Halina Skoczyńska
Halina Skoczyńska-Rakowska (ur. 2 lipca 1953 w Ostrowcu Świętokrzyskim, zm. 17 maja 2016 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa.
| |
| Imię i nazwisko |
Halina Skoczyńska-Rakowska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 lipca 1953 |
| Data i miejsce śmierci |
17 maja 2016 |
| Zawód | |
| Lata aktywności |
1975–2016 |
| Zespół artystyczny | |
| Bagatela w Krakowie (1977–1978), Wrocławski Teatr Współczesny (1978–1983 i 1988–1993), Teatr Polski we Wrocławiu (1983–1987, 1993–1998 i 2001–2004), Teatr Nowy w Poznaniu (1998–2001), Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi (2004–2007), Teatr Narodowy w Warszawie (2008–2011), Teatr Dramatyczny w Warszawie (2012–2016) | |
| Odznaczenia | |
 
| |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Urodziła się w Ostrowcu Świętokrzyskim jako córka Stanisława i Stanisławy[1]. Była absolwentką krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego, którą ukończyła w 1977. Będąc jeszcze studentką, 17 czerwca 1976 zadebiutowała rolą Dziewczyny w spektaklu „Anna Livia” Jamesa Joyce’a na scenie Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. Edmunda Wiercińskiego. Występowała na deskach teatrów: Wrocławia, Krakowa, Łodzi, Poznania czy Warszawy, m.in. takich jak: Bagatela w Krakowie (1977–1978), Współczesnym we Wrocławiu (1978–1983 i 1988–1993), Polskim we Wrocławiu (1983–1987, 1993–1998 i 2001–2004) czy Nowym w Poznaniu (1998–2001). W latach 2004–2007 była aktorką Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi, a od 2008 do 2011 występowała w Teatrze Narodowym w Warszawie. W ostatnich latach była aktorką Teatru Dramatycznego w Warszawie.
W swoim dorobku miała około 80 ról, w tym kilkanaście nagrodzonych. Była przede wszystkim aktorką teatralną, będąc m.in. interpretatorką ról kobiet w dramatach Antona Czechowa, za które otrzymała liczne nagrody. Stworzyła również wiele drugoplanowych ról filmowych, grając m.in. postać matki przełożonej w nominowanym do nagrody Oskara filmie Ida w reżyserii Pawła Pawlikowskiego. Występowała również w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia. Szerokiej publiczności znana była jako Janina, matka Natalii Boskiej w serialu Rodzinka.pl[2][3].
Na 20 maja 2016 planowana była premiera Twoje i moje Morny Regan w reż. Roberta Glińskiego z jej udziałem w Teatrze Ateneum w Warszawie[4], lecz została odwołana na skutek jej nagłej śmierci 17 maja w wyniku udaru mózgu[5][6].
Msza pogrzebowa odbyła się 21 maja w kolegiacie św. Michała Archanioła w Ostrowcu Świętokrzyskim[7], a urna z jej prochami została złożona do rodzinnego grobu na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Długiej[8][a].
Życie prywatne edytuj
Była mężatką, ale się rozwiodła[9]. Miała syna Szczepana, który mieszka w Londynie i którego wychowanie uważała za swój największy życiowy sukces[10].
