Hannah Wiegele

austriacka skoczkini narciarska

Hannah Wiegele (ur. 22 września 2001 w Villach[1]) – austriacka skoczkini narciarska reprezentująca klub SV Achomitz[2], medalistka mistrzostw świata juniorów.

Hannah Wiegele
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 września 2001
Villach

Klub

SV Achomitz

Debiut w PŚ

6 lutego 2021 w Hinzenbach (35. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

5 listopada 2022 w Wiśle (22. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Lahti 2021 drużynowo
Inne nagrody
Puchar Interkontynentalny
srebro 2. miejsce
2023/2024
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2020/2021
srebro 2. miejsce
2021/2022
Letni Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2021[a]
Alpen Cup
brąz 3. miejsce
2020/2021

Jej ojciec, Franz Wiegele, również był skoczkiem narciarskim[3].

Przebieg kariery edytuj

Pierwszy występ Wiegele w zawodach rangi międzynarodowej miał miejsce 16 grudnia 2017 roku. Austriaczka wzięła wówczas udział w konkursie Alpen Cup rozgrywanym w Seefeld, który ukończyła na 35. pozycji. Pierwszy raz w karierze na podium zawodów Alpen Cup stanęła 13 września 2020, zajmując 3. miejsce po konkursie rozgrywanym w Berchtesgaden. Pierwsze zwycięstwo w tym cyklu odniosła z kolei w sezonie 2020/2021, wygrywając 23 stycznia 2021 roku konkurs w Oberhofie[4].

7 lipca 2018 zadebiutowała w zawodach FIS Cup. Konkurs rozgrywany w Villach ukończyła na 37. miejscu. Pierwsze punkty w klasyfikacji generalnej tego cyklu zdobyła 9 lutego 2019, zajmując 10. miejsce w konkursie rozgrywanym w Rastbüchl. Debiut Wiegele w konkursie Pucharu Kontynentalnego miał miejsce 8 sierpnia tego samego roku. W zawodach LPK rozgrywanych w Szczyrku zajęła kolejno 41. i 40. pozycję.

Wzięła udział w Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie zajęła 7. miejsce, w drużynie natomiast wywalczyła złoty medal razem z Vanessą Moharitsch, Julią Mühlbacher oraz Lisą Eder. 20 lutego 2021 po raz pierwszy w karierze stanęła na podium Pucharu Kontynentalnego, wygrywając konkurs tej rangi w Brotterode. Wygrała również drugie zawody, rozgrywane dzień później. Tym samym Wiegele zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego kobiet 2020/2021.

6 lutego 2021 po raz pierwszy wystartowała w konkursie głównym w ramach zawodów Pucharu Świata. W konkursie rozgrywanym w Hinzenbach zajęła 35. miejsce.

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
7. 11 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 84,0 m 90,0 m 193,2 pkt 45,8 pkt Thea Minyan Bjørseth
1.  12 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[b] 91,5 m 90,5 m 883,6 pkt (226,3 pkt)

Igrzyska europejskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2023   Kraków/Zakopane[c] 17. miejsce (K-95)

Starty H. Wiegele na igrzyskach europejskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
17. 27 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 79,5 m 91,0 m 197,3 pkt 65,3 pkt Jacqueline Seifriedsberger

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[5]
2022/2023 38.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2019/2020
                                punkty
- - - - - - - - - - - q q - - - 0
Sezon 2020/2021
                          punkty
- - - - q 35 - - - - - - - 0
Sezon 2021/2022
                                      punkty
- - - - - - - - - - - 36 38 31 35 31 37 - - 0
Sezon 2022/2023
                                                    punkty
22 26 29 30 25 39 38 28 41 q 24 36 q 27 35 22 15 28 31 29 30 25 37 39 22 - 83
Sezon 2023/2024
                                                punkty
q 39 36 37 - - q q - - - - - - - - - 36 - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Turniej Sylwestrowy edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2022/2023 35.

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[5]
2022 36.
2023 29.

Korona Alp edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2021/2022 47.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[6]
2020 26.
2022 32.
2023 57.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2020
  punkty
26 5
2021
              punkty
- - - q - - q 0
2022
          punkty
- - 24 16 22 31
2023
              punkty
- - - - - - 21 10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Interkontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[7]
2023/2024 2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 6 stycznia 2024   Falun Lugnet K-90 HS-100 91,5 m 91,5 m 221,0 pkt
2. 7 stycznia 2024   Falun Lugnet K-90 HS-100 89,5 m 93,0 m 229,3 pkt
3. 13 stycznia 2024   Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 125,0 m 125,0 m 239,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 6 stycznia 2024   Falun Lugnet K-90 HS-100 91,5 m 91,5 m 221,0 pkt 1.
2. 7 stycznia 2024   Falun Lugnet K-90 HS-100 89,5 m 93,0 m 229,3 pkt 1.
3. 12 stycznia 2024   Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 115,0 m 118,5 m 200,0 pkt 3. 15,2 pkt Anežka Indráčková
4. 13 stycznia 2024   Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 125,0 m 125,0 m 239,1 pkt 1.
5. 8 marca 2024   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 118,0 m 119,0 m 240,5 pkt 2. 29,9 pkt Tina Erzar
6. 9 marca 2024   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 125,5 m 118,5 m 255,3 pkt 2. 24,7 pkt Tina Erzar

