Wikipedia

Hitman 2: Silent Assassin

gra komputerowa

Hitman 2: Silent Assassin – gra komputerowa z gatunku skradanek, stworzona przez IO Interactive. Została wydana przez Eidos Interactive 30 września 2002 roku na platformę Xbox, 2 października 2002 roku na platformę PlayStation 2 i 3 października 2002 roku na platformę Microsoft Windows. W Polsce trafiła do sprzedaży za sprawą Cenegi 16 października 2002 roku na Microsoft Windows i 21 października 2002 roku na PlayStation 2. 19 czerwca 2003 roku Eidos Interactive wydał grę na czwartą platformę – GameCube. Gra jest kontynuacją Hitmana: Codename 47 i zarazem drugą częścią serii Hitman.

Hitman 2: Silent Assassin
Producent

IO Interactive

Wydawca

Eidos Interactive

Dystrybutor

PL: IM Group[1]

Seria gier

Hitman

Scenarzysta

Morten Iversen[2]

Kompozytor

Jesper Kyd

Silnik

Glacier

Wersja

v1.01

Data wydania
Gatunek

skradanka trzecioosobowa

Tryby gry

gra jednoosobowa[3]

Kategorie wiekowe

ESRB: M[7]
ACB: MA15+[8]
PEGI: 16+[3]
USK: 18[9]

Język

angielski

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows, PlayStation 2, Xbox, GameCube

Nośniki

1 CD[3]

Wymagania

Intel Pentium III 800 MHz, 250 MB RAM, 32 MB akcelerator grafiki 3D[3]

Kontrolery

klawiatura, mysz, gamepad

Poprzednik

Hitman: Codename 47 (2000)

Kontynuacja

Hitman: Kontrakty (2004)

Do kwietnia 2009 roku gra sprzedała się w nakładzie 3,7 miliona egzemplarzy na całym świecie, co czyni ją najlepiej sprzedającą się grą z serii[10].

Gra została dobrze odebrana przez recenzentów – chwalili oni poprawienie najważniejszych błędów znanych z poprzedniej części, a także ulepszoną grafikę i większą liczbę broni.

Fabuła edytuj

Agent 47 po wydarzeniach z poprzedniej części gry decyduje się porzucić zawód płatnego zabójcy i zamieszkać w klasztorze na Sycylii, gdzie pod okiem ojca Vittorio rozpoczął nowe życie jako ogrodnik[11][12][13]. Pewnego dnia ojciec Vittorio zostaje porwany, a Hitman otrzymuje telefon z żądaniem 500 000 dolarów okupu. Nie mając takiej kwoty pieniędzy, Agent 47 decyduje się na jedyne, jego zdaniem, słuszne rozwiązanie w tej sprawie – powrót do dawnego fachu[11][12]. W tym celu kontaktuje się z agencją ICA, której oferuje swoje usługi w zamian za rozpoczęcie poszukiwań księdza[14][15]. Jego dawna kontrolerka z agencji, Diana, informuje go, że za porwaniem duchownego stoi Giuseppe Giulliano, szef mafii sycylijskiej[11]. Hitman udaje się więc do posiadłości Giulliano i zabija go, lecz w budynku nie znajduje porwanego księdza[16]. Gdy raportuje o tym Dianie, ta potwierdza, że ojciec Vittorio został gdzieś przeniesiony, a dowodem na to jest materiał satelitarny, na którym było widać, jak ksiądz jest ciągnięty przez czterech wyglądających na Rosjan umundurowanych mężczyzn, a ślad całej sytuacji urywa się na lotnisku. Kontrolerka dodaje także, że może postarać się dowiedzieć więcej o sprawie, jednak w zamian Agent 47 będzie musiał wykonać kilka misji dla agencji[11].

