Hermaios
Hermaios – król Indo-Greków panujący w latach ok. 90–70 p.n.e., ostatni grecki władca kontrolujący Paropamisadę.
król Indo-Greków | |
Okres |
od ≈90 p.n.e. |
---|---|
Moneta | |
Na awersie głowa króla i legenda w języku greckim, na rewersie siedzący na tronie Zeus dzierżący berło, monogramy władcy i napis w piśmie kharoszthi. |
Jego państwo przetrwało do około 70 p.n.e., kiedy to upadło pod naporem koczowniczych plemion Yuezhi. Znane są liczne pośmiertne edycje monet Hermaiosa, wybijane przez zdobywców[1]. W zbarbaryzowanej i mocno zniekształconej formie były one emitowane jeszcze przez panującego w połowie I wieku króla Kuszanów Kujulę Kadphisesa[2].
Na części monet Hermaios przedstawiony jest w towarzystwie królowej Kalliope, przypuszczalnie swojej żony. Wspólny portret dał asumpt do przypuszczeń o znaczącej roli królowej w relacjach między państewkami greko-indyjskimi. Być może był to znak, że małżeństwo Hermaiosa i Kalliope pogodziło zwaśnione rody Eukratydesa i Eutydemosa[3].
Gwałtowne dyskusje wywołuje jeden z rozdziałów chińskiej Księgi Hanów. Mowa jest w niej o władcy imieniem Yīnmòfù (chiń. 陰末赴), który dzięki pomocy chińskiego generała Wen Zhonga pokonał Wūtóuláo (chiń. 烏頭勞, utożsamiany z królem Indo-Scytów Spalirisesem), zajął jego kraj Jìbīn (chiń. 罽賓, przypuszczalnie Kabul) i rządził odtąd w nim jako wasal Chin. Wielu badaczy, m.in. W.W. Tarn, utożsamiało Yinmofu z Hermaiosem[4]. Ponieważ wspomniany ustęp Hanshu odnosi się do czasów cesarza Han Yuandi (48–33 p.n.e.), wymaga to rewizji chronologii i przesunięcia daty upadku państwa greckiego w Paropamisadzie o kilkadziesiąt lat. Przeciwnicy tej hipotezy uważają, że odnosi się ona do walk wewnętrznych wśród plemion koczowniczych, a Yinmofu był w rzeczywistości np. jednym z władców Saków a nie Hermaiosem[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Osmund Bopearachchi, Some Observations on the Chronology of the Early Kushans, w: Des Indo-Grecs Aux Sassanides: Données Pour L'histoire Et la Géographie Historique, red. Rika Gyselen, Groupe pour l'étude de la civilisation du Moyen-Orient, Bures-sur-Yvette 2007, s. 47.
- ↑ Rafi-us Samad, The Grandeur of Gandhara: An Ancient Kingdom of Pakistan, Algora Publishing, New York 2011, s. 81.
- ↑ Krishna Chandra Sagar, Foreign Influence on Ancient India, Northern Book Centre, New Delhi 1992, s. 98.
- ↑ William Woodthorpe Tarn, The Greeks in Bactria and India, Cambridge University Press, Cambridge 2010, s. 340–343.
- ↑ Sudhakar Chattopadhyaya, The Sakas in India, Visva-Bharati, Santiniketan 1967, s. 24.