Henryk Koniuszewski

Pilot Wojska Polskiego

Henryk Koniuszewski (ur. 21 października 1918, zm. 12 września 1939 w Miękiszu Starym) – kapral strzelec radiotelegrafista Wojska Polskiego.

Henryk Koniuszewski
kapral kapral
Data urodzenia

21 października 1918

Data i miejsce śmierci

12 września 1939
Miękisz Stary

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

211 eskadra bombowa

Stanowiska

pilot

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych

Życiorys edytuj

Ukończył Szkołę Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy, a następnie otrzymał przydział do stacjonującego w Warszawie 1 pułku lotniczego. Uczestniczył w kampanii wrześniowej jako strzelec pokładowy w 211 Eskadrze Bombowej.

12 września 1939 wchodził w skład załogi złożonej z porucznika obserwatora Franciszka Kupidłowskiego, podporucznika pilota Stanisława Sierpińskiego oraz kaprala strzelca radiotelegrafistę Klemensa Mazura. Wystartowali na samolocie PZL P-37B Łoś z lotniska Gnojno-Owadno na lot bojowy, aby zbombardować hitlerowską kolumnę pancerną, która znajdowała się na szosie z Radymna do Jaworowa. Podczas powrotu samolot został zaatakowany przez niemieckie myśliwce Messerschmitt Me-109 i trafiony płonąc spadł na pola wsi Miękisz Stary, cała załoga poległa. Henryk Koniuszewski został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych[1].

Przypisy edytuj

  1. Dz. U. RP nr. 5/47

Bibliografia edytuj