Hipoplazja zatok szczękowych

Hipoplazja zatok szczękowych (ang. maxillary sinus hypoplasia) – zaburzenie rozwojowe, polegające na jednostronnym lub obustronnym zmniejszeniu objętości jamy zatoki szczękowej. Oprócz zmniejszenia objętości zatoki stwierdza się powiększenie objętości jamy nosowej i oczodołu po stronie hipoplastycznej zatoki. Wyróżniono trzy typy zaburzenia diagnozowane na podstawie badania tomografii komputerowej^[1]:

typ I (hipoplazja zatoki miernego stopnia, prawidłowo wykształcony wyrostek haczykowaty)
typ II (hipoplazja zatoki miernego do średniego stopnia, hipoplastyczny wyrostek haczykowaty, nieprawidłowo wykształcony lejek sitowy)
typ III (hipoplazja zatoki dużego stopnia z brakiem światła zatoki, aplastyczny wyrostek haczykowaty)

Przypisy edytuj

↑ Bolger WE, Woodruff WW Jr, Morehead J, Parsons DS. Maxillary sinus hypoplasia: classification and description of associated uncinate process hypoplasia. „Otolaryngol Head Neck Surg”. 103. 5 (Pt 1), s. 759-65, 1990. PMID: 2126098.

Bibliografia edytuj

Radiologia. Diagnostyka obrazowa. Rtg, TK, MR i radioizotopy. Bogdan Pruszyński (red.). Wyd. II unowocześnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 132-3. ISBN 83-200-2780-2.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[bolger-1] Bolger WE, Woodruff WW Jr, Morehead J, Parsons DS. Maxillary sinus hypoplasia: classification and description of associated uncinate process hypoplasia. „Otolaryngol Head Neck Surg”. 103. 5 (Pt 1), s. 759-65, 1990. PMID: 2126098.

[1]