Wkrótce Agent 47 w pełni powraca do dawnej profesji. Na początek jedzie do Petersburga, gdzie zabija czterech rosyjskich generałów: Rinata Rumiancewa podczas spotkania z kilkoma innymi wojskowymi w jednym z budynków w centrum miasta, Makarowa podczas spotkania z mafijnym kontaktem Igorem Kubaską w Parku Kirowa, Michaiła Bardaczenkę w tajnym, podziemnym bunkrze (przy okazji uwalnia także więzionego tam agenta Smitha, z którym wcześniej zetknął się w restauracji w Hongkongu i szpitalu psychiatrycznym w Rumunii) i Władimira Żupikowa podczas przyjęcia w ambasadzie Niemiec[17][18][19][20]. Następnie jedzie do Japonii, w której zabija handlarza bronią Masahiro Hayamoto (aby ustalić miejsce pobytu Hayamoto – stary zamek w górach w środkowej Japonii – najpierw musiał zabić jego syna i umieścić w jego ciele nadajnik GPS) i do Malezji, gdzie w piwnicy budynku centrum finansowego w Kuala Lumpur eliminuje, jak początkowo sądził, Charliego Sidjana, hakera oskarżanego o kradzież amerykańskiego oprogramowania wojskowego[11]. Po zabójstwie Agent 47 dowiaduje się jednak, że w rzeczywistości pozbawił życia brata bliźniaka Sidjana. Później, w apartamencie na jednym z wyższych kondygnacji budynku zabija „właściwego” Sidjana i realizuje poboczną część zlecenia – umieszcza urządzenie hakerskie w głównym terminalu komputerowym, aby klient agencji mógł odzyskać skradzione oprogramowanie. Ten jednak odkrywa, że oprogramowanie zostało przejęte przez indyjską grupę kultu.

Z kolejną misją Hitman udaje się do Nurestanu w Afganistanie, gdzie musi odzyskać cenną przesyłkę skradzioną przez lokalnych rebeliantów. Agent 47 zabija czterech znaczących członków rebelianckiej bojówki: porucznika Ahmeda Zahira, pułkownika Mohammada Amina, chana Abdula Bismilaha Malika i porucznika Yussefa Husseina, a następnie wywozi ładunek z podziemnej bazy na pustyni na powierzchnię, który jednak wkrótce potem zostaje skradziony przez członków grupy kultu z Indii i towarzyszącego im łysego mężczyznę w garniturze[11]. Niedługo później Agent 47 leci do Miasta Świątyń w Pendżabie w Indiach, w którym musi zabić przywódcę grupy kultu, Deewanę Ji. Po otrzymaniu informacji od przebywającego na miejscu agenta Smitha Hitman udaje się do gurudwary, gdzie zabija propagandzistkę grupy kultu i osobistą lekarkę Ji, doktor von Kamprad, a następnie na Wyspę Szpitalną, na której w podziemnym kompleksie szpitalnym podstępnie uśmierca przywódcę grupy kultu, leżącego na stole operacyjnym przed planowaną operacją serca[11]. Później, w trakcie ucieczki z wyspy Agent 47 zostaje zaatakowany przez podobnego do siebie łysego człowieka, jednak skutecznie odpiera jego atak i ucieka.

Wkrótce po zabójstwie Deewany Ji agencja dowiedziała się, że wszystkie dotychczasowe misje Agenta 47 zlecał ten sam klient, Siergiej Zaworotko, który okazał się być ogólnoświatowym terrorystą i handlarzem bronią[11]. Wszystkimi celami Hitmana były osoby, które w różny sposób były zaangażowane w transakcję dotyczącą dwóch głowic jądrowych, niedawno zakupionych przez Zaworotkę, a przesyłka, którą Hitman miał „odzyskać” w Nurestanie zawierała komponenty głowic, które Zaworotko planował sprzedać indyjskiej sekcie[11]. Głowice te posiadały oprogramowanie sygnatury klucza, oszukującego amerykański system obrony przeciwrakietowej, a Zaworotko, który miał powiązania z rosyjskim rządem i wojskiem, musiał wyeliminować wszystkich zaangażowanych w transakcję, dlatego jako klient zaoferował kontrakty Agentowi 47. Jednak gdy sekta z Indii zdradziła go, kradnąc ładunek, zaoferował zlecenie zabicia przywódcy sekty w ramach zemsty.

