Wikipedia

Historia badań nad przewlekłą obturacyjną chorobą płuc

Historia badań nad przewlekłą obturacyjną chorobą płuc – przewlekła obturacyjna choroba płuc jest poważnym problemem medycznych. Jest to choroba przewlekła i nieuleczalna. Szacuje się, że ponad 10% osób w wieku >40 lat jest dotkniętych tą chorobą. Jest ona związana głównie z paleniem tytoniu, ale inne czynniki, w tym również genetyczne, biorą w udział w patogenezie. Poniżej przedstawiono zarys badań, które na przestrzeni lat doprowadziły do lepszego poznania i zrozumienia mechanizmów POChP.

John Hutchinson – wynalazca spirometru.
1679

Prawdopodobnie pierwszy opis rozedmy płuc, określonej jako voluminous lungs, dokonany przez Théophile'a Boneta (1620-1689) w pracy Sepulchretum, sive, Anatomica practica, ex cadaveribus morbo denatis[1].

1769

Giovanni Battista Morgagni (1682 – 1771) opisał 19 przypadków obrzmienia płuc[2].

1793

Matthew Baillie (1761-1823) w dziele Morbid Anatomy of Some of the Most Important Parts of the Human Body zaprezentował ilustracje rozedmowych płuc[3].

1814

Charles Badham (1780-1845) opisał zapalenie oskrzelików i przewlekłe zapalenie oskrzeli. Użył także słowa katar na określenie przewlekłego kaszlu z nadmiernym wydzielaniem błony śluzowej[4].

1821

René Laënnec (1781-1826) opisał rozedmę[5]. Zaobserwował, że rozedmowe płuca są przepełnione powietrzem i z trudem się opróżniają. Pisał między innymi:

In opening the chest, it is not unusual to find that the lungs do not collapse, but they fill up the cavity completely on each side of the heart. When experienced, this will appear full of air...The bronchus of the trachea are often at the same time a good deal filled with mucous fluid.

William Osler drugi po prawej.
1846

John Hutchinson (1811–1861) wynalazł spirometr – aparat stosowany do dnia dzisiejszego w celu diagnostyki POCHP[6].

Strona tytułowa The Principles and practices of medicine Williama Oslera. Pierwsze wydanie z 1892 r.
1916

W 8. wydaniu dzieła The Principles and practices of medicine William Osler (1849-1919) przypuszczał, że rozedma jest spowodowana nadmiernym ciśnieniem w oskrzelach[7].

1944

Ronald Christie zidentyfikował składowe POCHP, stwierdzając, że należy się liczyć z rozpoznaniem u pacjentów z zaostrzeniem duszności, u których współistnieje rozedma z przewlekłym zapaleniem oskrzeli oraz astmą oskrzelową[8].

1953

Oswald opisał ponad 1000 przypadków przewlekłego zapalenia oskrzeli[9].

Pojawiły się prace na temat powiązania przewlekłego zapalenia oskrzeli z nawracającymi infekcjami układu oddechowego i skażeniem powietrza[10].

1956

Został wydany podręcznik Pulmonary emphysema, autorstwa Baracha i Bickermana, w którym opisali współczesne metody leczenia rozedmy[11].

Również w tym roku ukazał się Textbook of respiratory medicine, zawierający m.in. spirogramy chorych na rozedmę[12].

1958

Miała miejsce pierwsza z corocznych konferencji w Aspen na temat problemów związanych z patogenezą, rozpoznawaniem i leczeniem rozedmy[13].

1959

Próba ustalenia konsensusu w sprawie definicji schorzenia (CIBA Guest Symposium)[14].

1960

Powstała hipoteza genetycznie uwarunkowanej nadwrażliwości oskrzeli u chorych na POChP[15].

1962

American Thoracic Society zdefiniowało przewlekłe zapalenie oskrzeli jako przewlekły kaszel, trwający przynajmniej 3 miesiące przez co najmniej 2 lata, oraz rozedmę jako poszerzenie dróg oddechowych z degradacją ścian[16].

1963

Laurel i Eriksson odkryli schorzenie genetyczne – niedobór α1-antytrypsyny. Po przebadaniu 1500 pacjentów u 5 z nich stwierdzono w elektroforezie nieobecność frakcji α1. U 3 pacjentów z niedoborem wykryto rozedmę, którą rozwinęli w młodym wieku[17].

1964

Powstał eksperymentalny model rozedmy. Po podaniu do dróg oddechowych świnek morskich ekstraktu trzustkowego zawierającego papainę powstała rozedma. Pierwotnym celem badania było wytworzenie eksperymentalnej krzemicy[18].

1965

William Briscoe podczas konferencji w Aspen prawdopodobnie po raz pierwszy użył określenia COPD (chronic obstructive pulmonary disease – przewlekła obturacyjna choroba płuc)[19].

1966

Do nomenklatury medycznej została wprowadzona nazwa – przewlekła obturacyjna choroba płucna[20].

1998

Została utworzona Światowa Strategia Rozpoznawania, Leczenia i Prewencji Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc (Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease – GOLD).

2001

Powstał pierwszy raport GOLD[21].

