Wikipedia

Historia kolei w Rosji

Dworzec Bałtycki w Petersburgu z 1857 został zaprojektowany na wzór paryskiego Gare de l’Est
Kijów, dworzec kolejowy z 1870
Most pod Permem przez rzekę Kamę z 1910, na linii Kolei Transsyberyjskiej
Dworzec kolejowy we Władywostoku
Drezyna na budującej się „Kolei Murmańskiej” (zdjęcie z okresu I wojny światowej)
Pociąg Kolei Południowo-Mandżurskiej po przejęciu przez rząd japoński

Imperium Rosyjskie (do 1918) edytuj

  • 1806-1809 – kopalniana kolej konna w Ałtaju, dług. 2 km, tor o rozstawie 1067 mm (P. K. Krołow);
  • 1834 – budowa pierwszego doświadczalnego parowozu w Rosji, konstrukcji Mirona i Jefima Czerepanowów[1].
  • 1836 – Kolej Carskosielska (Царскосельская железная дорога): kolej konna Petersburg – Carskie Sioło – Pawłowsk (długość 27 km, konstrukcji Franza Gerstnera), od 1837 trakcja parowa w normalnym ruchu, z lokomotywami R. Stephensona, T. Hackwortha i in., rozstaw szyn 1829 mm; 1897 – weszła w skład Kolei Moskiewsko-Windawsko-Rybińskiej (Московско-Виндаво-Рыбинскaя железная дорога), (Moskwa – Windawa – Rybińsk), w 1902 tor został zwężony do 1524 mm („tor rosyjski”)[1].
  • 1845 – pierwsze użytkowe parowozy zbudowane w Rosji (rozstaw toru 1524 mm)[2].
  • 14 VI 1845 – otwarcie pierwszego odcinka Drogi żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej (Bapшaвo-Beнcкaя железная дорога) z Warszawy do Grodziska, o standardowym europejskim rozstawie szyn 1435 mm – pierwsza kolej w Królestwie Polskim;
    • 1848 – ukończenie linii do stacji Granica (późn. Maczki) na granicy austriackiej;
    • 1859 – odgałęzienia do granicy pruskiej Ząbkowice – Sosnowiec;
    • 1862 – do Aleksandrowa – Kolej Warszawsko-Bydgoska (Варшавско-Бромбергская железная дорога); kolej normalnotorowa budowana przeważnie ze środków państwowych, sprywatyzowana 1865, ponownie upaństwowiona 1912, bez Kolei Fabryczno-Łódzkiej (Лодзинскaя Фабричная железная дорога); pierwszy parowóz był produkcji belgijskiej, potem importowano maszyny niemieckie.
  • 1847 – otwarcie regularnego ruchu na pierwszym odcinku Petersburg – Kołpino Kolei Nikołajewskiej (Николаевская железная дорога) o rozstawie szyn 1524 mm (odtąd obowiązujący „tor rosyjski”, już w 1847[3])
  • 1857 – otwarcie Kolei Peterhofskiej (Петергофскaя железная дорога) z Petersburga do Peterhofu;
  • 1853-1862 – Kolej Warszawsko-Petersburska (Петербурго-Варшавская железная дорога): linia dwutorowa o rozstawie 1524 mm;
  • 1860 – pierwsza kolej w Wielkim Księstwie Finlandii: linia Helsinki – Hämeenlinna;
  • 1860 – otwarcie stacji przeładunkowej i przesiadkowej na granicy litewsko-wschodniopruskiej w Ejdkunach; pierwsze połączenie sieci toru „rosyjskiego” z normalnotorową siecią środkowo-europejską;
  • 1861 – ukończenie kolei Ryga – Dyneburg – Kolej Rysko-Dynaburska (Риго-Динабургскaя железная дорога);
  • 1862 – ukończenie kolei Moskwa – Niżny Nowogród;

W końcu 1863 koleje w Imperium liczyły 3471 km. Oprócz kolei Carskosielskiej, Nikołajewskiej, Petersbursko-Warszawskiej i Warszawsko-Wiedeńskiej były to koleje: Moskiewsko-Niżgorodska (Московско-Нижегородскaя железная дорога), Wołgo-Dońska (Волго-Донскaя железная дорога), Gruszewska (Грушевскaя железная дорога), Moskiewsko-Siergiejewska (Московско-Сергиевскaя железная дорога) i Moskiewsko-Riazańska (Московско-Рязанскaя железная дорога).

  • 1866 – otwarcie kolei Odessa – Bałta i Razdzielnaja – Tripole, pierwszej kolei na Ukrainie wschodniej;
  • 1867 – otwarcie Kolei Warszawsko-Terespolskiej (Варшавско-Тереспольская железная дорога);
    • 1870 – przedłużenie do Brześcia;
    • 1881 – upaństwowiona;
    • 1886 – dodany drugi tor;
  • ok. 1868 – otwarcie Kolei Moskiewsko-Kurskiej (Московско-Курская железная дорога), sprywatyzowana 1871;
  • 1870 – kolej dociera do Kijowa;
  • 1870 – ukończenie linii Moskwa – Smoleńsk;
  • 1871 – ukończenie Kolei Riazańsko-Saratowskiej, obecnie Kolei Riazańsko-Uralskiej (Рязано-Уральская железная дорога);
  • 1871 – ukończenie linii Petersburg – Rewel (obecnie Tallinn); Kolej Bałtycka (Балтийская железная дорога);

Połączenia sieci kolei rosyjskich z siecią austriacką: 1871: Wołoczyska – Podwołoczyska; 1874: Radziwiłłów – Brody; kolej prywatna – Kolej Południowo-Zachodnia (Юго-Западные железные дороги).

