Hector Dyer
Hector Monroe Dyer (ur. 2 czerwca 1910 w Los Angeles, zm. 19 maja 1990 w Fullerton w Kalifornii[1]) – amerykański lekkoatleta sprinter, mistrz olimpijski z 1932 z Los Angeles.
| Data i miejsce urodzenia |
2 czerwca 1910 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 maja 1990 | |||||||||
| Wzrost |
188 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Jako student Stanford University w 1930 zwyciężył w biegu na 220 jardów podczas akademickich mistrzostw USA (IC4A)[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles biegł na 3. zmianie sztafety 4 × 100 metrów, która zdobyła złoty medal, w półfinale ustanowiła rekord świata wynikiem 40,6 s, a w finale poprawiła go na 40,0 s (w składzie: Robert Kiesel, Emmett Toppino, Hector Dyer i Frank Wykoff)[1][3].
Po ukończeniu studiów pracował w przemyśle naftowym, następnie prowadził stację benzynową w Beverly Hills, a później pracował w biurach maklerskich w handlu ropą naftową.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Hec Dyer [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-15] (ang.).
- ↑ IC4A Championships (1876–1942) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-08-15] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, 2015, s. 134 [dostęp 2020-08-15] (ang.).