Herrmann Jungraithmayr
Herrmann Jungraithmayr (ur. 7 maja 1931[1] w Eferding) – niemiecki językoznawca pochodzenia austriackiego, egiptolog, afrykanista i etnolog.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 maja 1931 |
| profesor nauk filologicznych | |
| Specjalność: egiptologia, afrykanistyka | |
| Alma Mater |
Uniwersytet w Wiedniu |
| Doktorat |
1956 – językoznawstwo |
| Habilitacja |
1967 – językoznawstwo |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet w Marburgu |
Życiorys edytuj
Urodził się w miejscowości Eferding w Austrii[2]. Po ukończeniu szkoły w 1950 zapisał się na Uniwersytet w Wiedniu[2]. Na główny przedmiot swoich studiów wybrał egiptologię, afrykanistykę i antropologię[2]. Studia językoznawcze kontynuował od 1953 w Hamburgu[1]. W 1956 obronił doktorat i wyjechał do Kairu[2]. W roku akademickim 1958/59 przeprowadzał badania terenowe w Sudanie i Czadzie[2]. Po powrocie do Europy został asystentem w instytucie antropologii w Hamburgu, gdzie uzyskał status znawcy języków afrykańskich[2]. Po kolejnej podróży do Nigerii w 1963 przeniósł się do Marburga[2]. Objął tam katedrę antropologii. Cztery lata później obronił habilitację[2]. W roku akademickim 1968/69 był wykładowcą na Howard University w Waszyngtonie[2]. W dalszym ciągu odbywał podróże do Nigerii i Czadu. W 1972 został mianowany profesorem w Marburgu[2][1]. W roku akademickim 1982/83 wykładał gościnnie na uniwersytecie Maiduguri w Nigerii[2]. Gdy wrócił do kraju, w 1985 po raz kolejny przeniósł się, tym razem do Frankfurtu nad Menem[2], gdzie został kierownikiem katedry afrykanistyki. Na emeryturę przeszedł w 1996[2][1]. Nie porzucił jednak pracy naukowej i zajmował się językami tangale, ngas i mushere[2].