Henryk I Kastylijski

Henryk I Kastylijski, hiszp. Enrique I de Castilla (ur. w 1204, zm. w 1217) – król Kastylii od 1214 aż do śmierci. Był czwartym i ostatnim synem króla Alfonsa VIII Szlachetnego i jego żony – Eleonory Plantagenet (córki króla Anglii, Henryka II, i Eleonory Akwitańskiej).

Henryk I Kastylijski
Ilustracja
ilustracja herbu
Król Kastylii
Okres

od 1214
do 1217

Poprzednik

Alfons VIII Szlachetny

Następca

Ferdynand III Święty

Dane biograficzne
Dynastia

burgundzka

Data urodzenia

1204

Data śmierci

1217

Ojciec

Alfons VIII Szlachetny

Matka

Eleonora

Żona

Mafalda Portugalska

Życiorys edytuj

Miał 11 rodzeństwa i dopiero w 1211 został oficjalnym następcą tronu, po nagłej śmierci swojego starszego brata – Ferdynanda. Jego ojciec zmarł w 1214; Henryk miał wtedy zaledwie 10 lat, niezbędna zatem była regencja. Regentką została najstarsza siostra Henryka – Berenguela Kastylijska, żona króla Alfonsa IX z Leonu.

W 1215 Henryk poślubił Mafaldę (Matyldę) Portugalską, córkę króla Sancha I Kolonizatora. Z powodu młodego wieku obojga młodych małżeństwo nie zostało skonsumowane, a w 1216 zostało zaś rozwiązane. Sam Henryk zmarł w Palencii w 1217, w wieku 13 lat. Zabiła go dachówka spadająca z dachu. Po jego śmierci nowym królem został syn Berengueli - Ferdynand III Święty, który później został również królem Leónu.