Hedydipnarodzaj ptaków z rodziny nektarników (Nectariniidae).

Hedydipna[1]
Cabanis, 1851[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – nektarzyk obrożny (H. collaris)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

nektarniki

Rodzaj

Hedydipna

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Występowanie edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[4].

Morfologia edytuj

Długość ciała 8–17 cm (w tym wydłużony ogon samca), masa ciała samców 5,3–11 g, samic 5,4–9,7 g[5].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa ἡδυδειπνος hēdudeipnos – „pijący delicje, jedzący słodkie” (ἡδυς hēdus – „słodki” oraz δειπνεω deipneō – „jeść obiad”)[6].

Gatunek typowy edytuj

Cinnyris platurus Vieillot

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:

Uwagi edytuj

  1. Greckie ανθοδιαιτος anthodiaitos – „żyjący na kwiatach” (ανθος anthos – „kwiat” oraz διαιτα diaita – „tryb życia” (διαιταω diaitaō – „żyć”))

Przypisy edytuj

  1. Hedydipna, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Cabanis 1851 ↓, s. 101.
  3. Cabanis 1851 ↓, s. 100.
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Dippers, leafbirds, flowerpeckers, sunbirds. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-07]. (ang.).
  5. R. Cheke, C. Mann: Family Nectariniidae (Sunbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott, D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 13: Penduline-tits to Shrikes. Barcelona: Lynx Edicions, 2008, s. 253–254. ISBN 84-96553-45-0. (ang.).
  6. Hedydipna, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-17] (ang.), [archiwum].
  7. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Nectariniidae Vigors, 1825 – nektarniki – Sunbirds (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-07].

Bibliografia edytuj