Niedługo później agencja na zlecenie ONZ (przyjęte wbrew własnym zasadom, w których nie mieściło się branie zleceń od międzynarodowych organizacji politycznych) nakazuje Hitmanowi zabicie Siergieja Zaworotki w jego siedzibie w Petersburgu – budynku, w którym wcześniej agent zabił pierwszego z rosyjskich generałów. Na miejscu okazuje się, że na Agenta 47 została przygotowana zasadzka, w której główną rolę miał odegrać jeden z „genetycznych braci” Hitmana – Agent 17, który wcześniej nieskutecznie zaatakował Hitmana w trakcie ucieczki z wyspy. Hitman podstępem eliminuje jednak Agenta 17, a następnie dowiaduje się, że Zaworotko, który zaangażował Agenta 17 do udziału w zasadzce, obecnie znajduje się w sycylijskim klasztorze i więzi ojca Vittorio. Hitman jedzie więc do klasztoru, gdzie na początku musi się zmierzyć z wysłanymi przeciwko niemu przez Zaworotkę kilkoma jego najlepszymi ochroniarzami. Po pokonaniu ich Agent 47 zabija także pozostałych, zgromadzonych w przyklasztornym kościele ochroniarzy i samego Zaworotkę[15]. Oswobodzony ojciec Vittorio daje następnie Agentowi 47 różaniec i prosi go, aby poszedł dobrą drogą życiową, ale Hitman uznaje, że nie jest w stanie znaleźć wewnętrznego spokoju i zostawiając różaniec na drzwiach kościoła, oficjalnie wznawia swoją karierę płatnego zabójcy.

Rozgrywka edytuj

Hitman 2: Silent Assassin jest mającym widok w perspektywie trzeciej osoby połączeniem gry akcji i skradanki, fabularnie obracającym się wokół płatnego zabójcy znanego jako Agent 47, który pracuje dla International Contract Agency, międzynarodowej organizacji zrzeszającej zawodowych zabójców, oferujących swoje usługi zamożnym lub wpływowym klientom[21].

Akcja gry jest podzielona na 21 zadań (misji) rozgrywających się w różnych częściach świata: na Sycylii, w Petersburgu, w Japonii, w Malezji, w Nurestanie i w Indiach[3]. Na początku każdej z nich gracz sterujący Agentem 47 dostaje zlecenie, które wymaga zabójstwa jednej lub więcej osób, przy czym sposób realizacji zlecenia zależy od gracza i prawie zawsze istnieje wiele dróg do ukończenia powierzonej misji. Autorzy dali graczowi swobodę dotyczącą tego, w jaki sposób będzie grał: może on wybrać styl skradankowy lub bardziej otwarty[22]. Przed każdym zadaniem gracz otrzymuje odprawę, składającą się z informacji wywiadowczych na temat osoby-celu, mapy wyszczególniającej obszar, w którym Agent 47 ma spotkać osobę-cel i listę broni, którą może wziąć na misję. Odprawą zarządza kontrolerka Hitmana w ICA, Diana Burnwood. Informacje wywiadowcze zazwyczaj zawierają fotografię przeznaczonej do zabicia osoby, a czasem także poświęcony jej materiał wideo. Możliwe jest przebieranie się w ubrania zabitych lub uśpionych ludzi celem wtopienia się w otoczenie, wejścia do miejsc zastrzeżonych, przejścia niezauważenie obok ochroniarzy (o ile Hitman nie znajduje się zbyt blisko nich) i swobodnego władania bronią, w zależności od rodzaju przebrania[22]. Przeciwnicy Agenta 47 mogą odkryć jego przebranie, gdy będzie zachowywać się podejrzanie[22], ponadto mogą znaleźć pozostawione przez Hitmana zwłoki innych osób i poinformować pozostałych strażników, dlatego należy całą akcję dokładnie planować[23]. Stan odkrycia przykrywki głównego bohatera przez wrogów pokazuje pasek poziomu „podejrzenia”, umieszczony obok paska poziomu zdrowia. Jednocześnie sztuczna inteligencja przeciwników ma pewne braki (np. nieostrożne zachowania i niezwracanie uwagi na pozostawione plamy krwi)[24]. Ważnym elementem rozgrywki jest uruchamiana odpowiednim klawiszem mapa z radarem, na której widać rozmieszczenie osób i kierunek, w którym idą[22]. Podczas rozgrywki można wychylać się zza ścian i niszczyć źródła światła[22].