Teatr edytuj
.jpg){kind=small}
Filmografia edytuj
 Filmy fabularne
| ||||
| Rok | Tytuł | Reżyser | Rola | |
| 1979 | Kung-Fu | Janusz Kijowski | ||
| 1981 | Wolny strzelec | Wiesław Saniewski | ||
| 1984 | Baryton | Janusz Zaorski | ||
| 1985 | Och, Karol | Roman Załuski | Hanka, przyjaciółka Ireny | |
| 1987 | Cienie | Jerzy Kaszubowski | nauczycielka | |
| 2007 | Lekcje pana Kuki | Dariusz Gajewski | kasjerka w sklepie | |
| 2009 | Wszystko, co kocham | Jacek Borcuch | nauczycielka fortepianu | |
| 2012 | Nieulotne | Jacek Borcuch | profesor Ekiert, wykładowczyni Kariny | |
| Biec w stronę Ty | Hanka Brulińska | szefowa | ||
| 2013 | Ida | Paweł Pawlikowski | matka przełożona | |
| 2014 | They Chased Me Through Arizona | Matthias Huser | Marbella, żona Leonarda | |
| Piąte: Nie odchodź! | Katarzyna Jungowska | babcia Romy | ||
| Seriale telewizyjne
| ||||
| 1982 | Popielec | Ryszard Ber | ||
| 1984 | Trapez | Hieronim Przybył | ||
| 1986 | Na kłopoty… Bednarski | Paweł Pitera | Filipiakowa | |
| 2000 | Twarze i maski | Feliks Falk | Elżbieta, żona Kujawy | |
| 2001 | Na dobre i na złe | Zabrocka | ||
| 2004–2016 | Pierwsza miłość | Leokadia, druga żona Henryka, ojca Ewy Nowak i dziadka Krystiana Domańskiego | ||
| 2007 | Ekipa | Agnieszka Holland, Magdalena Łazarkiewicz, Kasia Adamik |
Joanna Szczęsna, żona prezydenta | |
| 2008 | Pitbull | matka Jabola (odc. 29) | ||
| 2011–2016 | Rodzinka.pl | Janina, matka Natalii | ||
| 2011 | Głęboka woda | Magdalena Łazarkiewicz, Kasia Adamik, Olga Chajdas |
Bogusia (odc. 4) | |
| Czas honoru | Michał Kwieciński, Michał Rosa, Wojciech Wójcik, Grzegorz Kuczeriszka, Waldemar Krzystek, Michał Rogalski |
matka gubernatora Warszawy, Gertruda Fischer | ||
| 2012 | Prawo Agaty | Maciej Migas, Patrick Yoka, Filip Zylber, Jacek Borcuch, Xawery Żuławski |
sędzia Adamska (odc. 4) | |
| 2015 | Strażacy | Maciej Dejczer | profesor Kaliny | |
| 2016 | Ojciec Mateusz | Maria Kurek (odc. 191) | ||
Nagrody i odznaczenia edytuj
_(19341467456).jpg){kind=small} Nagrody[12]
| |
| Rok | Nagroda |
| 1994 | Srebrna Iglica – nagroda publiczności w dziedzinie dramatu we Wrocławiu[13] |
| 1995 | Nagroda wojewody wrocławskiego |
| XXXV Kaliskie Spotkania Teatralne – nagroda główna za rolę żeńską Anny Wojnicew w przedstawieniu Płatonow – Akt pominięty Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu | |
| 1996 | XXXVI Kaliskie Spotkania Teatralne – nagroda indywidualna za rolę żeńską Anny Wojnicew w przedstawieniu Płatonow – Akt pominięty Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu |
| 2000 | Nagroda aktorska Marszałka Województwa Dolnośląskiego, za kreację w przedstawieniu Jesień i zima we Wrocławskim Teatrze Współczesnym z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru |
| 2001 | XLI Kaliskie Spotkania Teatralne – Grand Prix Festiwalu za rolę Raniewskiej w przedstawieniu Wiśniowy sad Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu |
| Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza przyznawana przez redakcję miesięcznika „Teatr” za sezon 2000/2001, za rolę Raniewskiej w przedstawieniu Wiśniowy sad Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu | |
| 2004 | XLIV Kaliskie Spotkania Teatralne – nagroda za rolę pierwszoplanową i statuetka Wojciecha Bogusławskiego za tytułową rolę w przedstawieniu Mary Stuart Wolfganga Hildesheimera w Teatrze Polskim we Wrocławiu |
| Statuetka Aleksandra Fredry – nagroda Prezydenta Miasta Wrocławia za wybitne osiągnięcia artystyczne, za tytułową rolę w przedstawieniu Mary Stuart Wolfganga Hildesheimera w Teatrze Polskim we Wrocławiu | |
| Złota Iglica – nagroda w plebiscycie publiczności Słowa Polskiego - Gazety Wrocławskiej, za rolę tytułową w przedstawieniu Mary Stuart Wolfganga Hildesheimera w Teatrze Polskim we Wrocławiu | |
| 2005 | IX Ogólnopolski Festiwal Komedii Talia w Tarnowie – nagroda za najlepszą rolę żeńską w przedstawieniu Życie: trzy wersje Yasminy Rezy w Teatrze Polskim we Wrocławiu |
| XXXV Jeleniogórskie Spotkania Teatralne – wyróżnienie przyznane przez młodzieżowe jury za rolę Lindy w przedstawieniu Śmierć komiwojażera Arthura Millera w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi | |
| 2013 | Nagroda aktorska za rolę kobiecą w kategorii słuchowisk Teatru Polskiego Radia na festiwalu Dwa Teatry w Sopocie za rolę Iriny Nikołajewny Arkadiny w słuchowisku Mewa Borisa Akunina w reżyserii Igora Gorzkowskiego[14] |
 Odznaczenia
| |
| Rok | Odznaczenie |
| 2002 | Srebrny Krzyż Zasługi – za działalność na rzecz rozwoju kultury[15][16] |
| 2006 | Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – Zasłużony Kulturze 2006[17] |
Uwagi edytuj
- ↑ Szczegółowa lokalizacja grobu na Cmentarzu Komunalnym: Sektor 8, Nr rzędu 2, Nr grobu 21.
