Henry Baker Tristram

Henry Baker Tristram FRS (ur. 11 maja 1822, zm. 8 marca 1906) – angielski duchowny, badacz Biblii, podróżnik i ornitolog. Jako pastor-przyrodnik był jednym z pierwszych, choć krótkotrwałych, zwolenników darwinizmu, próbując pogodzić ewolucję ze stworzeniem.

Henry Baker Tristram
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1822
Eglingham, Northumberland, Anglia

Data śmierci

8 marca 1906

Zawód, zajęcie

ornitolog, duchowny

Narodowość

angielska

Biografia edytuj

Był synem ks. Henry’ego Bakera Tristrama[1], urodzony na plebanii Eglingham, niedaleko Alnwick w Northumberland. Studiował w Durham School i Lincoln College w Oksfordzie. W 1846 przyjął święcenia kapłańskie[2].

Praca w dyplomacji, naukowa i misyjna edytuj

Tristram był sekretarzem gubernatora Bermudów w latach 1847–1849. Badał Saharę, a w 1858 odwiedził Palestynę, powracając tam w 1863 i 1872 i dzieląc swój czas między obserwacje przyrodnicze i identyfikację miejsc wspomnianych w Starym i Nowym Testamencie. W 1873 został kanonikiem katedry w Durham. W 1881 ponownie udał się do Palestyny, Libanu, Mezopotamii i Armenii. Odbył również drugą podróż do Japonii, aby odwiedzić swoją córkę, Katherine Alice Salvin Tristram[3], w 1891[4]. Była ona misjonarką i nauczycielką w Osace[5]. Była pierwszą kobietą misjonarką z Church Missionary Society, która miała stopień naukowy[6].

W 1858 przeczytał równocześnie opublikowane prace Charlesa Darwina i Alfreda Russela Wallace’a, które zostały odczytane w Linnean Society, i opublikował artykuł w „Ibis”, stwierdzając, że biorąc pod uwagę serię około 100 różnych gatunków skowronków przede mną... nie mogę oprzeć się przekonaniu o słuszności poglądów przedstawionych przez panów Darwina i Wallace'a. Próbował pogodzić tę wczesną akceptację ewolucji ze stworzeniem[7]. Po słynnej debacie oksfordzkiej między Thomasem Henrym Huxleyem i Samuelem Wilberforce’em, Tristram, po wczesnej akceptacji teorii, odrzucił darwinizm[8].

Tristram był założycielem i pierwotnym członkiem British Ornithologists’ Union, a w 1868 został mianowany członkiem Royal Society. Edward Bartlett, angielski ornitolog i syn Abrahama Dee Bartletta, towarzyszył Tristramowi w podróży do Palestyny w latach 1863–1864. Podczas swoich podróży Tristram zgromadził obszerną kolekcję ptasich skór, którą sprzedał do World Museum Liverpool[9].

Opublikowane prace edytuj

Publikacje Tristrama obejmowały:

Dziedzictwo edytuj

Jego imieniem nazwano wiele ptaków, w tym: czarnotek arabski (Onychognathus tristramii), pokrzewka algierskaangielska nazwa Tristram's warbler, Dryocopus javensis richardsi podgatunek dzięcioła białobrzuchego, Tristram's woodpecker, kulczyk syryjski – jedna z nazw angielskich Tristram's serin, nawałnik żałobnyTristram's storm petrel. Użyczył również swojego imienia myszoskoczkowi Meriones tristrami[10] (suwak anatolijski), znanemu także jako Tristram's jird. Jest on również upamiętniony w naukowej nazwie gatunku jaszczurki Acanthodactylus tristrami[11].

Życie prywatne edytuj

Ożenił się z Eleanor Mary Bowlby w Cheltenham 5 lutego 1850 roku. Wśród ich ośmiorga dzieci była misjonarka i nauczycielka Katherine Alice Salvin Tristram[4].

Przypisy edytuj

  1. Tristram, Henry Baker (2), [w:] Joseph Foster, Alumni Oxonienses: The Members of the University of Oxford, 1715–1886, t. 4, s. 1440.
  2. Tristram, Henry Baker (1822-1906) on JSTOR, plants.jstor.org, DOI10.5555/al.ap.person.bm000010181 [dostęp 2023-07-01].
  3. CHURCH MISSIONARY SOCIETY ARCHIVE Section I: East Asia Missions Part 1: Japan, 1869-1949 (including Loochoo Naval Mission, 1843-1861) [online] [zarchiwizowane z adresu 2008-07-23].
  4. a b A.R. Buckland, Robin A. Butlin, Tristram, Henry Baker (1822–1906), geologist and naturalist, [w:] Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 23 września 2004, DOI10.1093/ref:odnb/36560, ISBN 978-0-19-861412-8 (ang.).
  5. H.C.G. Matthew, B. Harrison (red.), The Oxford Dictionary of National Biography, Oxford: Oxford University Press, 23 września 2004, DOI10.1093/ref:odnb/63276 [dostęp 2023-07-01].
  6. Julia Katorobo, John Martin, Cathy Ross, 'Pioneering Women, Extraordinary Lives', Yes Magazine, 2004
  7. Armstrong 2000 ↓, s. 6.
  8. Hesketh,I. 2009 "Of Apes and Ancestors - Evolution, Christianity and the Oxford Debate", University of Toronto Press, 85–86.
  9. British Ornithologists' Union, Canon Tristram, „Ibis”, seria 9 t. 2, 1908, s. 153–156.
  10. Oldfield Thomas, XXV.— Description of a new species of Meriones from Palestine, „Annals and Magazine of Natural History”, 9 (50), 1892, s. 147–149, DOI10.1080/00222939208677293, ISSN 0374-5481 (ang.).
  11. Bo Beolens, Michael Grayson, Michael Watkins, The eponym dictionary of reptiles, Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2011, ISBN 978-1-4214-0135-5 [dostęp 2023-07-01].

Linki zewnętrzne edytuj