W przeciwieństwie do Hitman: Codename 47, gra oferuje trzy poziomy trudności, które różnią się od siebie liczbą możliwych zapisów stanu gry (poziom Normal – 7 zapisów, Expert – 2, Professional – 0), inteligencją przeciwników oraz liczbą informacji na mapie[25]. Po wypełnieniu zadania poczynania zabójcy zostają ocenione w podsumowaniu, w którym brane są pod uwagę takie wartości jak liczba zranionych wrogów i cywili, oddane strzały, wszczęte alarmy, stopień agresji i dyskrecja[11][25]. W zależności od wystawionych ocen gracz otrzymuje odpowiednią rangę – najwyższą jest tytułowy „Silent Assassin”, ale istnieje jeszcze ponad 30 innych, m.in. „Masowy Morderca”, „Cień”, „Egzekutor” i „Psychopata”. Za ukończenie misji z rangą „Silent Assassin” gracz dostaje bonusową broń, która trafia do zbrojowni zabójcy i może być wykorzystana w następnych misjach[25]. Arsenał w grze jest bardzo bogaty. Podstawę stanowi broń biała: garota i nóż, a obecne są ponadto kusza, strażacki topór, japońska katana i kij golfowy[26][27][25]. Do dyspozycji jest również buteleczka chloroformu – środka usypiającego, pozwalającego unieszkodliwić wroga nie zabijając go. Jego działanie jest zależne od długości „usypiania” przeciwnika[25]. Wśród broni palnej znajdują się pistolety i rewolwery (Colt .45, 9mm, broń kal 0.22 z wbudowanym tłumikiem), pistolety maszynowe i karabinki (MP5, Uzi, M4), strzelby (strzelba myśliwska, obrzyn, SPAS 12), karabin maszynowy M60 oraz karabiny wyborowe (SWD Dragunow, Walhter WA 2000, Barrett M82)[27][25].

Tworzenie gry edytuj

Wymagania gry
Minimalne Zalecane
Microsoft Windows
System operacyjny Windows 98, Me, XP
Procesor Intel Pentium 3 450 MHz lub lepszy Intel Pentium 3 1 GHz lub lepszy
Pamięć operacyjna 128 MB RAM 256 MB RAM
Wolne miejsce na dysku twardym 800 MB
Karta graficzna kompatybilna z DirectX 32 MB[28]
Karta dźwiękowa kompatybilna z DirectX kompatybilna z EAX ADVANCED HD

Jednym z większych minusów gry Hitman: Codename 47 była jej nieprzyjazna graczom natura, jednak mimo to ukazała swój potencjał. W Hitman 2: Silent Assassin ulepszona została sztuczna inteligencja, a poszczególne misje zostały pomniejszone[29]. Czasopismo „PC Gamer” uznało w grudniu 2001 roku, że Silent Assassin będzie tym, czego oczekiwało się od części pierwszej[29].

Gra została zapowiedziana 4 października 2001 roku na wiosnę kolejnego roku, ale potem premiera została przesunięta na jesień[30][31]. 30 września 2002 roku gra trafiła do tłoczni[32].

Gra działa na zmodyfikowanym silniku z części pierwszej – Glacier[33][34]. Modyfikacje silnika pozwoliły na wygenerowanie bardziej szczegółowych postaci i scenerii tła, dzięki czemu grafika w grze sprawia o wiele lepsze wrażenie niż ta z Hitman: Codename 47[33].

Ścieżka dźwiękowa edytuj

Autorem ścieżki dźwiękowej z gry jest Jesper Kyd[35]. Utwory z niej zostały wykonane przez ponad 110 osób z Chóru i Orkiestry Symfonii Narodowej w Budapeszcie[3][36]. Muzyka z gry została nominowana przez serwis GameSpot w kategorii „najlepsza ścieżka dźwiękowa roku”[36].

1 stycznia 2002 roku w Europie wydano album ze ścieżką dźwiękową z gry, zawierający następujące utwory[37][38]:

Hitman 2: Silent Assassin Original Soundtrack[38]
Wykonawca ścieżki dźwiękowej
Jesper Kyd
Chór i Orkiestra Symfonii Narodowej w Budapeszcie
Wydany

1 stycznia 2002

Długość

1:04:47

Wydawnictwo

LynneMusic Productions[37]

Oceny
Nr Tytuł utworu Długość
1.„Hitman 2 Main Title”02:09
2.„Waiting for Action”01:54
3.„Action Begins”02:05
4.„47 Makes a Decision”02:06
5.„The Penthouse”02:02
6.„Japanese Mansion”02:15
7.„Japanese Snow Castle”02:19
8.„Streets of India”02:04
9.„Mission in India”02:08
10.„47 in St. Petersburg”01:56
11.„Trouble in Russia”01:54
12.„Desert Sun”02:07
13.„Arabian Dance”01:51
14.„The Setup”02:00
15.„End Boss”02:31
16.„Slow Ambience”02:43
17.„Fast Ambience”02:15
18.„H2 Exploration”04:10
19.„H2 Action”02:06
20.„Dreams of Istanbul”07:46
21.„Hong Kong Themes (Hitman Codename 47)”07:34
22.„47 Main Title (Hitman Codename 47)”06:52
1:04:47

