Hakoach Będzin
Hakoach Będzin – polski interdyscyplinarny klub sportowy z siedzibą w Będzinie, skupiający sportowców pochodzenia żydowskiego. Istniał od 1913 roku do wybuchu II wojny światowej. We wrześniu 2019 roku nastąpiła reaktywacja działalności sekcji piłki nożnej Hakoach w ramach Retro Ligi PZPN.
| |
| Pełna nazwa |
Żydowskie Towarzystwo Gimnastyczno-Sportowe „Hakoach" |
|---|---|
| Data założenia |
1913 |
| Państwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Kołłątaja 45, Będzin (przed wojną) |
| Prezes |
dr Maksymilian Wasercwajg |
| Wiceprezes |
A. Kokotek-Szlezynger |
| Sekcje | |
|
piłkarska (juniorzy i dorośli), tenisa stołowego, gimnastyczna | |
Przed wojną edytuj
Hakoach miał sekcje m.in.: piłki nożnej (dorosłych i juniorów), tenisa stołowego i gimnastyki. W 1930 roku uroczyście obchodził swoje piętnastolecie. W tamtym okresie sekcja piłkarska Hakoach była uznawana za najlepszy klub w całym Zagłębiu Dąbrowskim[1]. Sponsorem i entuzjastą Towarzystwa był Dawid Żmigrod, przedwojenny przedsiębiorca, właściciel szkoły tańca, firmy poligraficznej i drukarni. To on użyczył Hakoachowi na siedzibę swój lokal przy ulicy Kołłątaja 45[2].
Towarzystwo Hakoach Będzin dysponowało własnym stadionem, oddanym do użytku w 1914 roku. 12 sierpnia 1942 roku, w czasie okupacji hitlerowskiej, miała tam miejsce zbiórka, segregacja i wywózka będzińskiej społeczności żydowskiej do obozów koncentracyjnych, m.in. Auschwitz, co opisała w swoim pamiętniku Rutka Laskier[3]. Obecnie na terenie byłego stadionu znajduje się dworzec autobusowy w Będzinie[2].
Reaktywacja działalności edytuj
8 września 2019 roku, z inicjatywy Adama Szydłowskiego - lokalnego historyka i samorządowca - ochotnicy rozegrali mecz pomiędzy zespołami Hakoach Będzin i Sarmacją Będzin, również klubem piłkarskim z przedwojennym rodowodem[4]. Patronat honorowy objął prezydent miasta Będzina. Mecz stanowił oficjalnie rewanż za spotkanie pomiędzy klubami z 11 listopada 1938 roku, które zakończyło się remisem 2:2. Spotkanie odbyło się w 80. rocznicę spalenia przez członków SS i Wehrmachtu synagogi w Będzinie. W pożarze zginęło ok. 200 osób, którym nie pozwolono wyjść z palącego się budynku[5].
Od tamtego czasu Hakoach Będzin rozgrywa mecze z lokalnymi zespołami, a także jest w kontakcie z rodzinami przedwojennych członków klubu, mieszkającymi w Izraelu i USA[6][7].
Przypisy edytuj
- ↑ Sport, 1930, nr 23, Kazimierz Załuski, 1930 [dostęp 2019-12-15].
- ↑ a b Wojciech Todur, Stadion zagłady [online], katowice.wyborcza.pl [dostęp 2019-12-16].
- ↑ Izabela Tumas, Maciej Z. Szczepka, Pamiętnik Rutki Laskier, Katowice: "Polskapresse", 2006, ISBN 83-89956-42-X, OCLC 749848250 [dostęp 2019-12-16].
- ↑ Mecz Pamięci Hakoach Będzin - Sarmacja Będzin 8.09.2019 (1). [dostęp 2019-12-16].
- ↑ Wojciech Todur, Niezwykły mecz w Będzinie. Rewanż po 81 latach [online], sosnowiec.wyborcza.pl, wrzesień 2019 [dostęp 2019-12-16].
- ↑ Hakoach Będzin [online], hakoachbedzin1913.futbolowo.pl [dostęp 2019-12-16].
- ↑ Wojciech Todur, Może będą krzyczeć "Ty Żydzie!", ale my się grać nie boimy [online], katowice.wyborcza.pl, grudzień 2019 [dostęp 2019-12-16].