Helena i mężczyźni
Helena i mężczyźni (fr. Eléna et les hommes) – czarno-biały film Jeana Renoira z 1956.
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Ingrid Bergman |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Produkcja |
Franco London Film |
Fabuła edytuj
Film opowiada humorystycznie o perypetiach polskiej arystokratki, Heleny Sorokowskiej (granej przez Ingrid Bergman), targanej wątpliwościami, co do wyboru mężczyzny.
Akcja toczy się w bliżej nieokreślonym czasie (najprawdopodobniej jest to początek XX w.), w dzień francuskiego święta narodowego – 14 lipca. W tym dniu kochanek Heleny, młody kompozytor, zawiadamia ją o fakcie przyjęcia do gry jego opery przez mediolańską la Scalę. Kobieta dostrzega w tym prawdopodobny koniec związku – mężczyzna jest młody, niedoświadczony i może go oślepić taki sukces. Postanawia więc porzucić kochanka. Po podjęciu decyzji udaje się na samotny spacer po Paryżu. Podczas parady wojskowej poznaje bożyszcze tłumu – generała Rollana (w tej roli Jean Marais). Generał tego dnia otrzymuje nominację na ministra wojny i wspaniale wygląda w galowym mundurze. Niestety – jest wplątany w różnorakie intrygi, których celem jest objęcie dyktatorskiej władzy nad krajem. Poznając jednak w dalszej części filmu Helenę, zakochuje się w niej bez pamięci i jest nawet gotów porzucić wodzowskie ambicje. Tego samego dnia poznaje ona jednak drugiego mężczyznę – Henryka (osobę zupełnie zwyczajną, w tej roli Mel Ferrer). Film koncentruje się na pokazaniu zabawnych i romantycznych losów Heleny, która waha się między tymi dwiema osobami – mężczyzną nietuzinkowym i mężczyzną zwyczajnym. Ostatecznie wybiera Henryka.
Obsada edytuj
Bibliografia edytuj
- Ryszard Lassota, Helena i mężczyźni – program kinowy z polskiej premiery, wyd. RSW Prasa, Warszawa, lata 50. XX w. (brak dokładnej daty).