Hannie Schaft

holenderska uczestniczka ruchu oporu w czasie II wojny światowej

Hannie Schaft właśc. Jannetje Johanna Schaft (ur. 16 września 1920 w Haarlem, zm. 17 kwietnia 1945 pod Overveen w gminie Bloemendaal) – holenderska studentka prawa, podczas niemieckiej okupacji Holandii członek holenderskiego ruchu oporu – kurier i uczestnik akcji dywersyjnych i likwidacyjnych, znana jako „dziewczyna z czerwonymi włosami” (hol. Het meisje met het rode haar), aresztowana i rozstrzelana w 1945 roku.

Hannie Schaft
Jannetje Johanna Schaft
Ilustracja
Hannie Schaft, prawdopodobnie między 1938 a 1945 rokiem
Data i miejsce urodzenia

16 września 1920
Haarlem

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1945
Overveen, Bloemendaal

Zawód, zajęcie

studentka prawa, członek holenderskiego ruchu oporu

Odznaczenia
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Jannetje Johanna Schaft urodziła się 16 września 1920 roku w Haarlem[1]. Była młodszą z dwóch córek Pietera Schafta (1885–1964), nauczyciela i Aafje Talei Johanny Vrijer (1885–1971), pochodzącej z rodziny pastorów mennonickich[1]. Po śmierci starszej córki na błonicę w 1927 roku rodzina Schaftów przeniosła się do innego domu, pozostając w Haarlem[1]. Ojciec Schaft był aktywnym członkiem Socjaldemokratycznej Partii Pracy (hol. Sociaal-Democratische Arbeiderspartij – SDAP) i w domu rodzinnym odbywano wiele dyskusji na tematy polityczne[1].

Po ukończeniu szkoły w 1937 roku Schaft rozpoczęła studia prawnicze na Uniwersytecie Amsterdamskim w 1938 roku[1]. W 1940 uzyskała stopień kandydata[1]. Po odmowie podpisania oświadczenia lojalności w 1943 roku nie miała możliwości kontynuacji studiów[1][2][a]. Schaft wróciła do rodzinnego domu w Haarlem[1].

Schaft działała w holenderskim ruchu oporu od wiosny 1942 roku[1]. Kradła dowody tożsamości dla ukrywających się Żydów i członków ruchu oporu[1]. Wiosną 1943 roku pomogła ukryć dwóch żydowskich studentów i ich rodziców[1]. W czerwcu 1943 roku wstąpiła do lewicowej organizacji ruchu oporu Raad van Verzet (RVV), dla której pracowała jako kurier[1]. Wiele jej akcji wiązało się z ryzykiem niewspółmiernym dla znaczenia podjętego działania[2].

Współpracowała również z Janem Bonekampem (1914–1944), z którym przeprowadzała akcje likwidacyjne dla RVV[1]. Bonekamp został śmiertelnie postrzelony podczas akcji likwidacji komendanta policji W. Raguta 21 czerwca 1944 roku[2], a Schaft udało się uciec[1]. Nie wróciła już do domu rodzinnego i ukrywała się w Haarlem[2].

Razem z Truus Oversteegen (1923–2016) jeździła jako kurier dla Wewnętrznych Sił Zbrojnych (hol. Binnenlandse Strijdkrachten) – stowarzyszenia zrzeszającego trzy największe organizacje ruchu oporu w Holandii[1]. Podczas Świąt Bożego Narodzenia w 1944 roku brała udział w akcji zdobywania amunicji z niemieckiej bazy okrętów podwodnych w IJmuiden, a później także w akcji wysadzania niemieckiego pociągu z amunicją w Santpoort[1]. W ruchu oporu znana była jako Hannie Schaft, a później jako „dziewczyna z czerwonymi włosami” (hol. Het meisje met het rode haar)[2].

Schaft została zatrzymana 21 marca 1945 roku w Haarlem-Noord podczas akcji kurierskiej – miała w torbie pistolet i paczkę dokumentów, w tym egzemplarze gazety komunistycznej De Waarheid[1]. Została aresztowana i przewieziona do Ripperdakazerne w Haarlem, a potem do więzienia Huis van Bewaring w Amsterdamie[1]. W Amsterdamie przyznała się do zabicia pięciu osób[1]. Z rozkazu Willy'ego Lagesa (1901–1971) została zastrzelona 17 kwietnia 1945 roku – trzy tygodnie przed końcem wojny[1]. Miejscem egzekucji były wydmy pod Overveen w gminie Bloemendaal[1].

Schaft została ponownie pochowana 27 listopada 1945 roku na cmentarzu honorowym Erebegraafplaats Bloemendaal[1]. Jest jedyną kobietą wśród pochowanych tam bojowników ruchu oporu[2]. W jej pogrzebie uczestniczyli członkowie holenderskiej rodziny królewskiej i holenderskiego rządu[1]. Podczas pogrzebu królowa Wilhelmina uznała ją za „symbol ruchu oporu”[1]. Pośmiertnie została odznaczona Verzetskruis (pol. „krzyżem ruchu oporu”)[1].

Upamiętnienie edytuj

 
Pomnik Hannie Schaft w Kenaupark w Haarlem

25 listopada 1951 roku pamięć o Schaft stała się przedmiotem rozgrywki politycznej. Tego dnia komitet pamięci o Hannie Schaft (hol. Hannie Schaft-herdenkingscomité), który był silnie powiązany z Komunistyczną Partią Holandii (hol. Communistische Partij Nederland – CPN), zaplanował marsz–demonstrację z Haarlem na honorowy cmentarz w Bloemendaal[2]. Burmistrzowie Haarlem i Bloemendaal nie wyrazili zgody, a zarządca cmentarza zamknął jego bramy, by nie dopuścić do demonstracji na cmentarzu[2]. Pomimo informacji o zakazie marszu, setki demonstrantów próbowało wtargnąć na cmentarz, a wezwana na miejsce policja użyła siły[2]. Zdarzenie to doprowadziło do debaty w parlamencie między liderem komunistów Henkiem Gortzakiem (1908–1989) i ministrem spraw wewnętrznych Fransem Teulingsem (1891–1966)[2].

W 1956 roku ukazała się powieść biograficzna o życiu Hannie Schaft autorstwa Theuna de Vriesa (1907–2005), która została zekranizowana w 1981 roku przez holenderskiego reżysera Bena Verbonga – film nosił tytuł Het meisje met het rode haar (pol. „Dziewczyna z czerwonymi włosami”) a rolę tytułową zagrała Renée Soutendijk[1].

W 1982 roku Truus Menger-Oversteegen odsłoniła pomnik Schaft w Kenaupark w Haarlem[1]. Co roku w ostatnią niedzielę listopada przy pomniku oraz przy grobie Schaft Narodowa Fundacja Pamięci o Hannie Schaft organizuje spotkania i wykłady[1].

Uwagi edytuj

  1. Oświadczenie (hol. Loyaliteitsverklaring) zostało wprowadzone przez niemieckiego okupanta 13 marca 1943 roku. Studenci mieli zdeklarować się, że „powstrzymają się od wszelkich działań przeciwko Rzeszy Niemieckiej”. Ci, którzy nie podpisali, nie mogli już uczestniczyć w wykładach[3].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj