Henschel Hs 126niemiecki samolot zwiadowczy z okresu II wojny światowej.

Henschel Hs 126
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Henschel Flugzeugwerke AG

Typ

samolot zwiadowczy

Konstrukcja

górnopłat zestrzałowy o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne – stałe

Załoga

2 (pilot, obserwator)

Historia
Data oblotu

sierpień 1936

Lata produkcji

lipiec 1938 – styczeń 1942

Wycofanie ze służby

1945

Dane techniczne
Napęd

1 silniki gwiazdowe BMW-132 Dc (wersja Hs 126A)
Bramo Fafnir-323A-1 (wersja Hs 126B)

Moc

880 KM (648 kW) (wersja Hs 126A)
850 KM (634 kW) (wersja Hs 126B)

Wymiary
Rozpiętość

14,5 m

Długość

10,85 m

Wysokość

3,75 m

Powierzchnia nośna

31,60 m²

Masa
Własna

2030 kg

Startowa

3270 kg (wersja Hs 126A)
3090 kg (wersja Hs 126B)

Osiągi
Prędkość maks.

355 km/h (wersja Hs 126A)
310 km/h (wersja Hs 126B)

Prędkość wznoszenia

9,0 m/s

Pułap

8200 m

Zasięg

720 km

Długotrwałość lotu

2 godziny 15 minut

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy MG 17 kal. 7,9 mm (stały – pilota)
1 karabin maszynowy MG 15 (ruchomy obserwatora)
10 bomb po 10 kg w kadłubie (zamiast tylnej stałej kamery) lub 50 kg bomb na zaczepach pod skrzydłami
Wyposażenie dodatkowe
stała kamera tylna (obsługiwana przez obserwatora)
kamera ręczna
Użytkownicy
Niemcy
Rzuty
Rzuty samolotu

Historia edytuj

 
Silnik Bramo 323 eksponowany w MLP w Krakowie

W latach trzydziestych w lotnictwie państw europejskich dostrzeżono potrzebę budowy samolotów bliskiego zwiadu, współpracujących z wojskami lądowymi w pasie ich działania. Także w momencie utworzenie niemieckiego lotnictwa wojskowego zainteresowano się takim typem samolotu. W Niemczech pierwszy tego typu samolot opracowała wytwórnia Heinkel Flugzeugwerke i Henschel Flugzeugwerke AG. Pierwsza z tych wytwórni zbudowała samolot Heinkel He 46 a druga Henschel Hs 122, tylko ten pierwszy wszedł do produkcji seryjnej a drugi pozostał w stadium prototypu i stał się podstawą do opracowania samolotu, Henschel Hs 126. Prototyp samolotu opracowany w wytwórni Henschel został oznaczony jako Henschel Hs 126 V-1, oblatano go w sierpniu 1936 roku. Maszyna napędzana była 12-cylindrowym, chłodzonym cieczą silnikiem rzędowym Junkers Jumo-210 o mocy 600 KM (442 kW), nie spełniał on jednak zakładanych wymogów. Następne prototypy Henschel Hs 126 V-2 i Hs 126 V-3 wyposażono w 9-cylindrowy silnik gwiazdowy Bramo Fafnir-323A-1 o mocy 830 KM (611 kW). Samoloty te stały się podstawą do rozpoczęcia produkcji seryjnej maszyny oznaczonej jako Henschel Hs 126A, przy czym w samolocie tym zastosowano silnik gwiazdowy BMW-132 Dc o mocy 880 KM (648 kW). Produkcję rozpoczęto w lipcu 1938 roku. Później produkowano drugą wersję oznaczoną jako Henschel Hs 126B, która różniła się w tylko zastosowanym silnikiem Bramo Fafnir-323A-1. Produkcję seryjną Henschel Hs 126 zakończono styczniu 1942. Samoloty tego typu były produkowane w szeregu wytwórniach i łącznie wyprodukowano ich 913 sztuk, z tego 476 w zakładach Henschel.

Produkowane wersje samolotu Henschel Hs 126:

  • Hs 126 V-1 – pierwszy prototyp
  • Hs 126 V-2 i V-3 – następne prototypy (wzorcowe do produkcji seryjnej)
  • Hs 126A-0 – seria informacyjna
  • Hs 126A-1 – seria produkcyjna wzorowana na prototypie Hs V-2
  • Hs 126B-1 – seria produkcyjna z innym silnikiem

Użycie w lotnictwie edytuj

 
Hs 126 na Sycylii, 1943 r.

Po rozpoczęciu produkcji samoloty Henschel Hs 126 wprowadzone na uzbrojenie jednostek Luftwaffe. Po raz pierwszy użyto je w działaniach bojowych w Hiszpanii, gdzie 6 samolotów służyło w niemieckim Legionie Condor, w czasie hiszpańskiej wojnie domowej. Używano ich do rozpoznania i lekkiego bombardowania. W Polsce podczas kampanii wrześniowej w 1939 roku, oprócz zadań zwiadowczych i współpracy z artylerią używano ich do ostrzeliwania kolumn wojska i ludności cywilnej oraz bombardowań szlaków komunikacyjnych. W Polsce użyto około 250 samolotów Henschel Hs 126A, z czego 17 zostało zestrzelonych przez polskie lotnictwo. Samoloty te stosowano również w następnych latach II wojny światowej. Ponieważ jednak samolot tracił na swojej wartości bojowej od lata 1942 roku zaczęto go zastępować w jednostkach rozpoznawczych bliskiego zwiadu samolotem Focke-Wulf Fw 189. Pod koniec wojny w związku z doświadczeniami z radzieckimi samolotami Po-2 zaczęto stosować samolot Henschel Hs 126 do nocnych bombardowań linii frontu.

Samolotów tego typu użyto w operacji Eiche (akcja uwolnienia Mussoliniego) jako holowników dla szybowców DFS-230. W/w szybowcami lecieli komandosi z SS-Sonderverband z.b.V. Friedienthal pod dowództwem Hauptsturmführera Otto Skorzennego oraz strzelcy spadochronowi z batalionu I/7 (1 batalion 7 Pułku Strzelców Spadochronowych).

Konstrukcja edytuj

Hs 126 był dwumiejscowym samolotem o konstrukcji metalowej. Kabina pilota była zakryta przezroczystą osłoną, natomiast kabina obserwatora była odkryta co umożliwiało wykonywania zdjęć ziemi ręczną kamerą. Samolot był prosty w budowie i łatwy w obsłudze. Odznaczał się krótkim startem i lądowaniem oraz dużą odpornością na postrzały.