Halina Adamska-Dyniewska
Halina Aleksandra Adamska-Dyniewska (ur. 26 września 1930 w Trzebiegoszczy[1], zm. 16 maja 2001 w Łodzi[2]) – polska lekarka, prof. zw. dr hab. med., specjalistka chorób wewnętrznych i farmakologii. Pełniła funkcję redaktora naczelnego Wydawnictwa Naukowego Towarzystwa Terapii Monitorowanej i kierownika Zakładu Farmakologii Klinicznej Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi.
| Data i miejsce urodzenia |
26 września 1928 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 maja 2001 |
| profesor | |
| Specjalność: nauki medyczne | |
| Alma Mater |
Akademia Medyczna w Łódź |
| 1953-2000 | |
| Uczelnia |
Wojskowa Akademia Medyczna w Łodzi |
Życiorys edytuj
Po studiach w latach 1948-1953 na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi rozpoczęła pracę na stanowisku asystent Zakładu Higieny Ogólnej i Społecznej tej uczelni.
Ścieżka doskonalenia zawodowego Haliny Adamskiej-Dyniewskiej obejmowała specjalizację z chorób Wewnętrznych I° (1959) i II° (1962). W następnych latach kontynuowała szkolenie podyplomowe uzyskując w roku 1974 specjalizację z kardiologii, a w 1989 roku specjalizację z farmakologii klinicznej.
Halina Adamska-Dyniewska od 1958 roku pracowała na Oddziale Chorób Wewnętrznych Szpitala im. Jonschera w Łodzi, następnie w II Klinice Chorób Wewnętrznych Wojskowej Akademii Medycznej, a od roku 1974 w Klinice Chorób Wewnętrznych tej uczelni medycznej. W 1979 roku została mianowana kierownikiem Zakładu Farmakologii Klinicznej aż do czasu przejścia na emeryturę w 2000 r[2].
Praca naukowa Haliny Adamskiej-Dyniewskiej zaowocowała w 1965 roku uzyskaniem tytułu doktora medycyny po obronie rozprawy doktorskiej pt.: „Transaminazy: glutaminowo-szczawiowooctowa i glutaminowo-pirogronowa w surowicy oraz ketokwasy: pirogronowy i α-ketoglutarowy we krwi w zawale mięśnia sercowego”. Następny krok w karierze naukowej to uzyskanie w 1972 tytułu doktora habilitowanego nauk medycznych na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt.: „Dynamika całkowitego skurczu lewo-komorowego pod wpływem leków działających na inotropizm, z uwzględnieniem skojarzonego stosowania glikozydów nasercowych i związków przeciwarytmicznych”. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymała w roku 1981, a w 1990 roku tytuł profesora zwyczajnego[2].
Praca naukowa edytuj
Zainteresowania naukowe Haliny Adamskiej-Dyniewskiej obejmowały głównie kardiologię i farmakologię kliniczną, m.in.:
- rola pierwiastków śladowych w patogenezie chorób układu krążenia
- badania z zakresu farmakokinetyki klinicznej i biostępności biologicznej leków
- badania nad zaburzeniami biotransformacji leków w różnych stanach chorobowych
Kierowała licznymi pracami naukowo-badawczymi resortowymi i za pracę dotyczącą zawału podwsierdziowego w 1985 r. otrzymała nagrodę zespołową I° Ministra Obrony Narodowej.
Publikacje edytuj
W dorobku Haliny Adamskiej-Dyniewskiej jest 9 monografii książkowych, m.in. monografia „Leki hamujące enzym przekształcający angiotensynę, działanie i zastosowanie kliniczne” oraz autorstwo lub współautorstwo ponad 460 prac naukowych.
Wchodziła w skład trzech Komisji Polskiej Akademii Nauk: Farmakologii Klinicznej i Chronoterapii (od 1990 r. przewodnicząca), Terapii Kontrolowanej Komitetu Terapii Doświadczalnej oraz Dostępności Biologicznej Leku Komitetu Nauk o Leku.
Działalność okołonaukowa edytuj
Halina Adamska-Dyniewska była współzałożycielką i dwukrotnie pełniła funkcję prezesa Towarzystwa Terapii Monitorowanej, Pełniła funkcję członka Zarządu Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego, członka Zarządu Łódzkich Oddziałów: Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Towarzystwa Internistów Polskich i Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego. Należała do International Society of Cardiovascular Pharmacotherapy, International Theurapeutic Drug Monitoring Association, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Była głównym współorganizatorem łódzkiego oddziału Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego.
Od 1990 roku była redaktorem naczelnym kwartalnika „Problemy Terapii Monitorowanej” oraz wydawnictw naukowych Towarzystwa Terapii Monitorowanej dotyczących m.in. nowych leków wprowadzanych do lecznictwa.
Działalność dydaktyczna edytuj
Halina Adamska-Dyniewska była także zaangażowana w działalność dydaktyczną. Była kierownikiem specjalizacji kilkudziesięciu lekarzy z zakresu chorób wewnętrznych, kardiologii i farmakologii klinicznej.
Poza tym pełniła rolę promotora 15 przewodów doktorskich, recenzenta 49 prac doktorskich, habilitacyjnych i wniosków o nadanie tytułu profesora. W latach 1953-1962 roku prowadziła zajęcia ze studentami Akademii Medycznej, a następnie Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi.
Zainteresowania pozazawodowe edytuj
Do zainteresowań pozazawodowych Haliny Adamskiej-Dyniewskiej należały malarstwo[1], muzyka symfoniczna i operowa[2].
Odznaczenia i wyróżnienia edytuj
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Złoty Krzyż Zasługi
- Odznaka Przodującego Nauczyciela Akademickiego
Przypisy edytuj
- ↑ a b Lidia Becela, Kto jest kim w polskiej medycynie : informator biograficzny, wyd. 1, Warszawa: Interpress, 1987, ISBN 83-223-2339-5, OCLC 19363162 [dostęp 2022-03-13].
- ↑ a b c d Jan Henryk Goch, In Memory of the Late Prof. Dr hab. Halina Adamska-Dyniewska M.D., „Arterial Hypertension”, 5 (3), 2001, s. 1–1, ISSN 2449-6162 [dostęp 2022-03-13].
Linki zewnętrzne edytuj
- Halina Adamska-Dyniewska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-03-14].[martwy link]