Henryk Talar

Henryk Talar
	; Henryk Talar (2017)
Imię i nazwisko	Henryk Józef Talar
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1945 ; Kozy
Zawód	aktor filmowy i teatralny
Lata aktywności	od 1969
	Zespół artystyczny
	Teatr Narodowy
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Henryk Józef Talar (ur. 25 czerwca 1945 w Kozach) – polski aktor teatralny, filmowy i dubbingowy, dyrektor teatrów, prezenter telewizyjny.

Kariera edytuj

W 1969 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Występował na deskach teatrów Dramatycznego w Szczecinie (1969–1970), Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1970–1973), Ateneum w Warszawie (1976–1982 i 1985–1997) i Studio w Warszawie (1982–1985). Dyrektor naczelny i artystyczny teatrów: im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (od lata 1994^[1] do 1997) i Teatru Polskiego w Bielsku-Białej (1997–1999).

Jako aktor jest wieloletnim współpracownikiem Teatru Polskiego Radia^[2]. W latach 80. był lektorem starych kreskówek o Kubusiu Puchatku. W roku 2000 podłożył głos do znanej gry cRPG Baldur’s Gate II: Cienie Amn. Wcielił się tam w bohatera Yoshimo. W latach 2002–2003 prowadził na antenie Telewizji Polsat pierwszą edycję teleturnieju Rosyjska ruletka.

Filmografia edytuj

1969: Sól ziemi czarnej jako powstaniec
1974: Opowieść w czerwieni jako Zenek
1976: Wakacje jako Andrzej Balbiński, kapitan MO
1976: Przepłyniesz rzekę jako Henryk
1976–1977: Polskie drogi jako Johan Heimann
1976: Bezkresne łąki jako psychiatra
1977–1978: Układ krążenia jako doktor Wiktorczyk (odc. 1)
1977: Ostatnie okrążenie jako gestapowiec
1977: Okrągły tydzień jako zbój
1977: Kochaj albo rzuć jako proboszcz parafii Polskiego Kościoła Narodowego w Chicago
1978: Test pilota Pirxa jako neurolog i cybernetyk Tom Nowak (głos)
1978: Umarli rzucają cień jako „Mały”
1979: Prom do Szwecji jako Szczepan Zadra
1980: Tylko Kaśka jako nauczyciel
1980: Dzień Wisły jako Tadeusz
1981: Okolice Spokojnego Morza jako Ryszard Kalewik, drugi oficer
1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy jako Henryk Franke, syn Ludwika
1981: Bołdyn jako kapitan „Zybert”
1983: Der Aufenthalt obsada aktorska
1983: Co dzień bliżej nieba jako nauczyciel matematyki
1984: Umarłem, aby żyć jako hauptsturmfuhrer Knothe, dowódca Pawiaka
1984: Przybłęda obsada aktorska
1984: Kim jest ten człowiek jako kapitan Adam Iwiński
1985: Tętno jako Tomek
1985: Temida jako Jan Rumień
1985: Obcy w domu jako Fred, mąż Katarzyny
1985: List gończy jako Marek Nowak
1985: Dłużnicy śmierci jako milicjant Kołdak
1986: Republika nadziei jako profesor Gulhoff
1986: Na kłopoty… Bednarski jako komisarz Forst, następca Hagemanna
1987: Zabij mnie glino jako Skaruch, milicjant z Katowic
1987: Wielki Wóz jako komendant oflagu
1987: Śmieciarz jako śmieciarz Tadek
1987: Na srebrnym globie jako przewodnik Marka
1988: Chichot Pana Boga jako Lenke, szef Webera
1988: Pan Kleks w kosmosie jako komputer „Lucas” (głos)
1989: Virtuti jako kapitan
1989: Urodzony po raz trzeci jako obersturmbannfuhrer Knothe
1989: Stan strachu jako Henryk Małecki, brat Jana, major SB
1989: Po własnym pogrzebie jako obersturmbannfuhrer Knothe
1989: Po upadku. Sceny z życia nomenklatury jako dziennikarz Henio
1990: Świnka jako dziennikarz Art Schummann
1990: Piggate jako dziennikarz Art Schummann
1991: Szwedzi w Warszawie jako agent szwedzki
1993: Kraj świata jako kandydat - organizator łańcucha
1994: Przygody Joanny jako „Antonio”, treser psów
1995: Za co? jako zesłaniec Brzozowski
1995: Sukces jako Ryszard Pełka, były SB-ek, pracownik Jaronia
1996: Daleko od siebie jako inspektor policji prowadzący śledztwo w sprawie śmierci Marii
1997: Historia o proroku Eliaszu z Wierszalina jako prorok Eliasz
1997: Wojenna narzeczona jako Dąbrowski, właściciel restauracji (odc. 3)
1997: Boża podszewka jako ksiądz
2000: Złotopolscy jako Tadeusz Partyniak, dyrektor w urzędzie miasta
2000: Twarze i maski jako Roman Kujawa
2000: Słoneczna włócznia jako komisarz Nart
2000: Prymas. Trzy lata z tysiąca jako Bolesław Bierut
2000–2003: M jak miłość jako mecenas Wiktor Gradoń
2000–2001: Miasteczko jako Szmidt, mafioso
2001–2002: Wiedźmin jako Eldar de Casteberg
2001: Marszałek Piłsudski jako Felicjan Składkowski-Sławoj
2001: Kameleon jako nadkomisarz Adam Szponder, przyjaciel „Kameleona”
2001: Jutro będzie niebo jako Niemiec, odbiorca spirytusu
2002: Lokatorzy jako Adolf Zagórny, brat Romana, właściciela kamienicy na Kawiatowej
2003: Na dobre i na złe jako inżynier Leon Nyczka (odc. 148)
2005–2006: Pensjonat pod Różą jako Zygmunt Karbowiak
2005–2006: Egzamin z życia jako burmistrz
2006: Szatan z siódmej klasy jako profesor Tyszka
2006: Szatan z siódmej klasy jako profesor Tyszka
2007: Futro jako major Puszek, sąsiad Makowieckich
2008: Kryminalni jako Jan Gumiński „Guma” (odc. 91)
2008: Hotel pod żyrafą i nosorożcem jako profesor Tomasz Tomczyk
2009: Hel jako Weiss, szef Piotra
2009: 39 i pół jako mecenas d'Aarceville (odc. 29)
2010: Usta usta jako Filip Gęsicki
2010: Trick jako poseł Jan Szewczyk
2012: Sęp jako Piotr Mroczkowski „Nocka”
2014: Zbliżenia jako profesor
2014: The Last Waltz jako generał Stumm von Bordwehr
2016: Sługi boże jako ksiądz Witecki
2016: Mały Jakub jako sąsiad babci
2018: Ojciec Mateusz jako aktor Jerzy Klezmer (odc. 247)
od 2018: Leśniczówka jako Bogdan Karcz, ojciec Janusza
2018: Prymas Hlond jako kard. August Hlond
2018: Kler jako Kuraś
2019: Pułapka jako prokurator Jacek Staniak
2020: Archiwista jako Henryk Mikos
2020: Pętla jako inspektor policji, ojciec Daniela
2020: Rysa jako Pytlasiński

2023: Archiwista 2 jako Henryk Mikos

Polski dubbing edytuj

2017: Thor: Ragnarok – Odyn
2013: Thor: Mroczny Świat – Odyn
2013: Trylogia husycka – Szarlej
2011: The Elder Scrolls V: Skyrim – Generał Tullius
2008: Opowieści z Narnii: Książę Kaspian – Truflogon
2007: Wojownicze Żółwie Ninja – Splinter (wersja kinowa)
2006: Krowy na wypasie − Mayrus
2006: Neverwinter Nights 2 – Grobnar
2005: Jan Paweł II – kardynał Agostino Casaroli
2004: Pamiętnik księżniczki 2: Królewskie zaręczyny – Joe
2004: Liga Sprawiedliwych bez granic – Bruce Wayne w przyszłości
2004: W 80 dni dookoła świata – Lord Kelvin
2003: O rety! Psoty Dudusia Wesołka
2000: Baldur’s Gate II: Cienie Amn – Yoshimo
2000: Icewind Dale – narrator
1985: Wuzzle – Niuniek
1976: Ja, Klaudiusz − Kaligula
1975: Pszczółka Maja – Aleksander

Lektor edytuj

Alfred Jonatan Kwak^[3]

Radio edytuj

W RMF FM czytał W osiemdziesiąt dni dookoła świata. Wystąpił w roli Hardena w słuchowisku Przyjaciel (wg S. Lema) Programu I Polskiego Radia^[4].