Polskie wydanie edytuj

6 marca 2007 roku gra Hitman 2: Silent Assassin została wydana przez firmę Cenega na platformę Microsoft Windows w stanowiącym część serii wydawniczej Kolekcja Klasyki zbiorczym wydaniu Hitman: Trylogia wraz z dwiema innymi częściami serii: poprzednią Hitman: Codename 47 i następną Hitman: Kontrakty. Było to pierwsze, najbardziej dopracowane polskie wydanie tych gier, w którym każda z gier miała polską wersję językową (napisy), a ponadto do każdej z nich dołączony został poradnik w formacie PDF[40].

Odbiór edytuj

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Gry-Online PC: 8,5/10[41]
GameSpot PC: 8,6/10[42]
Xbox: 8,6/10[43]
PS2: 8,6/10[44]
GameSpy PC:  [45]
IGN PC: 8,7/10[46]
Xbox: 8,4/10[47]
PS2: 8,4/10[21]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
GameRankings

PC: 84,85% (z 33 recenzji)[48]
Xbox: 84,63% (z 48 recenzji)[49]
PS2: 85,02% (z 48 recenzji)[50]
GC: 83,47% (z 26 recenzji)[51]

Metacritic

PC: 87/100 (z 20 recenzji)[52]
PS2: 85/100 (z 19 recenzji)[53]

Gra Hitman 2: Silent Assassin spotkała się z pozytywnym odbiorem, uzyskując według agregatora GameRankings średnią ocen wynoszącą 84,85% na podstawie 33 recenzji w wersji na Microsoft Windows i 85,02% na podstawie 48 recenzji w wersji na PlayStation 2, zaś według Metacritic 87/100 punktów na podstawie 20 recenzji dla wersji Microsoft Windows i 85/100 na podstawie 19 recenzji dla wersji PlayStation 2[48][50][52][53].

Krzysztof „Hitman” Żołyński, autor recenzji z serwisu internetowego Gry-Online, ocenił grę na 8,5/10 i napisał, że „niezależnie od wybranego poziomu trudności trzeba mieć oczy dookoła głowy i otwarte strzelanie do przeciwników nie daje szansy na wygraną”[41]. Greg Kasavin z serwisu GameSpot przyznał grze 8,6/10, podkreślając przy tym, że program nie zawiera większości błędów z poprzedniej części, jednocześnie zachowując wyjątkowość[42]. Scott Osborne z serwisu GameSpy chwalił grę za „wytworną grafikę” i dużą liczbę broni, wystawiając jej ocenę czterech i pół gwiazdki na pięć możliwych[45]. Steve Butts z serwisu IGN określił możliwość zapisywania gry, ostatecznie ocenionej na 8,7/10, jako „dużą zmianę na lepsze”[46].

Czasopismo CD-Action umieściło grę na 70. miejscu rankingu „100 najlepszych gier” w 2004 roku i 92. miejscu na analogicznej liście w 2006 roku[54][55]. Z kolei w 2006 roku amerykańskie czasopismo „Next Generation” przyznało grze 47. miejsce w rankingu „The Top 100 Games of the 21st Century”, stworzonym dla gier na konsole szóstej generacji (PlayStation 2, Xbox i GameCube) w oparciu o ich sprzedaż jednostkową w Stanach Zjednoczonych[56].

Wersje gry na Microsoft Windows i Xbox otrzymały od organizacji Entertainment and Leisure Software Publishers Association (ELSPA) „srebrną” nagrodę sprzedaży, przyznawaną za sprzedaż co najmniej 100 tysięcy egzemplarzy na terenie Wielkiej Brytanii, zaś wersja na PlayStation 2 dostała od ELSPA „platynową” nagrodę sprzedaży, warunkowaną sprzedażą przynajmniej 300 tysięcy kopii w Wielkiej Brytanii[57][58].