2005

Teoria o autoimmunologicznym schorzeniu naczyniowym w patogenezie rozedmy[22].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Théophile Bonet: Sepulchretum, sive, Anatomica practica, ex cadaveribus morbo denatis. Genewa:: 1679.
  2. ↑ Giovanni Battista Morgagni: The Seats and Causes of Diseases investigated by Anatomy; in five books, containing a great variety of dissections, with remarks. Londyn: A. Millar, T. Cadell, Johnson and Payne, 1769.
  3. ↑ Matthew Baillie: Morbid Anatomy of Some of the Most Important Parts of the Human Body. 1793.
  4. ↑ Charles Badham: An essay on bronchitis ; with a supplement containing remarks on simple pulmonary abscess. Londyn: J. Callow, 1814.
  5. ↑ René Théophile Hyacinthe Laënnec: A treatise on diseases of the chest. J. Forbes, trans.. Londyn: Underwood, 1821.
  6. ↑ John Hutchinson. On the capacity of the lungs, and on the respiratory functions, with a view of establishing a precise and easy method of detecting disease by the spirometer. „Medico-Chirurgical Transactions (London)”. 29, s. 137-161, 1846. 
  7. ↑ William Osler: The Principles and practices of medicine (8th edition). New York: Appleton, 1916.
  8. ↑ Ronald V. Christie. Emphysema of the Lungs—II. „BMJ”, s. 1-145, 1944. 
  9. ↑ Oswald NC et al.. Clinical patern of chronic bronchitis. „Lancet”. 265. s. 639-643. 
  10. ↑ STUART-HARRIS CH., POWNALL M., SCOTHORNE CM., FRANKS Z. The factor of infection in chronic bronchitis. „Q J Med”. 86 (22), s. 121-32, kwiecień 1953. PMID: 13056161. 
  11. ↑ AL Barach, HA Bickerman: Pulmonary emphysema. Baltimore: Williams and Wilkins, 1956.
  12. ↑ HC Hinshaw, NH Garland: Diseases of chest. Philadelphia: WB Saunders, 1956.
  13. ↑ Petty TL. The history of COPD. „Int J Chron Obstruct Pulmon Dis”. 1. 1, s. 3-14, 2007. PMID: 18046898. 
  14. ↑ CIBA Guest Symposium. 1959 Terminology, definitions and classifications of chronic pulmonary, emphysema and related conditions. „Thorax”. 14, s. 286-299, 1959. 
  15. ↑ Orie NGM, Sluiter HJ, de Vries K, Tammeling GJ, Witkop J. The host factor in bronchitis. „Bronchitis. Proceedings of the International Symposium on Bronchitis, at Groningen, The Netherlands. Royal Vangorcum, Assen”, s. 43-59, 1960. 
  16. ↑ Committee on Diagnostic Standards for Nontuberculous Respiratory Diseases, ATS. Definitions and classification of chronic bronchitis, asthma and pulmonary emphysema. „Am Rev Respir Dis”. 85, s. 762-769, 1962. PMID. 
  17. ↑ Laurell CB, Eriksson S. The electrophoretic alpha 1-globulin pattern of serum in alpha 1-antitrypsin deficiency. „Scand J Clin Lab Invest”. 15, s. 132–140, 1963. DOI: 10.3109/00365516309051324. 
  18. ↑ GROSS P., BABYAK MA., TOLKER E., KASCHAK M. ENZYMATICALLY PRODUCED PULMONARY EMPHYSEMA; A PRELIMINARY REPORT. „J Occup Med”, s. 481-4, grudzień 1965. PMID: 14241128. 
  19. ↑ BRISCOE WA., NASH ES. THE SLOW SPACE IN CHRONIC OBSTRUCTIVE PULMONARY DISEASES. „Ann N Y Acad Sci”. Mar 24;121, s. 706-22, 1965. PMID: 14309579. 
  20. ↑ Burrows B., Fletcher CM., Heard BE., Jones NL., Wootliff JS. The emphysematous and bronchial types of chronic airways obstruction. A clinicopathological study of patients in London and Chicago. „Lancet”. Apr 16;1. 7442, s. 830-5, 1966. PMID: 4159957. 
  21. ↑ Pauwels R. Global initiative for chronic obstructive lung diseases (GOLD): time to act. „Eur Respir J”. 6 (18), s. 901-2, grudzień 2002. PMID: 11829093. 
  22. ↑ Voelkel N., Taraseviciene-Stewart L. Emphysema: an autoimmune vascular disease?. „Proc Am Thorac Soc”. 2. 1, s. 23-5, 2005. DOI: 10.1513/pats.200405-033MS. PMID: 16113465. 

Bibliografia edytuj

  • Petty TL. COPD in perspective. „Chest”. 5 Suppl (121), s. 116S-120S, maj 2002. PMID: 12010838. 
  • Petty TL. The history of COPD. „Int J Chron Obstruct Pulmon Dis”. 1. 1, s. 3-14, 2007. PMID: 18046898. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Historia_badań_nad_przewlekłą_obturacyjną_chorobą_płuc&oldid=69176602”