Haubica M1A1
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem 75 mm haubica M1A1.
|
Haubica M1A1 kal. 75 mm powstała dla oddziałów górskich i specjalnych armii USA. Zaprojektowano ją jako lekkie działo. Była rozkładana w celu możliwości przenoszenia jej przez zwierzęta juczne. Haubice te mają krótką lufę, żeby zmniejszyć masę własną. Na początku prototypy posiadały drewniane koła, Jednak późniejsze modele otrzymały koła metalowe z oponami. nowe podwozie oznaczono jako M8. W celu zmniejszenia masy jeszcze bardziej, w łożu tylnym wycięto okrągłe otwory (tzw. perforowanie). Zrezygnowano z tarczy chroniącej obsługę, a lufa spoczywała w rynnie. Działa te produkowano przez całą II wojnę światową w USA. Część haubic przekazano armią sojuszniczym (głównie Wielkiej Brytanii). Walczyła ona np. w Holandii w 1944 roku. Była wykorzystywana głównie w akcjach jako zrzucana na spadochronach i składana na ziemi[1].
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj |
Haubica stromotorowa |
Historia | |
Prototypy |
połowa lat 20. |
Produkcja seryjna |
1927 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
75 mm |
Nabój |
6,241 kg |
Długość lufy |
1194 mm |
Donośność |
8925 m |
Długość |
(bez ogona) 1321 mm |
Masa |
578,9 kg |
Kąt ostrzału |
od -5° do 45° |
Jednostka ognia |
wojska powietrznodesantowe |
Szybkostrzelność |
10-15 strz./min. |
Obsługa |
5 osób |
Przypisy edytuj
- ↑ Andrzej Zasieczny , Broń Wojska Polskiego 1939-1945, 2010 .