Harpactesrodzaj ptaków z rodziny trogonów (Trogonidae).

Harpactes[1]
Swainson, 1833[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sędzioł czerwonogłowy (H. erythrocephalus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

trogony

Rodzina

trogony

Rodzaj

Harpactes

Typ nomenklatoryczny

Trogon malabaricus Gould, 1834

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[6].

Morfologia edytuj

Długość ciała 23–38 cm; masa ciała 34–120 g[6].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

  • Harpactes (Harpactor): gr. ἁρπακτης harpaktēs „bandyta, złodziej”, od ἁρπαζω harpazō „rabować”; w aluzji do krępego ciała i mocnego, głęboko naciętego dzioba sędzioła malabarskiego[7].
  • Hapalurus: gr. ἁπαλος hapalos „delikatny”; ουρα oura „ogon”[8]. Gatunek typowy: Trogon diardii Temminck, 1826.
  • Duvaucelius: Alfred Duvaucel (1796–1824), francuski przyrodnik, kolekcjoner z Sumatry i Indii[9]. Nomen nudum.
  • Oreskios: gr. ορεσκιος oreskios „przebywający w górach”, od ορος oros, ορεος oreos „góra”; σκηναω skēnaō „zamieszkiwać”[10]. Nomen nudum.
  • Pyrotrogon: gr. πυρ pur, πυρος puros „ogień”; rodzaj Trogon Brisson, 1760 (trogon)[11]. Nomen nudum.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:

Uwagi edytuj

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Harpactes Swainson, 1833.

Przypisy edytuj

  1. Harpactes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. W. Swainson: Zoological illustrations, or, Original figures and descriptions of new, rare, or interesting animals, selected chiefly from the classes of ornithology, entomology, and conchology, and arranged according to their apparent affinities. Wyd. 2nd series. Cz. 3. London: Baldwin & Cradock, 1833, s. 107. (ang.).
  3. C.H.C. Burmeister: Verzeichnis der im zoologischen Museum der Universität Halle-Wittenberg aufgestellten Säugethiere, Vögel und Amphibien. Halle: W. Plötz, 1850, s. 56. (niem.).
  4. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. lxxxviii. (niem.).
  5. a b c Ch.L. Bonaparte. Conspectus Volucrum Zygodactylorum. „Ateneo Italiano”. 2, s. 129, 1854. (wł.). 
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Trogons (Trogonidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.trogon1.01. [dostęp 2020-06-09]. (ang.).  
  7. The Key to Scientific Names, Harpactes [dostęp 2022-10-30].
  8. The Key to Scientific Names, Hapalurus [dostęp 2022-10-30].
  9. The Key to Scientific Names, Duvaucelius [dostęp 2022-10-30].
  10. The Key to Scientific Names, Oreskios [dostęp 2022-10-30].
  11. The Key to Scientific Names, Pyrotrogon [dostęp 2022-10-30].
  12. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Trogonidae Lesson, 1828 - trogony - Trogons (wersja: 2019-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-11-13].

Bibliografia edytuj

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).