Hilarius
Hilarius – poeta języka łacińskiego i francuskiego, uczeń Abelarda.
Z początkiem X wieku niektóre kościoły we Francji wprowadziły do liturgii wielkanocnej trop w formie dialogu odgrywanego przez śpiewaków kościelnych, którzy przedstawiać mieli postacie z Ewangelii. Przed 1100 rokiem wprowadzono oprócz wielkanocnych "gry" na święta Bożego Narodzenia i Trzech Króli. W ten sposób na początku XII stulecia rozpowszechnił się we Francji dramat liturgiczny przedstawiający sceny ewangeliczne przeznaczone do odegrania w trakcie uroczystości kościelnych[1].
Hilarius był uczniem Abelarda. Pozostawił po sobie napisane po 1125 roku: "grę" liturgiczną o Łazarzu i dramat o świętym Mikołaju. Utwory przeznaczone do śpiewu, w których dialog łaciński przeplatany był refrenami w języku francuskim. Drugi z nich nie ma ściśle liturgicznego charakteru. Został napisany na uroczystość bardzo popularnego na zachodzie świętego, jako budująca rozrywka. Święty Mikołaj był od XI wieku uważany z patrona uczącej się młodzieży, z jego osobą związany był szereg obrzędów, anegdot i pieśni. Hilarius przerobił jeden z żywotów dotyczących tego świętego na dialog, do którego dodał akcję[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Paul Zumthor: Okres heroiczny (od połowy XI do połowy XII wieku). W: Literatura francuska. T. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974.
- ISNI: 0000000079780767
- VIAF: 76372713
- LCCN: n88208105
- GND: 118999419
- LIBRIS: sq467dfb1lxm3c0
- BnF: 12248458z
- SUDOC: 031228380
- SBN: CFIV082548
- NTA: 074865870
- BIBSYS: 90642822
- Open Library: OL1005807A
- PLWABN: 9810820265705606
- NUKAT: n2011206935
- OBIN: 13253
- J9U: 987007317059105171
- LIH: LNB:Bltn;=Ca
- WorldCat: lccn-n88208105