Herb Świdnika
Herb Świdnika – jeden z symboli miasta Świdnik w postaci herbu[1].
| |
| Typ herbu | |
|---|---|
Wygląd i symbolika edytuj
Herb przedstawia na błękitnym polu biało-czerwoną literę „S” w kształcie wirującego śmigła, zwieńczonego lotką skrzydła.
W herbie występują trzy barwy:
- błękitna – barwa tarczy, symbolizuje niebo i wzniosłość,
- czerwona – pierwsza z barw godła, symbolizuje odwagę i waleczność,
- srebrna – druga z barw godła, symbolizuje pokorę i uczciwość.
Także połączenie barwy czerwonej i srebrnej w godle herbu symbolizuje odwagę.
Cały herb nawiązuje do lotniczego charakteru miasta, co związane jest z wybudowaniem w Świdniku fabryki samolotów i śmigłowców. Litera „S” nawiązuje do nazwy miasta.
Historia edytuj
Geneza herbu Świdnika sięga 1977 roku, kiedy to miejska rada narodowa ogłosiła konkurs na opracowanie projektu. Zwycięzcą wybranym spośród trzynastu plastyków biorących udział w konkursie został Henryk Szulc z Lublina.
W 1993 roku władze miasta zwróciły się do Oddziału Polskiego Towarzystwa Heraldycznego w Lublinie z prośbą o pomoc przy uporządkowaniu całej sfery symboliki samorządowej: chorągwi, flagi, sztandaru i pieczęci. Wtedy została wykonana przez plastyka z Lubartowa – Dariusza Dessuaera – nowa wersja używanego wcześniej herbu. Zmiany wynikały z potrzeby opracowania wzorca, który byłby jedynym poprawnym opracowaniem służącym do reprodukowania.
Uchwała Rady Miasta z 18 marca 1993 roku głosi: „Dla wyrażenia wspólnoty miejskiej i jej samorządności, nawiązując do przeszłości i nazwy miasta, nakazując czujność o kształt przyszłości ustanawia się następujące znaki miasta Świdnika: herb, chorągiew, flagę, sztandar, pieczęć. Są one otaczane największą czcią mieszkańców miasta, stanowią symbol ich wspólnoty, przywiązania i lokalnego patriotyzmu. Wyrażają gotowość do podejmowania wysiłków dla obrony samorządności i budowania wspólnego dobra”[2].
W intencji autora projektu: „herb jest niejako ruchomy – ma śmigło i ruch rysujący literę „Ś”. Herbarz miast polskich autorstwa Andrzeja Plewako i Józefa Wanaga, opisuje herb Świdnika następująco: „w polu błękitnym biała stylizowana duża litera „Ś” z czerwonym podbiciem”[3]. Prof. Józef Szymański, autor propozycji blazonowania herbu przyjętej przez Radę Miasta Świdnik w uchwale z 18 marca 1993 roku, opisał herb w inny sposób: „w polu błękitnym kula srebrna i czerwona z taż lotką, przy czym barwa srebrna układa się w kształt litery Ś”[2].
Kontrowersje edytuj
Pomimo poprawek z 1993 roku herb został heraldycznie niepoprawnie skonstruowany:
- Barwy i metale nakładają się na siebie. Barwy to błękit tła i czerwień skrzydła, metal to srebrny inicjał S. Można umieścić barwę na metalu lub metal na barwie. Nigdy barwa na barwie i metal na metalu.
- Przedmioty heraldyczne w polu tarczy są proporcjonalnie za duże w stosunku do pola tarczy. Odległość od krawędzi tarczy powinna wynosić mniej więcej 1/7 jej długości.
- Nałożenie na siebie skrzydła i „S” sprawia, że godło jest nieczytelne, zwłaszcza czerwone skrzydło, a czytelność i związana z nią komunikatywność herbu to jego podstawowe funkcje.
Funkcjonują dwie jego różniące się znacząco wersje.[potrzebny przypis]
Przypisy edytuj
- ↑ Uchwała Nr XXV/262/2016 Rady Miasta Świdnik z dnia 14 lipca 2016r.. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2020-08-19].
- ↑ a b Piotr Jankowski, Antoni Mieczkowski, Sławomir Myk, Urszula Klimkiewicz: Nasz Świdnik: 50 lat miasta Świdnika: środowisko, ludzie, dokonania. Świdnik: Urząd Miasta, 2004, s. 25-27. ISBN 978-83-917176-1-5.
- ↑ A. Plewako, J. Wanag: Herbarz miast polskich. Warszawa: Arkady, 1994.
Linki zewnętrzne edytuj
- Waldemar Jakson: Herb Miasta Świdnika. swidnik.pl, 2012-04-24. [dostęp 2020-08-19].