Kontrowersje edytuj

Początkowo gra zawierała misję, w której gracz miał zabić grupę sikhów w lokacji wzorowanej na ich najświętszym miejscu, Złotej Świątyni, gdzie w 1984 roku setki sikhów zostały zamordowane przez indyjskich żołnierzy[59][60]. Misja ta spotkała się ze zdecydowanym sprzeciwem samych sikhów, którzy zarzucili twórcom „rasizm i obrazę”[60][59]. W następstwie tego wydawca gry, Eidos Interactive, wystosował oficjalne oświadczenie z podkreśleniem, że celem twórców nie była chęć obrażenia kogokolwiek oraz przeprosinami, a także ostatecznie usunął kontrowersyjną misję z edycji gry na Microsoft Windows i GameCube (edycje na PlayStation 2 i Xbox pozostały niezmienione)[61][60][59].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Hitman 2. „Click!”. 5/2002, s. 22-23. Wydawnictwo Bauer. 
  2. ↑ Morten Iversen. mobygames.com. [dostęp 2022-01-30]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g h i j Hitman 2: Silent Assassin. gry-online.pl. [dostęp 2022-01-30]. (pol.).
  4. ↑ a b c d Hitman 2: Silent Assassin. komputerswiat.pl. [dostęp 2022-01-30]. (pol.).
  5. ↑ Hitman 2: Silent Assassin. ppe.pl. [dostęp 2022-01-30]. (pol.).
  6. ↑ Hitman 2: Silent Assassin (PC). miastogier.pl. [dostęp 2022-01-30]. (pol.).
  7. ↑ Hitman 2: Silent Assassin. esrb.org. [dostęp 2022-01-30]. (ang.).
  8. ↑ HITMAN 2 – SILENT ASSASSIN. classification.gov.au. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  9. ↑ Hitman 2: Silent Assassin. [w:] Titel [on-line]. usk.de, 2003-04-24. [dostęp 2022-01-30]. (niem.).
  10. ↑ Corporate Strategy Meeting (Eidos Integration). web.archive.org, 2009-04-22. [dostęp 2022-01-30]. (ang.). Plik w formacie PDF.
  11. ↑ a b c d e f g h i j Hitman 2: Silent Assassin. [w:] Kultura [on-line]. swietokrzyski-wloczykij.eu, 2014-01-28. [dostęp 2022-01-21]. (pol.).
  12. ↑ a b Hitman: Hitman 2: Silent Assassin – recenzja gry. gry-online.pl, 2002-10-30. [dostęp 2020-10-13]. (pol.).
  13. ↑ Krzysztof Szulc „Sukkub”: Hitman 2: Silent Assassin – przedpremierowy test. gry-online.pl, 2002-03-26. [dostęp 2020-10-13]. (pol.).
  14. ↑ Click! 12/2002, str 22-23
  15. ↑ a b Czarny: Akta zabójcy – kto jest kim w serii Hitman? Agent 47, ICA, The Saints. gry-online.pl, 2012-11-20. [dostęp 2020-10-13]. (pol.).
  16. ↑ (Misja 1) Anathema | Hitman 2 Silent Assassin. gry-online.pl. [dostęp 2020-10-13]. (pol.).
  17. ↑ (Misja 2) St. Petersburg Stakeout | Hitman 2 Silent Assassin. gry-online.pl. [dostęp 2020-10-13]. (pol.).
  18. ↑ (Misja 3) Kirov Park Meeting | Hitman 2 Silent Assassin. gry-online.pl. [dostęp 2020-10-13]. (pol.).
  19. ↑ (Misja 4) Tubeway Torpedo | Hitman 2 Silent Assassin. gry-online.pl. [dostęp 2020-10-13]. (pol.).
  20. ↑ (Misja 5) Invitation To A Party | Hitman 2 Silent Assassin. gry-online.pl. [dostęp 2020-10-13]. (pol.).
  21. ↑ a b Perry Douglass C.: Hitman 2: Silent Assassin. IGN, 2002-10-02. [dostęp 2012-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-06)]. (ang.).
  22. ↑ a b c d e Syriusz: Hitman 2: Silent Assassin – poradnik do gry. Gry-Online, 2003-02-21. [dostęp 2012-06-02]. (pol.).
  23. ↑ Click! 12/2004, str 23-34
  24. ↑ Click! 12/2002, str 24-25
  25. ↑ a b c d e f Hawk: Hitman 2: Silent Assassin (PC) – recenzja gry. [w:] Recenzje [on-line]. miastogier.pl, 2006-07-22. [dostęp 2022-01-22]. (pol.).
  26. ↑ Click! 12/2002, str 23
  27. ↑ a b Recenzja gry Hitman 2: Silent Assassin (2002). ppe.pl, 2020-11-02. [dostęp 2022-01-30]. (pol.).
  28. ↑ Hitman 2: Silent Assassin. allgame.com. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  29. ↑ a b Rob Smith. Hitman 2. „PC Gamer”. 8 (12), s. 28, 2001-12. ISSN 1080-4471. 
