Hitlerjunge Quex
Hitlerjunge Quex (Hitlerjunge Quex – Ein Film vom Opfergeist der deutschen Jugend) – propagandowy film o tematyce nazistowskiej, nakręcony w 1933 roku w reżyserii Hansa Steinhoffa, będący adaptacją powieści Hitlerjunge Quex. W USA film wyświetlany był pod tytułem Our flag leads us foward. Film inspirowany był historią Herberta Norkusa.
| |
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Czas trwania |
95 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
Fabuła edytuj
Głównym bohaterem jest Heini Volke, ubogi nastolatek mieszkający w Berlinie. Jego ojciec-alkoholik jest sympatykiem komunizmu i wysyła syna na obóz szkoleniowy dla młodych komunistów. Heini jest przerażony panującą tam atmosferę rozpusty, powszechnym alkoholizmem oraz brakiem dyscypliny, więc ucieka i trafia na grupę członków Hitlerjugend. Obserwuje, jak wspólnie się bawią, pomagają sobie, śpiewają patriotyczne piosenki. Kontrast między ich zachowaniem a tym co było wśród komunistów, robi na Heinim duże wrażenie.
Wróciwszy do domu, Heini śpiewa jedną z zasłyszanych wśród członków Hitler Jugend piosenek. Jego ojciec bije go z tego powodu i zmusza do zapisania do organizacji komunistycznej. Dowiedziawszy się o planach ataku komunistów na marsz Hitler Jugend, Heini ucieka i ostrzega nazistów przed planowaną pułapką, podczas której miano użyć broni palnej i dynamitu. Staje się tym samym bohaterem dla Hitler Jugend, jednak wśród komunistów zostaje okrzyknięty zdrajcą. Jego matka, zrozpaczona tym, próbuje popełnić samobójstwo i zabić przy okazji syna, jednak Heiniemu udaje się przeżyć. Ojciec z kolei zaczyna mieć wątpliwości, czy aby jego syn nie ma jednak racji.
Heini stopniowo staje się coraz bardziej zaangażowany w ruch narodowo-socjalistyczny, zaś jego ojciec dochodzi do wniosku, że jednak nazizm jest lepszy dla Niemiec niż komunizm. W finale filmu Heini ginie zasztyletowany przez komunistycznego agitatora. Po śmierci staje się bohaterem ruchu Hitler Jugend.[1]
Obsada edytuj
- Jürgen Ohlsen jako Heini Völker
- Heinrich George jako ojciec
- Berta Drews jako matka
- Claus Clausen jako Bannführer Kaß
- Rotraut Richter jako Gerda
- Hermann Speelmans jako Stoppel
- Hans Richter jako Franz
- Ernst Behmer jako Kowalski
- Hansjoachim Büttner jako doktor Arzt
- Franziska Kinz jako pielęgniarka
- Rudolf Platte jako śpiewak uliczny
- Reinhold Bernt jako naganiacz
- Hans Deppe jako sprzedawca mebli
- Anna Müller-Lincke jako sąsiad Völkerów
- Karl Meixner jako Wilde
- Karl Hannemann jako sprzedawca warzyw
- Ernst Rotmund jako prowadzący rewię
- Hans Otto Stern jako barman
Odbiór edytuj
W premierze filmu udział wzięli Adolf Hitler, Rudolf Hess, Joseph Goebbels i wielu innych notabli III Rzeszy[2]. Film obejrzały w Niemczech miliony widzów[3]. Obecnie film zakwalifikowany jest w Niemczech jako zakazany do pokazywania, poza celami edukacyjnymi.
Przypisy edytuj
- ↑ Eric Rentschler, The Ministry of Illusion: Nazi Cinema and Its Afterlife, Cambridge, Massachusetts: Harvard University, 1996, ISBN 978-0-674-57639-1, str. 69.
- ↑ Eric Rentschler, The Ministry of Illusion: Nazi Cinema and Its Afterlife, Cambridge, Massachusetts: Harvard University, 1996, ISBN 978-0-674-57639-1, s. 55.
- ↑ Eric Rentschler, The Ministry of Illusion: Nazi Cinema and Its Afterlife, Cambridge, Massachusetts: Harvard University, 1996, ISBN 978-0-674-57639-1, s. 56.