Heinrich Kaminski

Heinrich Kaminski
Data i miejsce urodzenia	4 lipca 1886 ; Tiengen
Data i miejsce śmierci	21 czerwca 1946 ; Ried
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pedagog
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Heinrich Kaminski (ur. 4 lipca 1886 w Tiengen, zm. 21 czerwca 1946 w Ried^[1]^[2]^[3]) – niemiecki kompozytor i pedagog muzyczny.

Życiorys edytuj

Był synem Paula Kaminskiego, duchownego pochodzenia polskiego, oraz śpiewaczki operowej Mathilde Barro^[1]. Ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie uczył się także gry na fortepianie u Marthy Warburg i Marthy Elspermann oraz teorii muzyki u Philippa Wolfruma^[1]^[2]. Od 1909 roku studiował w Berlinie kompozycję u Paula Juona, Hugo Kauna i Willhelma Klattego oraz grę na fortepianie u Seweryna Eisenbergera, studiów tych jednak nie ukończył, pozostając w dużej mierze samoukiem^[1]^[3]. W 1914 roku osiadł z rodziną w Ried^[1]^[2]^[3], gdzie mieszkał w domu swojego przyjaciela, malarza Franza Marca^[1]^[3]. Udzielał w tym czasie prywatnie lekcji, do grona uczniów należeli wówczas Carl Orff i Reinhard Schwarz-Schilling^[1]^[3]. W latach 1930–1933 był wykładowcą kompozycji w Preußische Akademie der Künste w Berlinie^[2]^[3], po dojściu do władzy nazistów jako polityczny przeciwnik reżimu został zwolniony^[1]. W 1933 roku wrócił do Ried^[2]. W okresie III Rzeszy został skazany na zapomnienie, w 1937 roku zabroniono publicznego wykonywania jego utworów^[1]. W utrzymaniu się pomagał mu wówczas przyjaciel Werner Reinhart oraz wydawnictwo Bärenreiter-Verlag, które opublikowało kilka z jego kompozycji^[1].

W 1987 roku powstało Heinrich-Kaminski-Gesellschaft, zajmujące się promocją muzyki kompozytora^[2].

Twórczość edytuj

Jako kompozytor nawiązywał do muzyki późnego romantyzmu, zwłaszcza Regera i Brucknera^[1]^[2]. Przed muzyką stawiał cele mistyczno-religijne, miała ona odwzorowywać porządek bytu i prawa natury, wzbudzać nabożne uniesienie^[1]. Posługiwał się eklektycznym stylem, czerpiącym ze średniowiecznego kontrapunktu, barokowej techniki wariacyjnej i polifonii, z twórczości J.S. Bacha^[1]. Tworzył w swobodnie traktowanych dawnych formach takich jak concerto grosso, kantata, motet, hymn, toccata^[1]. W jego muzyce brak kontrastów i wyodrębniających się motywów, polirytmika i synkopacja niwelują naturalną akcentuację, współbrzemienia kwintowo-kwartowe i nuty pedałowe nadają jej statyczny charakter^[1].

Ważniejsze kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe

Concerto grosso na 2 orkiestry (1922)
Dorische Musik (1933)
Koncert na orkiestrę (1936)
Koncert fortepianowy (1937)
Tanzdrama (1942)

Utwory kameralne

Kwartet a-moll na klarnet, altówkę, wiolonczelę i fortepian (1912)
2 kwartety smyczkowe (I 1913, II 1916)
Kwintet fis-moll na 2 skrzypiec, 2 altówki i wiolonczelę (1916, 2. wersja 1927)
Kwintet na klarnet, róg, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1924)
Praeludium und Fuge über den Namen ABEGG na kwartet smyczkowy (1927)
Praeludium und Fuge na skrzypce i organy (1929)
Musik na 2 skrzypiec i klawesyn (1931)
Musik na wiolonczelę i klawesyn (1938)
Hauskonzert na skrzypce i fortepian (1941)
Ballade na róg i fortepian (1943)

Utwory fortepianowe

Klavierbuch (1934)
10 kleine Übungen für das polyphone Klavierspiel (1935)

Utwory organowe

Wie schön leucht’ uns der Morgenstern (1923)
Chorale-Sonata (1926)
3 preludia chorałowe (1928)
Toccata i fuga (1939)

Utwory na chór a cappella

Psalm 130 (1912)
6 Chorale (1915)
Die Erde (1928)
Die deutsche Messe (1934)

Utwory wokalno-instrumentalne

Psalm 69 na 8-głosowy chór mieszany, 4-głosowy chór chłopięcy, tenora i orkiestrę (1914)
O Herre Gott na chór i organy (1918)
Introitus und Hymnus na sopran, alt, baryton, skrzypce, altówkę, wiolonczelę, chór mieszany i orkiestrę (1919)
3 Gedichte von Eichendorff na 6-głosowy chór męski, 2 mandoliny, 3 lutnie, 3 trąbki, 3 rogi, triangel, bębny i talerze (1924)
Magnificat na sopran, altówkę, chór i orkiestrę (1925)
Der Mensch na alt, chór i orkiestrę (1926)
Triptychon na alt lub baryton i organy (1929)
In memoriam Gabrielae na alt, skrzypce i orkiestrę (1940)

Opery

Jürg Jenatsch (wyst. Drezno 1929)
Das Spiel vom König Aphelius (1946, wyst. Getynga 1950)

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 20–21. ISBN 978-83-224-3303-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1812. ISBN 978-0-02-865528-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 436. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne edytuj

Heinrich Kaminski – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 20–21. ISBN 978-83-224-3303-4.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1812. ISBN 978-0-02-865528-4.

[harvard-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 436. ISBN 0-674-37299-9.

[1]

[2]

[3]