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Interkontynentalnego edytuj

stan na zakończeniu PI 2023/2024

Sezon 2023/2024
                        punkty
- - - - 1 1 3 1 13 8 2 2 572
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[8]
2019/2020 39.
2020/2021 1.
2021/2022 2.

Zwycięstwa w konkursach Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 20 lutego 2021   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 113,0 m 113,5 m 243,1 pkt
2. 21 lutego 2021   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 110,5 m 106,0 m 252,3 pkt
3. 26 marca 2022   Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 92,5 m 94,0 m 228,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 20 lutego 2021   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 113,0 m 113,5 m 243,1 pkt 1.
2. 21 lutego 2021   Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 110,5 m 106,0 m 252,3 pkt 1.
3. 25 marca 2022   Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 85,0 m 90,5 m 209,0 pkt 3. 12,8 pkt Annika Belshaw i Katharina Ellmauer
4. 26 marca 2022   Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 92,5 m 94,0 m 228,6 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Sezon 2019/2020
            punkty
- - 15 23 - - 24
Sezon 2020/2021
    punkty
1 1 200
Sezon 2021/2022
                                punkty
- - 4 7 9 7 17 21 11 17 - - 8 5 3 1 450
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[8]
2019 75.
2021 1.[a]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 19 września 2021   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 98,5 m 101,0 m 219,3 pkt 3. 59,5 pkt Katharina Althaus

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

2019
              punkty
- - 41 40 - 36 27 4
2021
            punkty
5 4 13 16 6 3 230
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[9]
2018/2019 25.
2019/2020 37.
2021/2022 5.
2022/2023 12.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 16 lipca 2021   Kuopio Puijo K-92 HS-100 96,5 m 88,5 m 200,2 pkt
2. 20 sierpnia 2022   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 90,5 m 100,0 m 240,9 pkt
3. 11 września 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 91,5 m 226,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 15 lipca 2021   Kuopio Puijo K-92 HS-100 91,0 m 83,5 m 189,9 pkt 3. 12,4 pkt Shao Birun
2. 16 lipca 2021   Kuopio Puijo K-92 HS-100 96,5 m 88,5 m 200,2 pkt 1.
3. 5 września 2021   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 80,5 m 89,0 m 211,9 pkt 2. 13,7 pkt Peng Qingyue
4. 20 sierpnia 2022   Szczyrk Skalite K-95 HS-104 90,5 m 100,0 m 240,9 pkt 1.
5. 11 września 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 91,5 m 226,1 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup edytuj

Sezon 2018/2019
                        punkty
37 38 - - - - - - 10 12 9 10 103
Sezon 2019/2020
                                punkty
22 22 - - 33 27 - - 8 7 - - - - - 38 90
Sezon 2021/2022
                                          punkty
- - 3 1 - - - - 5 2 - - - - - - 7 9 10 - - 376
Sezon 2022/2023
                            punkty
1 6 - - - - 29 1 - - - - - - 242
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi edytuj

  1. a b Ex aequo z Julią Mühlbacher
  2. Skład zespołu: Lisa Eder, Vanessa Moharitsch, Julia Mühlbacher i Hannah Wiegele.
  3. Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.

Przypisy edytuj

  1. Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-27]. (ang.).
  2. Skoki narciarskie Berkutschi.com - Statystyki personalne - Wiegele, Hannah [online], berkutschi.com [dostęp 2021-07-27].
  3. Albin Tilli: Skispringen / Der ÖSV trennt einen Vater von seiner Tochter. Kleine Zeitung, 2023-12-27. [dostęp 2024-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-17)]. (niem.).
  4. WIEGELE Hannah - Athlete Information (Results → Alpen Cup). FIS Ski – biographies. [dostęp 2021-07-27]. (ang.).
  5. a b WIEGELE Hannah - Athlete Information; World Cup Standings. [dostęp 2024-01-06].
  6. WIEGELE Hannah - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2024-01-06].
  7. WIEGELE Hannah - Athlete Information; Intercontinental Cup Standings. [dostęp 2024-03-09].
  8. a b WIEGELE Hannah - Athlete Information; Continental Cup Standings. [dostęp 2024-01-06].
  9. WIEGELE Hannah - Athlete Information; FIS Cup Standings. [dostęp 2024-01-06].

Bibliografia edytuj