Hein van Aken
brabancki poeta i tłumacz
Hein van Aken lub Hendrik van Aken (ur. w Brukseli[1], zm. przed 1330) – brabancki poeta, tłumacz i duchowny katolicki uznawany za epigona Jacoba van Maerlanta[2].
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
przed 1330 |
| Zawód, zajęcie |
Był proboszczem w Kobeek-Loo koło Leuven. Jako pierwszy w Niderlandach przetłumaczył z języka francuskiego Opowieść o Róży Wilhelma z Lorris i Jana z Meun, w której dokonał usunięcia antykościelnych wypowiedzi z cz. II oraz skrócenia dłuższych fragmentów[2].
Wybrane dzieła edytuj
Opracowano na podstawie źródłowego[3]:
- ok. 1280: Spiegel der Minnen (pol. Zwierciadło miłości);
- wyd. 1976: Die Rose (pol. Róża);
- ok. 1290; wyd. 1958: Tweede Rose (pol. Druga róża);
- wyd. 1950: Van den coninc Saladijn ende van Hughen van Tabaryen (pol. O królu Saladynie i Hugonie z Tabarii) – adaptacja francuskiego L’ordene de chevalerie;
Akenowi przypisuje się również autorstwo następujących utworów[4]:
- wyd. 1858: Vierde Martijn (pol. Czwarty Marcin)
- przed 1318: Roman van Heinric en Margariete van Limborch (pol. Opowieść o Henryku i Małgorzacie z Limburgii)
- wyd. 1893: Rinclusa – kontynuacja adaptacji Li miserere Jahrhunderta von Reclusa de Mollensa dokonanej przez Gillesa van Molhema.
Przypisy edytuj
- ↑ van der Aa 1852 ↓, s. 131.
- ↑ a b Dąbrówka 1999 ↓, s. 32.
- ↑ Dąbrówka 1999 ↓, s. 32-33.
- ↑ Dąbrówka 1999 ↓, s. 33.
Bibliografia edytuj
- Abraham Jacob van der Aa: Biographisch woordenboek der Nederlanden. T. 1: A. Haarlem: J.J. van Brederode, 1852. OCLC 312811758. [dostęp 2019-05-30].
- Andrzej Dąbrówka: Słownik pisarzy niderlandzkiego obszaru kulturowego: flamandzkich i holenderskich, nowołacińskich, surinamskich, afrykanerskich i fryzyjskich. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1999. ISBN 83-214-1132-0.
Linki zewnętrzne edytuj
- Bibliografia Heina van Akena w Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (1999)