Hińczowa Szczerbina
Hińczowa Szczerbina (niem. Hinzenseekerbe, słow. Hincova štrbina, węg. Hincó-tavi-csorba[1], ok. 2355 m) – przełączka w głównej grani Tatr na granicy polsko-słowackiej. Znajduje się w Wołowym Grzbiecie (Volí chrbát) pomiędzy Hińczową Turnią (Hincova veža, 2372 m) na północnym zachodzie (Hincova veža, 2372 m) a Hińczową Turniczką (Hincova vežička, ok. 2360 m) na południowym wschodzie. Znajduje się nad Czarnostawiańskim Kotłem po polskiej stronie i słowacką Doliną Hińczową[2].
 Widok z Niżnich Rysów. HSz – Hińczowa Szczerbina, HT – Hińczowa Turniczka, HZ – Hińczowy Zwornik | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2355 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Na północny wschód z Hińczowej Przełączki opada stroma depresja o wysokości kilkudziesięciu metrów. W dolnej części łączy się ona z depresją Hińczowej Przehyby i obydwie uchodzą do wielkiego komina wcinającego się w północne ściany Hińczowej Turni. Na południowy zachód opada spod szczerbiny szeroka depresja poderwana ścianką o wysokości kilkudziesięciu metrów. Ścianka ta łączy się ze ścianą Hińczowej Turni[2].
Nazwę przełączce nadał Władysław Cywiński[2].
Drogi wspinaczkowe edytuj
- Od północnego wschodu, od „Północnej obwodnicy”; II w skali UIAA, czas przejścia 15 min,
- Od południowego zachodu, ze Ścieżki Obejściowej; warianty od 0+ do III, 15 min[2].
Wszystkie warianty tych dróg przechodzone były przez taterników schodzących z Wołowego Grzbietu do Morskiego Oka[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c d e Władysław Cywiński, Wołowy Grzbiet, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2006, ISBN 83-7104-037-7.