Henryk Hermanowicz

fotografik

Henryk Hermanowicz (ur. 20 października 1912 w Wilnie, zm. 31 maja 1992 w Krakowie) – artysta fotografik, uczeń Jana Bułhaka. Debiutował na V Międzynarodowym Salonie Fotografii Artystycznej w 1931 roku. Od 1937 pracował w Krzemieńcu w pracowni fotograficznej prowadzonej przez Stanisława Sheybala. Tam wydał książeczkę "Piękne rodzinne miasto Juliusza Słowackiego". W 1945 zamieszkał na stałe w Krakowie. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików (od 1947 roku), National Geographic Society, członek honorowy Klubu Fotografów Duńskich, laureat licznych nagród i odznaczeń, m.in. Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski.

Henryk Hermanowicz
Data i miejsce urodzenia

20 października 1912
Wilno

Data i miejsce śmierci

31 maja 1992
Kraków

Alma Mater

Politechnika Lwowska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Uśmiechu
Wystawa plenerowa – Krzemieniec. Fotografie z lat 1929–1939 – na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie (26 października 2012) na fotografii widoczna plansza ze zdjęciami fotografów: Henryka Hermanowicza, Ludwika Gronowskiego i Stanisława Sheybala

Publikacje edytuj

  • Kraków w nocy (1958)
  • Kraków. Cztery pory roku (1959)
  • W krainie skał i zamków (1963)
  • Brzegami Popradu (1966)
  • Dolina Prądnika (1968)
  • Nad jeziorami polskich Tatr (1972)
  • W dorzeczu Nidy (1972)
  • Kraków (1973)
  • Śniardwy (1975)
  • Ziemia Żywiecka (1982)
  • Tatry (1988)

Bibliografia edytuj

  • Joanna Strzyżewska: Kraków w fotografii Henryka Hermanowicza. [w:] I Presepi di Cracovia. Szopki krakowskie. Torino, 2008.
  • Encyklopedia Krakowa. Warszawa-Kraków: PWN, 2000.