Henryk Brokman
Henryk Brokman (ur. 13 sierpnia 1886 w Warszawie, zm. 6 sierpnia 1976 tamże[1][2][3]) – polski lekarz żydowskiego pochodzenia, profesor[4]. Specjalizował się w zagadnieniach z zakresu pediatrii, immunologii i chorób zakaźnych[4].
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1886 |
| Data i miejsce śmierci |
6 sierpnia 1976 |
| profesor | |
| Specjalność: pediatria, immunologia | |
| Doktorat |
1911 |
| Habilitacja |
1932 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
zmarły |
| Funkcja |
członek rzeczywisty |
| Doktor honoris causa Akademia Medyczna w Warszawie – 1975 | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Syn Leopolda i Heleny Rotwandów[5]. Studiował medycynę na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, jednak wskutek udziału w strajku szkolnym z 1905 roku został relegowany z uczelni. Następnie przeniósł się do Berlina, doktoryzował się w 1911 roku w Heidelbergu, pisząc rozprawę pt. Über gruppenspezifische Strukturen des tierischen Blutes. W następnych latach kontynuował studia w Charkowie i Zurychu[4]. Habilitował się z kolei w 1932. Tematem jego pracy habilitacyjnej były badania nad patogenezą płonicy. Tytuł profesora uzyskał na wniosek Rady Wydziału Lekarskiego UW[5].
W latach 1915–1918 lekarz w armii rosyjskiej, w 1920, podczas wojny polsko-bolszewickiej, lekarz oddziałów zakaźnych w szpitalu wojskowym w Modlinie. W czasie powstania warszawskiego w oddziale „Bakcyl”[6]. W latach 1945–1946 profesor Uniwersytetu Łódzkiego, 1946–1953 – Akademii Lekarskiej w Gdańsku (od 1950 Akademia Medyczna), 1953–1962 – Akademii Medycznej w Warszawie.
W okresie 1961–1970 przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. W latach 1955–1976 redaktor naczelny kwartalnika Pediatria Polska[5]. Prezes Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk od 1954 roku, w poczet członków rzeczywistych tej instytucji został przyjęty w 1966[7]. Doktor honoris causa WUM (1975)[3][8].
Szwagier fizykochemika Kazimierza Fajansa, przyjaciel Ludwika Hirszfelda[4].
Zmarł 6 sierpnia 1976 w Warszawie. Pochowany wraz z Wacławem i Stefanią Brokmanami na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 142-3-8,9)[2][9].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi za zasługi w pracy społecznej (1939)[10]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[11]
Przypisy edytuj
- ↑ Brokman Henryk, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-01-06].
- ↑ a b Henryk Brokman [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-01-06].
- ↑ a b BROKMAN HENRYK [online], Gedanopedia – Encyklopedia Gdańska [dostęp 2021-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-04].
- ↑ a b c d Henryk Brokman [online], Żydowski Instytut Historyczny, 12 stycznia 2020 [dostęp 2021-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-12].
- ↑ a b c Danuta Chmielewska-Szewczyk, Związki z alergologią wielkich pediatrów polskich XX wieku, „Alergia Astma Immunologia: przegląd kliniczny”, 19 (1), Łódź: Oficyna Wydawnicza Mediton, 2014, s. 28–34, ISSN 1427-3101, OCLC 68760025.
- ↑ Powstańcze Biogramy - Henryk Brokman [online], www.1944.pl [dostęp 2021-01-06] (pol.).
- ↑ Henryk Brokman, [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2021-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-08].
- ↑ Doktorzy Honoris Causa | Warszawski Uniwersytet Medyczny [online], www.wum.edu.pl [dostęp 2022-03-26].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WACŁAW I STEFANIA BROKMAN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-01-06].
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 26, poz. 43
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387