lutego 1907

 Royal Navy
Wejście do służby

23 maja 1907

Wycofanie ze służby

20 grudnia 1919

Los okrętu

sprzedany i zezłomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

287 ton (wynurzony),
316 ton (zanurzony)

Długość

43,64 metra

Zanurzenie

4,11 metra

Napęd
jeden spalinowy silnik benzynowy 450 KM, jeden silnik elektryczny 150 KM
Prędkość

12 węzłów na powierzchni
7 węzłów zanurzony

Zasięg

2800 km przy 7 węzłach

Uzbrojenie
dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga

16

W 1914 roku C7 stacjonował w Humber przydzielony do Szóstej Flotylli Okrętów Podwodnych (6th Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. George F. Bradshawa[1].

Załodze okrętu przypisano zatopienie 5 kwietnia 1917 roku, u wybrzeży Szkocji niemieckiego okrętu podwodnego SM UC-68, która zaginęła w tym obszarze. Jednak jak się później okazało był to inny niemiecki okręt podwodny SM UB-10, który został tylko uszkodzony i dotarł do portu.

Okręt został sprzedany w październiku 1920 roku i zezłomowany.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 36. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj