Henryk Zbigniew Wilk (ur. 10 marca 1930 w Rudniku nad Sanem, zm. 27 czerwca 2002 w Milanówku) – polski inżynier, działacz samorządu gospodarczego, senator I kadencji.

Henryk Wilk
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1930
Rudnik nad Sanem

Data i miejsce śmierci

27 czerwca 2002
Milanówek

Senator I kadencji
Okres

od 18 czerwca 1989
do 25 listopada 1991

Przynależność polityczna

Obywatelski Klub Parlamentarny

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

W 1949 zdał maturę w liceum ogólnokształcącym w Wyszkowie[1]. Kształcił się w Szkole Inżynierskiej w Warszawie, studia magisterskie ukończył na Wydziale Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw Budowy Maszyn Politechniki Warszawskiej. Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pracował w Warszawskiej Fabryce Motocykli, Wojskowym Instytucie Techniki Pancernej i Samochodowej w Sulejówku, Zakładach Metalowych Dezamet, a także w administracji rządowej, dochodząc do stanowiska dyrektora departamentu. W 1977 objął stanowisko dyrektora generalnego Zakładów Przemysłu Ciągnikowego „Ursus”. Zwolniono go w grudniu 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego za popieranie działań „Solidarności”. W styczniu 1982 zeznawał na wniosek obrony w procesie aresztowanych związkowców, został w rezultacie usunięty z PZPR. Pracował następnie w różnych przedsiębiorstwach, pod koniec lat 80. współtworząc prywatne przedsiębiorstwo informatyczne[2]. Od 1989 do 1991 z ramienia Komitetu Obywatelskiego zasiadał w Senacie I kadencji, reprezentując województwo ostrołęckie. Zasiadał w Komisji Gospodarki Narodowej[3]. W wyborach parlamentarnych w 1993 bez powodzenia kandydował do Sejmu z podwarszawskiej listy Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform.

W latach 90. należał do twórców organizacji pracodawców i przedsiębiorców. Pełnił funkcje wiceprezydenta Konfederacji Pracodawców Polskich i Związku Rzemiosła Polskiego. Przez lata był także wiceprzewodniczącym Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych[4].

W 1993, za wybitne zasługi w działalności państwowej i publicznej, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. W 1999, za wybitne zasługi w działalności w ruchu pracodawców, uhonorowany Krzyżem Komandorskim tego orderu[6].

Przypisy edytuj

  1. Elżbieta Szczuka: 30 lat temu.... nowywyszkowiak.pl, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-04].
  2. Henryk Wilk. senat.pl. [dostęp 2012-08-11].
  3. Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2011-07-26].
  4. Diariusz Senatu RP. senat.gov.pl, 2002. [dostęp 2011-07-26].
  5. M.P. z 1993 r. nr 66, poz. 585
  6. M.P. z 1999 r. nr 27, poz. 416