Przypisy edytuj
- ↑ Śp. Halina Skoczyńska-Rakowska (wszyscy pochowani w tym grobie). ostrowiecswietokrzyski.artlookgallery.com. [dostęp 2016-11-06]. (pol.).
- ↑ Małgorzata Kożuchowska wstrząśnięta śmiercią Haliny Skoczyńskiej. fakt.pl. [dostęp 2016-05-17].
- ↑ Aktorka „Rodzinki.pl”: W wieku 30 lat uciekłam grabarzowi spod łopaty. fakt.pl. [dostęp 2016-05-17].
- ↑ Warszawa. Zmarła Halina Skoczyńska. e-teatr.pl. [dostęp 2016-05-17].
- ↑ Halina Skoczyńska nie żyje. Gwiazda serialu „Rodzinka.pl” zmarła po wylewie. fakt.pl. [dostęp 2016-05-18].
- ↑ Na co zmarła Halina Skoczyńska? Aktorka zmagała się z poważną chorobą. styl.fm, 2016. [dostęp 2016-05-18].
- ↑ Pogrzeb Haliny Skoczyńskiej. ZDJĘCIA z kościoła w Ostrowcu Świętokrzyskim. se.pl. [dostęp 2016-05-21].
- ↑ Śp. Halina Skoczyńska-Rakowska. ostrowiecswietokrzyski.artlookgallery.com. [dostęp 2016-11-06]. (pol.).
- ↑ Halina Skoczyńska. Filmweb ↓.
- ↑ Halina Skoczyńska. Ta lalka ma zmarszczki!. styl-gwiazd-populada.pl. [dostęp 2016-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-21)].
- ↑ Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego ↓, Radio.
- ↑ Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego ↓, Nagrody.
- ↑ Iglice i inne. [w:] Encyklopedia teatru polskiego [on-line]. [dostęp 2018-08-02].
- ↑ Dwa Teatry: Tango Mrożka i Mewy Akunina najlepsze. Wprost (Agencja Wydawniczo-Reklamowa Wprost Sp. z o.o.), 2013-06-04. [dostęp 2013-08-03].
- ↑ Halina Skoczyńska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2018-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-28].
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 58, poz. 789
- ↑ Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego ↓.
Bibliografia edytuj
- Halina Skoczyńska w bazie IMDb (ang.)
- Halina Skoczyńska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-08].
- Halina Skoczyńska w bazie Encyklopedia polskiego dubbingu
- Halina Skoczyńska w bazie filmpolski.pl
- Halina Skoczyńska [online]. w bazie Filmweb
- Halina Skoczyńska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Halina Skoczyńska. archiwum.stopklatka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-13)]. w bazie stopklatka.pl
- Halina Skoczyńska w bazie Online Computer Library Center
- Halina Skoczyńska w bazie NUKAT – Katalogu Zbiorów Polskich Bibliotek Naukowych
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona artystki
- Paulina Młynarska: Halina Skoczyńska: Strach? Nie ma mowy!. [w:] „Grazia” 8/2015 [on-line]. grazia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].