Hichiriki

Hichiriki (jap. 篳篥) – tradycyjna japońska odmiana oboju cylindrycznego^[1], jeden z dwóch rodzajów instrumentów dętych obok fletu ryūteki (także ryōteki, „smoczy flet”, bambusowy flet poprzeczny o średniej wysokości, pokryty korą, z siedmioma otworami), używanych w muzyce gagaku^[2]. Jest instrumentem prowadzącym melodię, którą odgrywają flety.

Traktowany jako instrument rytualny, hichiriki jest często używany także podczas shintoistycznych ceremonii ślubnych. Wywodzi się z chińskiego guan lub bili, i spokrewniony jest także z koreańskim piri.

Przypisy edytuj

↑ Anna Czekanowska: Kultury muzyczne Azji. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1981, s. 65. ISBN 83-224-0163-9.
↑ Izuru Shimura: 広辞苑. Tokyo: Iwanami Shoten, 1980, s. 2327.

Linki zewnętrzne edytuj

Hichiriki. jtrad.columbia.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].

[1] Anna Czekanowska: Kultury muzyczne Azji. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1981, s. 65. ISBN 83-224-0163-9.

[kojien-2] Izuru Shimura: 広辞苑. Tokyo: Iwanami Shoten, 1980, s. 2327.

[1]

[2]