Helmut Körnig
Helmut Körnig (ur. 12 września 1905 w Głogowie, wówczas Glogau w Niemczech, zm. 5 marca 1973 w Dortmundzie[1]) – niemiecki lekkoatleta sprinter, trzykrotny medalista olimpijski.
 Körnig (z lewej) przed igrzyskami olimpijskimi w Amsterdamie | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
12 września 1905 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 marca 1973 | |||||||||||||||
| Wzrost |
175 cm | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Odniósł wiele sukcesów w 2. połowie lat 20. i na początku lat. 30. XX wieku. 29 sierpnia 1926 w Halle ustanowił rekord Europy w biegu na 100 metrów wynikiem 10,4 s[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1928 w Amsterdamie Körnig wywalczył dwa medale: brązowy w biegu na 200 metrów i srebrny w sztafecie 4 × 100 metrów (razem z Körnigiem biegli w niej Georg Lammers, Richard Corts i Hubert Houben)[1]. Wcześniej w tym samym roku najpierw 20 maja w Düsseldorfie) dwukrotnie wyrównał rekord Europy w sztafecie 4 × 100 metrów czasem 41,0 s (sztafeta biegła w składzie: Lammers, Friedrich-Wilhelm Wichmann, Houben i Körnig), zaś 3 czerwca w Berlinie poprawił go na 40,8 s (w składzie Corts, Houben, Wichmann i Körnig)[3].
14 czerwca 1932 w Kassel był w składzie sztafety 4 × 100 metrów, która ustanowiła rekord świata wynikiem 40,6 s (biegli w niej Körnig, Lammers, Erich Borchmeyer i Arthur Jonath)[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles ponownie zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Körnig, Friedrich Hendrix, Borchmeyer i Jonath). Startował również w biegu na 100 metrów, ale odpadł w półfinale[1].
Dziesięć razy był mistrzem Niemiec: na 100 metrów w 1926, 1927 i 1930[4], na 200 metrów w 1926, 1927, 1928 i 1930[5] oraz w sztafecie 4 × 100 m w 1927, 1929 i 1930[6]. Na Akademickich Mistrzostwach Świata w 1930 w Darmstadt zdobył złote medale na 100 metrów, 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów[7]. Zdobył również mistrzostwo Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 100 jardów w 1927[8].
Zakończył karierę sportową w 1934 po zachorowaniu na dur brzuszny. Prawnik z wykształcenia, pracował jako dziennikarz w Berliner Tageblatt, a następnie jako asystent reżysera w wytwórni UFA. Po II wojnie światowej był referentem w rządzie krajowym w Westfalii, a od 1950 był zatrudniony w DGB. Od 1953 był dyrektorem Westfalenhallen w Dortmundzie. Zmarł krótko po przejściu na emeryturę.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Helmut Körnig [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-05] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: 2006, s. 355.
- ↑ a b Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: 2006, s. 373.
- ↑ Leichtathletik - Deutsche Meisterschaften (100m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-04-19] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - Deutsche Meisterschaften (200m - Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-04-19] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - Deutsche Meisterschaften (Staffeln - Herren - Teil 1) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2014-04-19] (niem.).
- ↑ World Students Games (Pre-Universiade) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-04-19] (ang.).
- ↑ British Athletics Championships 1919-1939 [online], GBRAthletics [dostęp 2014-04-19] (ang.).