Wykształcenie się sieci kolejowej w przemysłowych regionach Ukrainy (Donieck, centralne Naddnieprze, Krzywy Róg) nastąpiło pod koniec lat 80. XIX w.[5]

  • 1885 – budowa prywatnej Kolei Władykaukaskiej (Владикавказская железная дорога) Rostów nad Donem – Władykaukaz; do 1918 rozbudowa sieci tego zarządu na północnym Kaukazie[6];
  • 1891-1916 – budowa Magistrali Transsyberyjskiej (Транссибирская магистраль) między Czelabińskiem i Władywostokiem, długości ok. 7 tys. km, całkowita elektryfikacja 2002;
  • 1893-97 – ukończenie kolejnych odcinków Kolei Ussuryjskiej (Уссурийская железная дорога) między Władywostokiem a Chabarowskiem;
  • 1897-1903 – budowa Kolei Wschodniochińskiej (Китайско-Восточная железная дорога), która, będąc odgałęzieniem Kolei Transsyberyjskiej, pierwsza połączyła Władywostok z resztą kraju – przez terytorium chińskiej Mandżurii; zbudowano jednocześnie odgałęzienie Harbin – Mukden (obecnie Shenyang) – Port Artur (Lüshun);
  • 1898 – kolej dociera do Archangielska (budowana od 1872 linia Urocz – Wołogda – Archangielsk); początkowo była to najdłuższa linia wąskotorowa w Rosji (795 km długości; tor o szerokości 1067 mm), przekuta następnie do standardowej szerokości 1524 mm[7].
  • 1916 – ukończenie Kolei Murmańskiej (Мурманскaя железная дорога).

Trzydziestoletnie opóźnienie Rosji w rozwoju sieci kolejowej widoczne było w niemal zupełnym braku kolei lokalnych. Doktryna wojskowa Rosji była też przeciwna rozwijaniu sieci kolejowej w obszarach przygranicznych. Dopiero na początku XX w. zdołano wybudować najkrótsze połączenie Królestwa Polskiego z Prusami:

Konsolidacje węzłów i koleje w miastach:

  • 1863 – tramwaj konny w Petersburgu (od 1854 funkcjonowała uliczna kolej konna towarowa),
  • 1875 – Warszawa: budowa „Drugiego Mostu” (pod Cytadelą), dwupoziomowego dla kolei i ruchu kołowego; wobec różnicy rozstawów torów linii zbiegających się w Warszawie nie była to pełna konsolidacja węzła, przynajmniej do budowy Kolei Warszawsko-Kaliskiej (Варшавско-Калишска железная дорога);
  • 1892 – uruchomienie tramwaju elektrycznego w Kijowie, pierwszego w państwie;
  • 1898 – uruchomienie tramwaju elektrycznego w Łodzi; pierwsza kolej elektryczna w Królestwie Polskim;
  • 1899 – uruchomienie tramwajów elektrycznych w Moskwie,
  • 1901 – otwarcie linii Łódź – Zgierz i Łódź – Pabianice – Łódzkich Wąskotorowych Elektrycznych Kolei Dojazdowych (ŁWEKD); pierwsza elektryczna kolej dojazdowa w Rosji;
  • 1908 – Moskwa: otwarcie linii okólnej łączącej wszystkie linie wylotowe – Małej Obwodnicy Kolei Moskiewskiej (Малое кольцо Московской железной дороги).
  • 1913 – początek budowy kolei dojazdowej – Oranienbaumskiej Linii Elektrycznej (Ораниенбаумская электрическая линия) z Petersburga do Oranienbaumu; linia nieukończona do rewolucji, została częściowo rozebrana; eksploatacja tylko do Strielnej; 1929 włączona do sieci tramwajowej;
 
Moskwa: stacja metra Nowokuzniecka, otwarta w 1943
 
Radziecki odpowiednik wagonu „PCC” z fabryki w Rydze

Okres ZSRR (do 1991 roku) edytuj

Rosja edytuj

  • 2005 – (RU) otwarcie pierwszego odcinka metra w Kazaniu.

Ważniejsi producenci taboru edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b W. Rakow, Łokomotiwy..., s. 7–10.
  2. ↑ W. Rakow, Łokomotiwy..., s. 11.
  3. ↑ a b W. Rakow, Łokomotiwy..., s. 12–13.
  4. ↑ Żeleznodorożnyj transport 1995 ↓, s. 150.
  5. ↑ Władysław A. Serczyk, Historia Ukrainy, Ossolineum, Wrocław, 1979, s. 262.
  6. ↑ Żeleznodorożnyj transport 1995 ↓, s. 64.
  7. ↑ Adam Dylewski: „Historia kolei w Polsce”, Carta Blanca 2012.

Bibliografia edytuj

  • Witalij A. Rakow, Łokomotiwy otieczestwiennych żeleznych dorog 1845-1955, Moskwa 1995, ISBN 5-277-00821-7 (ros.)
  • Żeleznodorożnyj transport. Encykłopiedija. N. Konariew (red.). Moskwa: Bolszaja Rossijskaja Encykłopiedija, 1995. ISBN 5-85270-115-7. (ros.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Historia_kolei_w_Rosji&oldid=70952492”