Odznaczenia i nagrody edytuj

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (14 sierpnia 2017, za wybitne zasługi dla rozwoju polskiej kultury, za osiągnięcia w pracy artystycznej i twórczej)^[5]
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010)^[6]
Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1988)
Złoty Mikrofon za wybitne kreacje stworzone w Teatrze Polskiego Radia, które pozwalają wierzyć w ludzi i sens życia^[7]
Złoty Ekran za role w spektaklach Selekcja i Potrójny nelson (1986)
Nagroda Komitetu do spraw Radia i Telewizji za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze TV (1986)
Wielki Splendor (grudzień 2011)^[8]
Nagroda aktorska za rolę męską w kategorii słuchowisk Teatru Polskiego Radia na festiwalu Dwa Teatry (2013) – nagroda przyznana za rolę Proroka Ilji w słuchowisku Prorok Ilia w reżyserii Pawła Łysaka oraz za rolę Jewgienija Siergiejewicza Dorna w słuchowisku Mewa w reżyserii Igora Gorzkowskiego^[9].
Wielka Nagroda Festiwalu Dwa Teatry 2016 za wybitne kreacje aktorskie^[10]^[11]

Przypisy edytuj

↑ Kronika lipiec / sierpień 1994. „Teatr”, s. 51, 9/1994. ISSN 0040-0769.
↑ Henryk Talar, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
↑ Filmy czytane przez: Henryk Talar. Nevada Video. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-14)].
↑ "Przyjaciel" Stanisława Lema w Jedynce [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2019-06-04] (pol.).
↑ M.P. z 2017 r. poz. 1057.
↑ Glorie Artis dla aktorów. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. [dostęp 2012-05-14].
↑ Laureaci Złotych Mikrofonów 2009. prsa.pl, 17 grudnia 2009. [dostęp 2009-12-18].
↑ Wielki Splendor dla Talara. Polskie Radio Program 1, 2011-12-05. [dostęp 2011-12-11].
↑ Dwa Teatry: „Tango” Mrożka i „Mewy” Akunina najlepsze. Wprost (Agencja Wydawniczo-Reklamowa Wprost Sp. z o.o.), 2013-06-04. [dostęp 2013-08-03].
↑ Laureaci festiwalu „Dwa Teatry”: Celińska i Talar. PolskieRadio.pl – serwis informacyjny Polskiego Radia, 23 maja 2016. [dostęp 2017-06-21].
↑ Wielka Nagroda Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry”. [w:] Nagrody przyznawane przez KRRiT [on-line]. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. [dostęp 2017-06-21].

Linki zewnętrzne edytuj

Henryk Talar w bazie IMDb (ang.)
Henryk Talar w bazie Filmweb
Henryk Talar w bazie filmpolski.pl
Henryk Talar, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
Henryk Talar na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”

[1] Kronika lipiec / sierpień 1994. „Teatr”, s. 51, 9/1994. ISSN 0040-0769.

[2] Henryk Talar, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .

[3] Filmy czytane przez: Henryk Talar. Nevada Video. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-14)].

[4] "Przyjaciel" Stanisława Lema w Jedynce [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2019-06-04] (pol.).

[5] M.P. z 2017 r. poz. 1057.

[6] Glorie Artis dla aktorów. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. [dostęp 2012-05-14].

[7] Laureaci Złotych Mikrofonów 2009. prsa.pl, 17 grudnia 2009. [dostęp 2009-12-18].

[8] Wielki Splendor dla Talara. Polskie Radio Program 1, 2011-12-05. [dostęp 2011-12-11].

[9] Dwa Teatry: „Tango” Mrożka i „Mewy” Akunina najlepsze. Wprost (Agencja Wydawniczo-Reklamowa Wprost Sp. z o.o.), 2013-06-04. [dostęp 2013-08-03].

[10] Laureaci festiwalu „Dwa Teatry”: Celińska i Talar. PolskieRadio.pl – serwis informacyjny Polskiego Radia, 23 maja 2016. [dostęp 2017-06-21].

[11] Wielka Nagroda Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry”. [w:] Nagrody przyznawane przez KRRiT [on-line]. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. [dostęp 2017-06-21].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]