Henri-Jean Rigel (ur. 11 maja 1772 w Paryżu[1][2], zm. 16 grudnia 1852 w Abbeville[1][2][3]) – francuski kompozytor i pianista.

Henri-Jean Rigel
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1772
Paryż

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1852
Abbeville

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista

Życiorys edytuj

Był synem Henri-Josepha Rigela[1][2][3]. Pobierał naukę u swojego ojca, w 1784 roku wstąpił do École Royale de Chant[1][2][3]. Od 1787 roku jego utwory wykonywano w ramach Concert Spirituel[1][3]. W latach 1795–1797 był wykładowcą Konserwatorium Paryskiego[1][2][3]. W 1798 roku uczestniczył w wyprawie Napoleona do Egiptu, był członkiem instytutu nauk i sztuk oraz dyrektorem teatru francuskiego w Kairze[1][2][3]. Po powrocie do Francji w 1800 roku działał jako nauczyciel gry fortepianowej, występował też jako akompaniator[1][2][3]. Otrzymał od Napoleona tytuł pianiste de la musique particulière de l’Empereur et Roi[1][3]. W 1816 roku został członkiem Société Académique des Enfants d’Apollon, od 1820 roku pełnił funkcję jego komisarza, a od 1825 roku prezesa[3].

Skomponował m.in. opery komiczne Les Deux Meuniers (wyst. Kair 1799) i Le Duel nocturne (wyst. Paryż 1805), jedną symfonię i 4 koncerty fortepianowe, a także szereg utworów kameralnych i pieśni[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2991. ISBN 0-02-865530-3.
  2. a b c d e f g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 746. ISBN 0-674-37299-9.
  3. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 397–398. ISBN 978-83-224-0837-7.

Linki zewnętrzne edytuj