Hildegard Lächert
Hildegard Martha Lächert (ur. 19 marca 1920 w Berlinie, zm. 1995) – niemiecka nadzorczyni SS (SS-Aufseherin) pełniąca służbę w hitlerowskich obozach koncentracyjnych i zbrodniarka wojenna.
 Hildegard Lächert (1947) | |
| SS-Aufseherin | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Formacja | |
| Stanowiska |
członek załogi Majdanek, Plaszow, Auschwitz-Birkenau |
Życiorys edytuj
Z zawodu była pielęgniarką. Karierę obozową rozpoczęła już w wieku 21 lat, od przeszkolenia w obozie Ravensbrück. Później pełniła służbę jeszcze w Majdanku, Płaszowie oraz Auschwitz-Birkenau.
Do Majdanka Lächert skierowano w październiku 1942. W obozie tym była prawdziwym postrachem więźniarek, które nadały jej pseudonim „krwawa Brygida”, gdyż miała w zwyczaju bicie aż do momentu, gdy pojawiała się krew. Nierzadko też szczuła psem bezbronne więźniarki i maltretowała je na inne sposoby. Oprócz tego brała udział w selekcjach więźniarek, kończących się ich śmiercią w komorach gazowych. Dzięki temu zyskała sobie opinię jednej z najbardziej okrutnych strażniczek Majdanka. Pracowała tam do września 1943 roku. Następnie krótko pełniła służbę w obozie koncentracyjnym w Płaszowie. Po urodzeniu syna, w kwietniu 1944, wróciła do służby w obozie i trafiła do Auschwitz-Birkenau[1].
Po wojnie Lächert dwukrotnie stawała przed sądami, by ponieść odpowiedzialność za swoje zbrodnie. Najpierw została oskarżona przez władze polskie w pierwszym procesie oświęcimskim. Najwyższy Trybunał Narodowy rozpatrywał głównie jej działalność w Auschwitz, gdzie jej zachowanie nie było już tak jednostronnie okrutne i skazał 22 grudnia 1947[2] na karę 15 lat pozbawienia wolności (jako matka dwójki dzieci w 1956 roku została przedterminowo ułaskawiona i powróciła do Niemiec).
Po powrocie do Niemiec w 1956 roku, została zwerbowana przez służby specjalne CIA (USA) oraz niemieckiej agencji wywiadowczej Bundesnachrichtendienst[3]
Drugi raz Lächert stanęła przed sądem w 1975. Niemiecki sąd w Düsseldorfie, w procesie zbrodniarzy z Majdanka, skazał ją jednak na 12 lat pozbawienia wolności, mimo że Lächert udowodniono popełnienie wielu zbrodni w tym obozie. Lächert reprezentował adwokat związany z Narodowodemokratyczną Partią Niemiec – Unią Ludową (niem. Nationaldemokratische Partei Deutschlands – Die Volksunion, NPD – Die Volksunion) – Ludwig Bock. W trakcie procesu Bock wykazał się szczególną postawą w stosunku do zeznających świadków, byłych więźniów, m.in. złożył wniosek o natychmiastowe aresztowanie świadka Henryki Ostrowskiej, która według Bocka pracując w magazynie, z którego dowożono cyklon B do komór gazowych, pomagała w zabójstwach[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Kompisch, Kathrin: Täterinnen. Die Frauen im Nationalsozialismus; Boehlau 2008. Str. 167
- ↑ Polen – Philipps-Universität Marburg – ICWC. [dostęp 2011-06-25]. (niem.).
- ↑ CIA zwerbowało "Krwawą Brygidę" – sadystyczną nadzorczynię SS z Majdanka i Auschwitz
- ↑ Dietrich Strothmann. Anwälte als Ankläger. „Die Zeit”. (niem.).
Bibliografia edytuj
- T. Cyprian, J. Sawicki, Siedem wyroków Najwyższego Trybunału Narodowego, Poznań 1962
- Informacje z procesu załogi Majdanka. jur.uva.nl. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-11-07)]. (niem.)
- H. Lächert w policyjnym obozie przejściowym Bozen (str. 46) (PDF)
- Von einer, die das Blut liebte (pol. O jednej, która kochała krew), artykuł w niemieckim czasopiśmie Zeit