Henryk II (książę Brunszwiku-Grubenhagen)
Henryk II z Grecji, niem. Heinrich von Griechenland (ur. 1289 r., zm. 1351 r.) – wspólnie z braćmi książę Brunszwiku-Grubenhagen od 1322 r. z dynastii Welfów.
| książę Brunszwiku-Grubenhagen (z braćmi Ernestem I i Wilhelmem) | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Agnieszka z Turyngii |
| Żona |
Jutta z Brandenburgii |
| Dzieci |
Agnieszka, Otto, Jan, Ludwik |
| Żona |
Helwiza z Ibelinu |
| Dzieci |
Filip, Riddag, Baltazar, Tomasz, Melchior, Helwiza, córka? |
Życiorys edytuj
Henryk był najstarszym spośród synów pierwszego księcia Brunszwiku-Grubenhagen Henryka I Dziwaka i Agnieszki, córki landgrafa Turyngii, margrabiego Miśni i palatyna saskiego Albrechta II Wyrodnego z dynastii askańskiej. Wraz z trzema braćmi: Ernestem, Wilhelmem oraz Janem (ten już w 1325 r. poświęcił się karierze duchownej) objął po śmierci ojca w 1322 r. rządy w księstwie Brunszwiku-Grubenhagen.
Swój przydomek otrzymał jeszcze za życia – jego siostra Adelajda-Irena poślubiła późniejszego cesarza Bizancjum Andronika III Paleologa i Henryk, po śmierci swej pierwszej żony (Jutty, córki margrabiego brandenburskiego Henryka I bez Ziemi) udał się w kilkuletnią podróż do Konstantynopola. Odbył wtedy wyprawę do Palestyny i na Synaj; w 1330 r. poślubił też Helwizę, córkę Filipa z Ibelinu, seneszala Jerozolimy. Po powrocie do ojczyzny, ogromnie zadłużony w związku z kosztami podróży, sprzedał swoją część księstwa arcybiskupom Moguncji; otrzymywał od nich dożywotnią rentę i odsunął się całkowicie od polityki. Jego synowie nie objęli już tronu brunszwickiego na Grubenhagen, na którym pozostali bracia Henryka, a następnie ich potomkowie.
Rodzina edytuj
Z pierwszego małżeństwa, zawartego ok. 1318 r. z Juttą, córką margrabiego brandenburskiego Henryka I bez Ziemi miał czworo dzieci, w tym Agnieszkę, żonę księcia szczecińskiego Barnima III, oraz Ottona, kondotiera i księcia Tarentu. Z drugiego małżeństwa, zawartego w 1330 r. na Cyprze miał siedmioro dzieci, w tym Filipa, konetabla Jerozolimy, Baltazara, przez krótki czas despoty Romanii w Morei oraz Melchiora, biskupa Osnabrück, a potem Schwerin.
Bibliografia edytuj
- Georg Schnath: Heinrich I. (de Graecia), Herzog von Braunschweig-Lüneburg-Grubenhagen. W: Neue Deutsche Biographie. T. 8. Berlin: Duncker & Humblot, 1969, s. 350. [dostęp 2011-05-03]. (niem.).
- Ferdinand Spehr: Heinrich II. de Graecia. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 11. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1880, s. 485–486. [dostęp 2011-05-03]. (niem.).
- Heinrich II. Herzog v.Braunschweig-Duderstadt. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2015-12-25].