Hieronim Bednarski

działacz antykomunistyczny

Hieronim Emil Bednarski ps. „Nawrócony” (ur. 19 listopada 1921 w Zwięczycy, zm. 29 marca 1953 w Opolu) – starszy strzelec[1], żołnierz Batalionów Chłopskich i Gwardii Ludowej w rejonie Rzeszowa, pionu dywersji podokręgu Rzeszów AK i dowódcą „Straży” Obwodu/Rejonu Rzeszów DSZ-WiN, członek Krajowej Armii Podziemnej w Szybowicach.

Hieronim Bednarski
Nawrócony
Ilustracja
Hieronim Bednarski, Szybowice, 1950
starszy strzelec starszy strzelec
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1921
Zwięczyca

Data i miejsce śmierci

29 marca 1953
Opole

Przebieg służby
Siły zbrojne

Bataliony Chłopskie
Gwardia Ludowa
Armia Krajowa
Delegatura Sił Zbrojnych na Kraj
Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość
Krajowa Armia Podziemna

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce

Fragment oświadczenia złożonego przez Hironima Bednarskiego w okresie amnestii w 1947

Życiorys edytuj

Wczesne życie edytuj

Urodził się 19 listopada 1921 w Zwięczycy jako syn Piotra i Marii z domu Kruczek[2]. Jako nastolatek uczestniczył w spotkania Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego oraz Akcji Katolickiej[3]. Z zawodu był spawaczem. Do wybuchu II wojny światowej pracował w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Rzeszów”.

II wojna światowa i amnestia edytuj

W latach 1939–1941 pomagał rodzicom w pracy w gospodarstwie[2]. Na początku 1943 złożył przysięgę przed miejscowym dowódcą oddziału Gwardii Ludowej oraz jej szefem okręgowych struktur wywiadu Józefem Augustynem, który nadał mu pseudonim „Nawrócony”[3]. Po rozbiciu oddziału Augustyna przeszedł do oddziału Armii Krajowej pod dowództwem „Burzy”. W marcu 1944 przeszedł do oddziału pod dowództwem Piotra Zielińskiego ps. „Zagłoba”[2]. Następnie został wcielony do Wojska Polskiego i skierowany do szkoły oficerskiej w Przemyślu. Po 3 miesiącach zdezerterował i wrócił do oddziału „Zagłoby”. We wrześniu 1945 szukając pracy przybył do Jeleniej Góry, gdzie został zatrzymany przez Informację WP za dezercję. Po aresztowaniu zdołał uciec i powrócił w okolice Rzeszowa. 18 marca 1948, ujawnił się przed komisją amnestyjną Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Rzeszowie, otrzymując zaświadczenie o ujawnieniu. Ujawniając się, zdał posiadaną broń: pistolet maszynowy PPSz, pistolet TT i granat[2].

Krajowa Armia Podziemna edytuj

Zamieszkał w Szybowicach koło Prudnika[4]. 27 stycznia 1950 roku funkcjonariusz PUBP w Prudniku Józef Pleban sporządził notatkę służbową, w której stwierdził, że Hieronim Bednarski poinformował sekretarza komitetu gminnego PZPR w Moszczance o istnieniu Krajowej Armii Podziemnej. Bednarski został później aktywnym członkiem KAP[5].

W 1951 z jego inicjatywy dokonano napadu na posterunek Milicji Obywatelskiej w innym województwie w celu zdobycia broni i oryginalnych legitymacji milicyjnych. 4 maja 1951 przeprowadzono zbrojny napad na Spółdzielnię „Samopomoc Chłopska” w Lipowej. 21 maja 1951 dokonano napadu na członka PZPR Józefa Chudego. Chudy został pobity we własnym domu, przy okazji zrabowano pewną kwotę pieniędzy, zegarki, biżuterię i inne przedmioty. 25 lipca 1951 dokonano napadu na Spółdzielnię Spożywców w Charbielinie. Wartość łupu wynosiła około 30000 zł[6].

Aresztowanie i śmierć edytuj

5 stycznia 1952 r. został aresztowany przez PUBP w Morągu[3]. 31 października 1952 został skazany na dwukrotną karę śmierci. Wyrok wykonano 29 marca o godzinie 3:00 w więzieniu karno-śledczym w Opolu. Został pochowany bez trumny na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ul. Wrocławskiej[7], po ekshumacji w 2010 jego szczątki przeniesiono na cmentarz w Rzeszowie–Zwięczycy[8].

Upamiętnienie edytuj

  • Hieronim Bednarski – wyklęty z czerwonej wsi, film dokumentalny, prod. Stowarzyszenie Rodzin Żołnierzy Niezłomnych Podkarpacia, 2016, reżyseria: Henryk Jurecki[9][10]

Przypisy edytuj

  1. Człowiek, który miał zlikwidować Władysława Kruczka [online], Tajna Historia Rzeszowa, 25 października 2015 [dostęp 2020-03-02] (pol.).
  2. a b c d Krajowa Armia Podziemna na Opolszczyźnie (1949 – 1952) według esbeckiej faktologii z 1960 [online], salon24.pl [dostęp 2020-03-02] (pol.).
  3. a b c Hieronim Bednarski – jeden z „wyklętych” – Nasz Dziennik [online], stary.naszdziennik.pl [dostęp 2020-03-02].
  4. Radio Opole, Żołnierzy Wyklętych z tej wioski zamordowały komunistyczne władze [online], Żołnierzy Wyklętych z tej wioski zamordowały komunistyczne władze, 28 marca 2019 [dostęp 2020-03-02] (pol.).
  5. Jan Poniatyszyn, Kolejna rocznica aresztowań żołnierzy antykomunistycznego podziemia w Szybowicach – Radio Opole [online], radio.opole.pl, 6 marca 2018 [dostęp 2020-03-02] (pol.).
  6. VI. Działalność KAP, [w:] Andrzej Szymon Kozielski, Krajowa Armia Podziemna na Opolszczyźnie (1949 – 1952) według esbeckiej faktologii z 1960, salon24.pl, 12 lipca 2018, s. 6 [dostęp 2020-03-02] (pol.).
  7. Fot Zbiory Sławomira Burego, Dwa pogrzeby ‘Nawróconego’ [online], Nowa Trybuna Opolska, 5 września 2010 [dostęp 2020-03-02] (pol.).
  8. Opolskie ślady Żołnierzy Wyklętych. Dwa groby odnaleziono [online], opole.wyborcza.pl [dostęp 2020-03-02].
  9. HIERONIM BEDNARSKI. WYKLĘTY Z CZERWONEJ WSI w bazie filmpolski.pl
  10. POK Prudnik – Hieronim Bednarski – wyklęty z czerwonej wsi [online], pok-prudnik.pl [dostęp 2020-03-02].

Bibliografia edytuj