Henryk Böhme

Henryk Böhme, także Henricus Boemus (urodz. ?, zm. ?) – rycerz zakonu krzyżackiego, członek pierwszego poselstwa zakonu na ziemie polskie.

Życiorys

Henryk urodził się w rodzinie wasali wójtów Gery i Weidy w Turyngii oraz Plauen w Saksonii. Najprawdopodobniej był członkiem konwentu w Halle.

W roku 1228 wszedł w skład trzyosobowego poselstwa, które przybyło do Polski. W skład poselstwa oprócz Henryka wchodzili: Filip von Halle oraz Konrad, rycerz nie będący bratem zakonnym. W maju 1228 roku poselstwo krzyżackie w Mogile koło Krakowa spotkało się z biskupem pruskim Chrystianem. Podczas spotkania biskup Chrystian nadał dziesięcinę na rzecz zakonu krzyżackiego w tych dobrach ziemi chełmińskiej, które zakon wcześniej otrzymał od księcia mazowieckiego Konrada. Brak jest natomiast jakichkolwiek informacji o pobycie Henryka Böhme w ziemi chełmińskiej.

Bibliografia

• Maciej Dorna, Bracia zakonu krzyżackiego w Prusach w latach 1228-1309, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2004, str. 187.