  30. ↑ Trey Walker: Hitman 2: Silent Assassin announced. GameSpot, 2001-10-04. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  31. ↑ Trey Walker: Hitman 2 delayed. GameSpot, 2002-03-18. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  32. ↑ Sam Parker: Hitman 2 goes gold. GameSpot, 2002-08-30. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  33. ↑ a b Hitman 2: Silent Assassin Q&A. GameSpot, 2001-11-09. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  34. ↑ Glacier. [w:] Najważniejsze silniki gier cz. 1 [on-line]. benchmark.pl, 2010-04-24. [dostęp 2022-01-28]. (pol.).
  35. ↑ Jesper Kyd. [w:] Music [on-line]. jesperkyd.com. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  36. ↑ a b Hitman 2 – Silent Assassin – Soundtrack. lynnemusic.com. [dostęp 2012-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-08)]. (ang.).
  37. ↑ a b Hitman 2: Silent Assassin Original Soundtrack. game-ost.com. [dostęp 2012-11-28]. (ang.).
  38. ↑ a b Jesper Kyd – Hitman 2: Silent Assassin Original Soundtrack. discogs.com. [dostęp 2022-01-30]. (ang.).
  39. ↑ Mike Brennan: Hitman 2: Silent Assassin. [w:] Soundtracks [on-line]. soundtrack.net, 2003-08-13. [dostęp 2022-01-30]. (ang.).
  40. ↑ Hitman: Trylogia w Kolekcji Klasyki.. miastogier.pl, 2007-02-08. [dostęp 2022-01-22]. (pol.).
  41. ↑ a b Krzysztof „Hitman” Żołyński: Hitman 2: Silent Assassin – recenzja gry. Gry-Online, 2002-10-30. [dostęp 2012-06-02]. (pol.).
  42. ↑ a b Greg Kasavin: Hitman 2: Silent Assassin Review. GameSpot, 2012-02-07. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  43. ↑ Greg Kasavin: Hitman 2: Silent Assassin Review. GameSpot, 2012-10-08. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  44. ↑ Greg Kasavin: Hitman 2: Silent Assassin Review. GameSpot, 2012-10-08. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  45. ↑ a b Scott Osborne: Hitman 2: Silent Assassin. GameSpy, 2002-10-23. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  46. ↑ a b Steve Butts: Hitman 2: Silent Assassin. IGN, 2002-10-07. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  47. ↑ Aaron Boulding: Hitman 2: Silent Assassin. IGN, 2002-10-02. [dostęp 2012-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-19)]. (ang.).
  48. ↑ a b Hitman 2: Silent Assassin. Gamerankings. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  49. ↑ Hitman 2: Silent Assassin. Gamerankings. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  50. ↑ a b Hitman 2: Silent Assassin. Gamerankings. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  51. ↑ Hitman 2: Silent Assassin. GameRankings. [dostęp 2012-11-28]. (ang.).
  52. ↑ a b Hitman 2: Silent Assassin PC. Metacritic. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  53. ↑ a b Hitman 2: Silent Assassin PlayStation 2. Metacritic. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  54. ↑ CD-Action, 6/2004, str 119
  55. ↑ CD-Action, TiXomaniak, str 13
  56. ↑ Colin Campbell, Joe Keiser: THE TOP 100 GAMES OF THE 21st CENTURY. web.archive.org, 2006-07-29. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
  57. ↑ ELSPA Sales Awards: Silver. web.archive.org. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
  58. ↑ ELSPA Sales Awards: Platinum. web.archive.org. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
  59. ↑ a b c Matt Cundy: Racist! A look at games accused of bigotry. [w:] News [on-line]. gamesradar.com, 2007-08-04. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
  60. ↑ a b c Young Sikhs force changes to Hitman 2. bbc.co.uk. [dostęp 2012-06-02]. (ang.).
  61. ↑ Eidos settles Hitman Sikh dispute. theregister.com, 2002-11-13. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hitman_2:_Silent_Assassin&oldid=71970230”