Hipoteza geochemiczna
Hipoteza geochemiczna – jedna z hipotez dotyczących powstania wody na ziemi. Zakłada ona, że woda powstaje we wnętrzu skorupy ziemskiej i zostaje uwolniona z magmy w procesach wulkanicznych. Para wodna w gorącej magmie w temperaturze poniżej wartości krytycznej ulega skropleniu, tworząc roztwory hydrotermalne. Kiedy wulkan jest aktywny, woda zostaje uwolniona do atmosfery lub hydrosfery. Wody, które powstały z krzepnięcia magmy, nazywane są wodami juwenilnymi[1]. Procesy wulkaniczne, w ramach których były wyrzucane duże ilości pary wodnej, ochładzały jednocześnie powierzchnię Ziemi, której skorupa była rozżarzona do temperatury powyżej 100 °C. Ciśnienie powietrza ze względu na nasycenie parą wodną wynosiło ok. 300 atmosfer. Dopiero późniejszy spadek temperatury powierzchni Ziemi umożliwiał opad wody do zagłębień, przez co utworzyły się praoceany[2]. Zakłada się, że hydrosfera wytworzyła się w ten sposób po 500 milionach lat od powstania ziemskiego globu, czego świadectwem są skały osadowe liczące 3,8 miliarda lat. Początkowo zbiorniki wodne były ciepłe i płytkie, a zebrana w nich woda miała odczyn kwaśny, rozpuszczały się w niej gazy pochodzące zarówno z atmosfery, jak i w wyniku trwających procesów wulkanicznych[3].
Alternatywnymi do hipotezy geochemicznej są: hipoteza solarna oraz hipoteza o pochodzeniu ziemskiej wody z komet i planetoid[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b praca zbiorowa pod redakcją Antoniego Bochena: Skarby ziemi - woda. Skąd się bierze woda w kranie?. Quixi Media, 2013, s. 10. ISBN 978-83-61840-44-2.
- ↑ Hoimar von Ditfurth: Na początku był wodór. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1981, s. 103. ISBN 83-06-00631-3.
- ↑ Włodzimierz Mizerski: Geologia dynamiczna dla geografów. Warszawa: PWN, 2000, s. 52. ISBN 83-01-13238-8.